အခုတေလာ အေမရိကန္ စီးပြားေရးက မ်က္ခုံးေတာ္ေတာ္လွဳပ္ေနေလေတာ႔ ကိုယ္လဲ အေတာ္ေလးကို ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနေနရတယ္။ အရင္ကေတာ႔ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ နားလဲ မလည္၊ စိတ္လဲ မ၀င္စားေတာ႔ မသိဘူး။ မသိေတာ႔ မ်က္ကန္း တေစၦမေၾကာက္ ျဖစ္ေနတယ္။
ဟို ဘဏ္ႀကီး ျပဳိသြားၿပီဆိုလဲ ျပဳံးျပံဳးပဲ။ ဒီကုမၸဏီႀကီး ရပ္လိုက္ၿပီဆိုလဲ ေအာ္..ဟုတ္လား ေလာက္ပဲ။ သူမ်ားေတြက ထင္ၾကမယ္။ ေတာ္ေတာ္ခိုင္ပါလား၊ မျဖဳန္ပါလား ေပါ႔။ တကယ္ေတာ႔ ဗလာခ်ည္းသက္သက္ မို႔ ျဖဳန္စရာ မလိုေတာ႔တာ။
အလုပ္လုပ္ေတာ႔လဲ ကိုယ္က ရုံးမွာသာ စာရင္းဇယားေတြ အတိအက် လုပ္တာ၊ အိမ္မွာက်ေတာ႔ အကုန္ သူပဲ လုပ္တယ္။ ဘဏ္သြင္းတာလဲ သူပဲ၊ ဘီလ္ ေပးတာလဲ သူပဲ။ ကိုယ္က ေခါင္းေနာက္လို႔ လွည္႔ကို မၾကည္႔ဘူး။ ဒီမွာကလဲ ေငြသားနဲ႔ သုံးၾကတာ နည္းေတာ႔ ကဒ္နဲ႔ပဲ လကုန္မွ ရွင္းရတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ကို္ယ္႔မွာ ကဒ္ေတြရွိေနရင္ သုံးလို႔ရေနတာပဲကိုး။
ကိုယ္ကလဲ သူမပါဘဲ ေစ်းေတာင္ မသြားတတ္တဲ႔သူဆိုေတာ႔ ကိုယ္သုံးသမွ် သူသိတယ္။ သင္႔ေတာ္၏ မသင္႔ေတာ္၏ သူေျပာလိမ္႔မယ္လို႔ပဲ စိတ္ထဲမွာ လက္ခံထားလိုက္တယ္ေလ။ သူကလဲ တမ်ိဳးပဲ။ ႏွစ္ေယာက္သား တိုင္တုိင္ပင္ပင္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ သုံးၾကေပမဲ႔ လကုန္ လို႔ ဘီလ္လာရင္ သူ႔ဆီကို ဘီလ္လာရပါ႔မလားဆိုၿပီး ေဒါသမ်ားေတာင္ ထြက္လို႔။ သူက သုံးသာ သုံးခ်င္တယ္၊ ဘီလ္ေတာ႔ မလာေစခ်င္ဘူးကိုး။ မွတ္သားရပါ၏ ေပါ႔။
မေန႔ကေတာ႔ ကိုယ္႔ကို ေျပာလာတယ္။ ပိုက္ဆံကုန္ေပါက္ေတြ သတိထားမိဖို႔ အခ်က္အလက္ေတြ အင္တာနက္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္ တဲ႔။ ကိုယ္႔ကို သြယ္၀ိုက္ ပညာေပးခ်င္လို႔ ထင္ပါရဲ ႔၊ ဖတ္လိုက္အုံး တဲ႔။ ကိုယ္ကလဲ ဒါမ်ိဳးဖတ္ရမယ္ဆိုရင္ အင္မတန္ ေႏွးေကြး ေလးလံစြာနဲ႔ တလုံးခ်င္း ေမွးၿပီး ဖတ္လိုက္တယ္။
