ဘေလာ့ဂ္ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ...

ဘေလာ႔ဂ္ကေလး တခုေလာက္ လုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ တျခားဘာေတြေရးမယ္ ဘယ္လိုလုပ္မယ္ေတြ မစဥ္းစားနဲ႔အုံး၊ ကုိယ္႔ကိုယ္ကိုေတာ့ ဘ၀ႀကီးမွာ ေတာ္ေတာ္အသုံးမက်တဲ႔သူမွန္း သိသြားရတယ္ေလ။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဘေလာ႔ဂ္လုပ္ရင္ အေျခခံအဆင္႔က ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင္႔ သြြင္းၿပီးသား ျဖစ္ေနရမယ္၊ ရိုက္တတ္ရမယ္၊ ယူနီကုတ္ ဆိုလား ရွိရမယ္ စသျဖင္႔ေပါ႔။ ကိုယ္က ကြန္ပ်ဴတာမွာ သုညထက္ နည္းနည္းနိမ္႔တဲ႔အဆင္႔ေလးမွာ တစ္ ေနတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဦးေႏွာက္ေျခာက္ သြားးရတယ္။ အရပ္ကူပါ လူ၀ိုင္းပါ ျဖစ္သြားတာေပါ႔။

လူအျပင္ ဘုန္းဘုန္းပါ အဆစ္ပါေသးတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေတာင္ ကိုယ္႔ထက္ကၽြမ္းေသးတယ္ေလ။

တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္႔ဖာသာပဲ အျပစ္ေတြပုံ တင္လိုက္ပါတယ္။ ဆတ္ေဆာ႔မိတာကိုး။ တေန႕တေန႔ အင္တာနက္ကေန သတင္းေတြဖတ္၊ ဘေလာ႔ဂ္ေတြထဲ ေလွ်ာက္လည္ၿပီး စာေလးေတြဖတ္ၿပီး ဒီအတုိင္းေန အေကာင္းသား။ စာဖတ္ရတာမ်ား အရသာရွိလိုက္တာ။ တခ်ိဳ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေတြမ်ား ေန႔တိုင္းသြားမဖတ္ရဘဲ မေနႏိုင္ဘူး။

ဒါနဲ႔ သူမ်ားေတြကို အားက်ၿပီး ကိုယ္႔ဒိုင္ယာရီေလးလို၊ မွတ္တမ္းေလးလို စာေလးေတြ၊ အက္ေဆးေလးေတြ ေရးမယ္၊ အေဖ႔ ကဗ်ာေလးေတြလဲ တင္ရရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိေတာ့ ကိုယ္႔အမလို ခ်စ္ရတဲ႔ အမတေယာက္ကို ေျပာျပမိတယ္။ အမကလဲ အားတက္သေရာပဲ၊ လုပ္ေလ ဆက္ဆက္လုပ္၊ အမ အားေပးတယ္၊ အမလဲ ခ်ိဳသင္းသို႔ ေပးစာ ဆိုၿပီး ၀င္ေရးမယ္ တဲ႔။

အေဖာ္လဲ ရွိၿပီဆိုေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ၊ နီးစပ္ရာေတြကို အကူအညီေတာင္းလိုက္တာ ေျဗာင္းကို ဆန္သြားတာပဲ။ ကိုယ္က အဲဒီေလာကဓာတ္ပညာေတြနဲ႔က သုညအဆင္႔ဆိုေပမဲ႔ အမကေတာ့ မိုင္းနပ္စ္ပါတဲ႔။ ဟန္ေတာ့ က်ေနပါၿပီ။

အဲဒီေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ရေသးခင္ အရင္ေတာင္းပန္ခ်င္တာက တခါတေလ မာတိကာႀကီးက စာမ်က္ႏွာရဲ ႔ေဘးမွာ မရွိဘဲ ဟုိးေအာက္မွာ ရွိခ်င္ရွိေနလိမ္႔မယ္၊ အဲဒါဆိုရင္ ခ်ိဳသင္းေတာ့ မွားႏွိပ္လိုက္ျပန္ၿပီလို႔ သေဘာထားေပး။ တခါတေလ စာလုံးေတြက စာမ်က္ႏွာအျပည္႔ မညီမညာ ဟုိေျပး ဒီေျပးတက္လာလိမ္႔မယ္၊ အဲဒါဆို ခ်ိဳသင္းေတာ့ ေတာက္တလြဲ လုပ္လိုက္ျပန္ၿပီလို႔ နားလည္ေပး။ တခါတေလ မွိန္ရမဲ႔ေနရာမွာ ထင္းထင္းႀကီး ျဖစ္ေနတာတို႔၊ စာျပန္ေခါက္ရမွာ ေခါက္လို႔မရဘဲ စန္႔စန္႔ႀကီး ျဖစ္ေနတာတို႔ ေတြ႔ရင္ ခ်ိဳသင္းေတာ့ လုပ္ရမွာေတြ မလုပ္ဘဲ ေမ႔သြားျပန္ၿပီလို႔ ျဖည္႔ေတြးေပး။

စိတ္ကလဲ ဘာမွ မလုပ္ခင္ က်က်သြားတတ္ေတာ့ကာ ပို႔စ္အသစ္လဲ ေတာ္ေတာ္ႀကီးၾကာမွ ေပၚလာခ်င္ေပၚလာမယ္ေပါ႔ေနာ္။ အဲဒါေလးေတြ နည္းနည္းေလာက္ နားလည္ေပးရင္ေတာ့ အိုေကသြားမွာပါ။ ကိုယ္႔ဖက္ကလဲ ႀကိဳးစားၿပီး ကြက္လပ္ေတြ ျဖည္႔သြားပါ႔မယ္လို႔။

ဒီအဆင္႔ေလးတက္လာဖို႔ ၀ိုင္းတြန္းေပးၾကတဲ႔ ဘုန္းဘုန္း ကိုသက္၊ ကိုမိုး၊ ကိုေအး၀င္း၊ ကိုျမင္႔လိွဳင္၊ မသဒၶါ၊ ကိုေမာင္ရစ္၊ ကိုဇာနည္ နဲ႔ ကိုယ္႔အေျခအေနအမွန္ကိုသိေသာ္လည္း စိတ္မပ်က္ဘဲ အထူးအားေပးေသာ ခ်စ္တဲ႔ အမ မေမသန္းေဌး တို႔ကို ေက်းဇူးမွတ္တမ္း ျပဳလိုက္ပါတယ္။


မိုးခ်ိဳသင္း

15 comments:

ေမျငိမ္း said...

အမေလးေတာ္.. ဘေလာ့ လုပ္ပါလို႔ တြန္းတုန္းက ရယ္ေနတာပဲ..။ မွန္မွန္ မေရးႏိုင္မွာ စိုးလို႔ ဆိုတာက ပါေသး။ ခုလည္း ၾကိဳ sorry ေတြ တပံုတပင္နဲ႔။ တကယ္က လုပ္သင့္တာ ၾကာျပီ။ အသစ္ေတြတင္.. ၾကားထဲမွာ.. ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ အေဟာင္းေလးေတြ ျပန္တင္..။ နိပ္မွနိပ္..။ ဒါပဲ ခုကစလို႔ ေမွ်ာ္ျပီ။ ဒါပဲ :D

kay said...

မမိုးခ်ိဳသင္းေရ-
ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္..မိတ္ဆက္ပါတယ္။
လူခ်င္းမသိဘူးေပမဲ့..ဘာခ်င္းေတာ့လည္းမသိဘူး..သိေနပီးသားမို႕။ အားေပး ခင္မင္လ်က္- း)

( ကိုဇာနည္..လက္တို႕လို႕ပါ)

သက္ေဝ said...

ခ်ိဳသင္းေရ...
လူခ်င္းေတာ့ မရင္းႏွီးၾကေပမယ့္ တစ္နည္းတစ္ဖံု ရင္းႏွီးေနသလို ခံစားရတာမို ့
ခ်ိဳသင္းလို ့ဘဲ တရင္းတႏွီး ေခၚလိုက္ပါရေစ..။
ဆရာမ မေမၿငိမ္းဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ C Box ထဲမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ေတြ ့ဖူးတာေၾကာင့္ ခ်ိဳသင္းမ်ား ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေရးေနၿပီလား လို ့ရွာၾကည့္ဖူးပါတယ္။
သို ့ေသာ္... ရွာလို ့ မေတြ ့မေတြ ့နဲ ့..
ခုမွဘဲ ေတြ ့ရပါေတာ့တယ္..။