ဖတ္ရင္းဖတ္ရင္းနဲ႔ ဟုတ္မွ ဟုတ္ေသးရဲ ႔လားလို႔။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ကိုမ်ား ေစာင္းေရးေနသလားလို႔။ အိမ္ကလူနဲ႔ ေဆာင္းပါးဆရာတို႔ အခ်ိတ္အဆက္မ်ား ရွိသလား သံသယ ၀င္ရေသးတယ္။ အခ်က္အလက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတာ႔ ဖတ္ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ေမ႔ပစ္လိုက္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီထဲကမွ ေခါင္းထဲမွာ ကပ္သပ္ က်န္ေနတဲ႔ အခ်က္ကေလးေတြကို မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ ၾကည္႔ေလ။
paper towel ေတြ မသုံးသင္႔ပါဘူး တဲ႔၊ စကၠဴအစား အ၀တ္သုံးရင္ ျပန္ေလွ်ာ္လို႔လဲ ရတာမို႔ ေငြယိုေပါက္ကို ထိန္းႏိုင္တယ္ဆိုပဲ။ သိပ္အေသးစိတ္လွခ်ည္လား လို႔ စိတ္ထဲက ခ်ဥ္တင္တင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္က အ၀တ္ေလွ်ာ္ရမွာ ပ်င္းသူေလ။ ဟိုတေန႔ကေတာင္ စကၠဴေတြ တထုပ္ႀကီး ၀ယ္လာမိေသး။ ဒုကၡပဲေပါ႔။ သူ႔အတိုင္းဆို ကိုယ္ဟာ ျဖဳန္းတီးသူႀကီး ျဖစ္ရၿပီ။
မီးခလုတ္ေတြကို မသုံးဘဲ ဖြင္႔မထားနဲ႔ တဲ႔။ မီတာခ တက္တာေပါ႔ တဲ႔။ ခက္တာပဲ။ ကိုယ္က ဗမာျပည္ကလာတာဆိုေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ အလင္းကို တမ္းတသလဲ ဆိုရင္ အိပ္ရင္ေတာင္ ေလးျဖဴရဲ႔ အလင္းေရာင္ကို အိပ္မက္ထဲမွာ ဆိုေနတာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ မအိပ္ခင္ ညေလးေတာ႔ လင္းေနခ်င္တယ္။ ဒါလဲ ကိုယ္နဲ႔ မကိုက္ျပန္ဘူးပဲ။
ေနာက္တခု ျဖဳန္းတဲ႔အထဲမွာပါတာက pet clothing တဲ႔။ အခုမွ ေၾကာင္ေမြးမလုိ႔ ၾကံရုံရွိေသး၊ ပိုက္ဆံကုန္တယ္ဆိုေတာ႔ ဘာသြားလုပ္ရမွာတုန္း။ အဲဒီ ခ်စ္စရာ ေၾကာင္နာေလးေတြကို သြားၾကဟဲ႔ သြားၾကဟဲ႔ ငါ႔အနားမလာၾကနဲ႔၊ နင္တို႔က ပိုက္ဆံကုန္တယ္ဟဲ႔ လို႔ ေျပာရမွာလား။ ရာသီဥတုက အခုကစ ၿပီး ေအးေတာ႔မွာဆိုေတာ႔ ကေလးေတြအတြက္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဘာမ်ား ဆင္ေပးရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတုန္း အေမွာင္႔ပေယာဂ ဒီေဆာင္းပါးက @#$!%^&…။
ပိုက္ဆံေလလြင္႔တယ္လို႔ ယူဆတဲ႔အထဲမွာပါတာက swim wear တဲ႔။ ဒီလူ တဆိတ္ေတာ႔ ေနာက္ၿပီထင္တယ္ လို႔ ေတြးမိေသး။ သူ႔စိတ္ထဲ အ၀တ္ကေလး မျဖစ္စေလာက္နဲ႔ ေစ်းႀကီးေပးရတာ မတန္ဘူးလို႔ ထင္ပုံရတယ္။ Go natural လို႔လဲ ဆိုလိုက္ေသး။ ဧကႏၱ ေဆာင္းပါးရွင္က ေယာက်ာၤး ထင္ပါရဲ ႔။ ဒီအခ်က္ကိုလဲ ပယ္တယ္။