မွတ္မွတ္ရရ.. ခ်ိဳသင္းရဲ ့ ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေရးတဲ့
၀တၳဳတိုကေလးလို ကေလာင္ထက္ထက္နဲ ့ စာသြက္သြက္ေတြ ဆက္ကာ ဆက္ကာ ဘေလာ့ဂ္ေပၚ တက္လာေစေၾကာင္း ေမွ်ာ္လင့္ ဆုေတာင္းရင္းနဲ ့ လႈိက္လွဲ ၀မ္းသာ ၾကိဳဆိုပါတယ္...။

မသူေတာ္ said...

hey Lady!

So.. You have free time to write blog. haaha( just kidding.) like teacher said, pls keep on going. I'll come n visit everyday. :)

Sar nay Kya Kyaung Phar Gyi :P
P.S: when teacher arrive here, why don't you come n visit to us. I'll call Htoo Myat too.

Anonymous said...

ဆရာမေရ

ျမန္မာျပည္မွာကတည္းက ဆရာမ စာေတြကို အားေပးခဲ႔သူပါ.... ဆရာဦးတင္မိုးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ အရွိန္ေၾကာင္႔လဲ ပိုျပီး အေလးထားခဲ႔မိပါတယ္... ခုလုိ စာျပန္ေရးတာ ဝမ္းသာပါတယ္......

MoeMaKha said...

C - Box is needed here on this blog ...
YIT

မင္းျမတ္ဘုန္း said...

ဆရာမေရ စာေကာင္းစာသန္႔ေလးေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို လုိ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ စာငတ္ေနၾကတယ္ေလ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုိအပ္ေနတဲ့ နုလံုးသား အဟာရေလးေတြကို တုိက္ေကြ်းပါဦးလို႔
ဆရာမ ေဒၚေမျငိမ္း စာေတြကို အျမဲေစာင့္ဖတ္ေနတယ္။ ဆရာမကေတာင္ ေတာ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္းထားတဲ့ ဆရာမမခ်ိဳ ရဲ့ စာေတြကို အားလံုးက ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။

P.Ti said...

မမိုးခ်ိဳသင္းေရ… စာေရးေကာင္းတဲ့ တေယာက္ ဘေလာ့ေရးမယ္ဆုိေတာ့ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္မိပါတယ္။
အေပၚက မေကေျပာသလို ဘာခ်င္းမွလည္း မရင္းႏွီးေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခင္မင္ရင္ႏွီးစိတ္နဲ႔ အားေပးေနပါတယ္။

Myo Win Zaw said...

ဆရာမမိုးခ်ိဳသင္း ေရအားေပးေနပါတယ္

ကလိုေစးထူး said...

က်ေနာ္လဲ ဘာခ်င္းမွ မရင္းႏီွးေပမယ့္ ပရိသတ္ တေယာက္အေနနဲ႔ အားေပးပါမယ္ဗ်ိဳ႔။ :D

yannaing said...

ေရွ႕ကလူေတြနဲ႕အတူတူပဲ.. ဟိ..ဟိ

တန္ခူး said...

မ ေရ… ျမည္းစရာမလိုပဲ ေကာင္းမယ္ဆိုတာ သိျပီးသား…မ လက္ရာ စားေနက် ေဖာက္သည္မို ့ ပိုထည့္ေပးရမယ္ေနာ္…

N Aung said...

ဆရာမစာေတြကိုဖတ္ခဲ့ဖူးျပီးၾကဳိက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘေလာ့မွာျပန္ဖတ္ရလုိ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ခမ္းကီး said...

လာ၍ အားေပးဖတ္ရႈပါသည္။

ပ်ဥ္းမပန္း မိတ္ဆက္အား ေ၀ဖန္ေစခ်င္ပါသည္။

ခမ္းကီး

ဂ်ဴနို said...

ဒီဘေလာ့ေလးသာ ခ်ိဳသင္း မေရးခဲ့ရင္ ဒို ့ေတြ ခင္ႀကရမွာ မဟုတ္ဘူး။