ေနာက္တခုက ထီထိုးတာ တဲ႔။ အဲဒီတခုကေတာ႔ အေတာ္ေအာင္႔သြားတာပါ။ ကိုယ္႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကို သူဖ်က္ဆီးၿပီ။ ကိုယ္က ထီေပါက္ရင္ ဘာလုပ္မယ္ ညာလုပ္မယ္ဆိုတာ စိတ္အားငယ္တုိင္း ေတြးတတ္တာပါ။ အဲဒါကလဲ ေန႔တိုင္းလိုလိုပါ။ အခုေတာ႔ ထီသြားထိုးရင္ပဲ ကိုယ္႔မွာ အျပစ္ရွိရၿပီ။ ေအာ္ ဘ၀ ဘ၀..။
ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ မွန္ကန္သင္႔ေလ်ာ္တယ္လို႔ ထင္တဲ႔ အခ်က္ေတြကလဲ ရွိေသးတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါေတြက အရက္ေသစာ တဲ႔ (ဟုတ္တာေပါ႔၊ ဒါေတြ အေတာ္ ျဖဳန္းတီးရာေရာက္တယ္)။ ကေလး diapers တဲ႔။ (ကိုယ္႔မွာ ကေလးမရွိေတာ႔ ဒါလဲ လိုက္နာသင္႔တဲ႔အထဲ ပါတာပဲ။ အႏွီးသုံးၾက၊ ၿပီးေတာ႔ ျပန္ေလွ်ာ္..)။ ကေလး ေမြးေန႔ပါတီ တဲ႔၊ (ဟုတ္မွာပဲ၊ ဆင္ျခင္သင္႔တာေပါ႔)။ over package items တဲ႔။ (ကိုယ္တို႔က ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ႔ အဲဒီေလာက္ အမ်ားႀကီးမလိုေတာ႔ ဒါလဲ မွန္တာပဲ။)
အဲဒီေတာ႔ ေဆာင္းပါးတခုလုံးလဲ ဖတ္ၿပီးေရာ ကိုယ္လဲ ယူခ်င္တာေတြယူၿပီး ပယ္ခ်င္တာေတြ ပယ္ၿပီး ေမ႔ခ်င္တာေတြ ေမ႔လိုက္တယ္။ သူ႔ကိုလဲ အေတာ္ေကာင္းတဲ႔ ေဆာင္းပါးေလးပဲ ဆိုၿပီး ေဆြးေႏြးလိုက္တာ ေခါင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ညိတ္လိုက္ရၿပီး လည္ပင္းေလ႔က်င္႔ခန္း လုပ္ေနသလားေတာင္ ေအာက္ေမ႔ရတယ္ေလ။
မိုးခ်ိဳသင္း
paper အစား အ၀တ္သုံးလို႔ျပန္ေလွ်ာ္ရင္ ဆပ္ၿပာရည္ဖိုး၊မီတာခကုန္အုံးမွာေလ။ ဆပ္ၿပာရည္က
ReplyDeleteတစ္ဗူးကို အေပါစားေတာင္ ၇က်ပ္ေလာက္က်တာကို။
လက္နဲ႔ေလ်ွာ္ရင္ အခ်ိန္ကုန္အုံးမယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာအခ်ိန္ပိုအလုပ္ဆင္းလုပ္ဆို.. အနိမ္႔ဆုံးအလုပ္သမားခေတာင္ ၆က်ပ္ခြဲနဲပဲတြက္။
ဒီအခ်က္ကုိကန္႔ကြက္လုိက္အစ္မ။
ၾကည့္ရတာ ..အဲဒီ လူ က
ReplyDeleteswim wear အေၾကာင္းျပ Go Natural
လို႕ ေျပာ ရဘို႕ အေရး
က်န္တာေတြပါ...
ၾကံဖန္စဥ္းစား ေရးလိုက္တာေနမွာေပါ့...
ဟားဟား...သိပၸံေမာင္၀ရဲ. ဘတ္ဂ်က္ေဆာင္းပါးကို သြားအမွတ္ရလုိက္တယ္။ ဘယ္ေခတ္ပဲေရာက္ေရာက္ ေမာင္နဲ. မ ေတြက ဒီလိုပဲ ေခြ်တာေရးအတြက္ သေဘာထားေတြ ကဲြလဲြေနၾကရမယ္ ထင္ရဲ.။ သဘာ၀ခ်င္းမွ မတူတာကိုးေနာ္။
ReplyDeleteyessssssssh!
ReplyDeleteI agree thuhninsee's comment. You should not spent your valuable time.
အစ္ကိုေရ သမီးမပါဘူးေနာ္ သူမ်ားေျပာသလို လိုက္ေျပာႀကည့္တာပါ။ ေနာင္ေရးေတြရွိေသးေတာ့ အေျခအေနက ဘယ္သူ ့ဘက္မွလိုက္လို့ မရေသးဘူး။
:))))))))))))
အသံုး နဲ့ အျဖဳန္း ကို နားလည္ရင္လဲ ေခြ်တာတာပဲဟာ..ေနာ္..။
ReplyDeleteလက္ကိုင္ပုဝါ ကိုင္သေလာက္ေပ်ာက္တဲ့ သူအဖို့ေတာ့
ေပပါပဲ ကိုင္ခ်င္ပါတယ္။ ဟီး
ဟားဟား အမကေတာ့ ေရးလိုက္ရင္ ရယ္ေနရတာပဲ... ဟုတ္တယ္.. ဒီမွာလည္း မီတာခေတြေစ်းတက္၊ ကားခေတြေစ်းတက္ေနလုိ႔
ReplyDeleteမီးအေမွာင္ထဲေန၊ ေရကိုတစ္ရက္တစ္ခါပဲခ်ိဳးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ပဲသြားရေတာ့မယ္...
Go natural ကေတာ့ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ :) :)))
ReplyDeletehi,
ReplyDeletei think most important thing is the way we should procced is the really save or not. Sometime, we are more worry on the fate actually not coming yet. It is more important when the time money easy can get time, we have to save that time.
အစားအေသာက္ပဲ ေခြ်တာတဲ႔ အေနနဲ႔ ေလွ်ာ႔စားလိုက္ပါ... တခ်က္ခုတ္ နွစ္ခ်က္ျပတ္...ဝဝေလးက လွလွေလးျဖစ္သြားမယ္ေလ....:P
ReplyDeleteစကၠဴေတာ႔ မသုံးပဲမေနပါနဲ႔....ေဆးလိပ္တို႔..အရက္တို႔ကို ေလွ်ာ႔လို႔ရတယ္....
ေခြ်တာတာလည္း ေရာက္ေအာင္... ေန႔တိုင္းဥပုသ္ေစာင့္ရင္ ေကာင္းမယ္ေနာ္ အမ..
ReplyDeleteး)
ဟုတ္ပါ့ အစ္မေရ့ ေလးျဖဴရဲ့ အလင္းေရာင္ သီခ်င္း ...က်ေနာ္တို ့ေရႊျပည္ၾကီးမွာေတာ့ ဘယ္သူ ့ကို ဂုဏ္ျပဳေနတာလည္းေတာ့မသိ မီး မလာတာမ်ားတယ္ း) သီခ်င္းေတာင္ ရွိေသး သဘာ၀အလင္းေရာင္မ လံုေလာက္မွ လွ်ပ္စစ္မီး သံုးပါတဲ့ ..။
ReplyDeleteခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အေရးအသားေလးနဲ ့ ခ်စ္စရာ ပိုစ့္ေလး... ဖတ္ရတာ တၿပံဳးျပံဳးနဲ ့...။
ReplyDeletePaper Towel ေတာ့ မ၀ယ္ဘဲ မေနႏိုင္...။
မီး... မဖြင့္ဘဲ မေနႏိုင္...။
သို ့ေသာ္... ေမြးစရာ ေၾကာင္မရွိ...
ထီ ထိုးေလ့မရွိ...။
ဒါဆို ေၾကေရာေပါ့ေနာ...။
ဆရာမ
ReplyDeleteလာဖတ္ပါတယ္
ဘဏ္ထဲ ကရွိတာေလးထုတ္ၿပီး ေရြွဝယ္ၿပးီး လံဳခ််ည္ထုတ္ထဲ ဖြက္ထားရေအာင္. လူၿကီးေတြ ဆီကပံုၿပင္ေလးေတြ စဥ္းစားၿပီး ၿပ္န္ေရးၿပစမ္းပါ။
ReplyDeleteKmsl လဲ အဲလိုဘဲ။ သုူပိုက္ဆံသံုးဘဲ ကုိယ္ ကခ်ည္းဘဲ ဝယ္ ရခ်မ္းရ။ ၿပီးရင္ သူ ကေၿပာေသး ငါက ထမင္းစားရိိတ္ဘဲကုန္တာကြ ဆိုဘဲ. မုန္းစရာ။
ကိုယ္စာေရး ဆရာမၿကီးဘဲဆိုၿပီး အမ်ဴိးသား ကုိယ္မနွိပ္စက္ပါနဲ႕ေလ. အားငယ္ သူ ကို အားေပးရမယ္ မဟုတ္လား။ ေရနစ္သူ ကုိ ဝါးကူ မထိုးပါနဲ။ သူ႕ခမ်ာ သနားစရာ.
ကၽြန္ေတာ္တို႕က တစ္ကိုယ္ေရ သမားဆိုေတာ့ ..
ReplyDeleteအမေရးထားတာေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေ႐ွာင္လို႕ရတယ္ ..အဲ ...paper towel တို႕လို မ်ိဳးသံုးတာေတြ ေရးထားတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ႏိုင္တယ္လို႕ထင္တာပဲ
အမေရ ...
ReplyDeleteအမကို သိေနတာေတာ့ ၾကာပါျပီ။ ခုမွပဲ ကြန္မန္႔ေရးျဖစ္တယ္။
'ႏွင္းဆီပန္းေတြ ေမြ႕ရာခင္း ...' ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးကို အမမွတ္မိလား ... ။ အမ အတြက္ရည္ရြယ္ျပီး အမရဲ႕ ေဖေဖ ေရးခဲ့တာေလ ... ။ ကၽြန္မက အမကို အဲဒီကတည္းက သိေနတာ ဆိုပါေတာ့ ...။
ခု .. ဒီပို႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး နည္းနည္းေလာက္ ေျပာခ်င္လို႔ပါ။
ကၽြန္မကေတာ့ စကၠဴအစား အ၀တ္သံုးဖုိ႔ ေျပာတဲ့ အခ်က္ကို လက္ခံခ်င္ပါတယ္။
ေပပါတာ၀ါ (သို႔) တစ္႐ွဴးစကၠဴသံုးတိုင္း ကၽြန္မ အေဖေျပာဖူးတဲ့ စကားတခြန္းကို အမွတ္ရမိတယ္။
စကၠဴျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ သစ္ပင္ ၀ါးပင္ေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ရတာ .. တဲ့။ စကၠဴမ်ားမ်ား သံုးတာဟာ သစ္ေတာျပဳန္းတီးေစတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့လည္း သံုးလက္စ အရွိန္က ရွိေနေတာ့ ဆက္ျပီး သံုးမိတာပါပဲ။
အဂၤလန္ႏိုင္ငံ Milton Keynes ျမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ဂ်ပန္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းကို ေရာက္တုန္းကလည္း အိမ္သာ၀င္ေတာ့ အိမ္သာထဲမွာ ေရးထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္။
(သစ္ေတာျပဳန္းတီးျခင္းကို ကာကြယ္ဖို႔ စကၠဴကို လိုသေလာက္သာ သံုးပါ) တဲ့။
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ က်မ ဆင္ျခင္မိပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကလည္း လက္ကိုင္ပု၀ါ လက္သုတ္ပု၀ါေလးေတြပဲ သံုးလာခဲ့ ၾကတာ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မလည္း လက္သုတ္ပု၀ါ သံုးတဲ့အက်င့္ ျပန္လုပ္ေနတယ္ အမေရ။ ေလွ်ာ္ရတာလည္း ပ်င္း၊ ဆပ္ျပာရည္ မီတာခဖိုးလည္း ကုန္တယ္ဆိုေပမဲ့ သစ္ပင္ေတြ ျပဳန္းတီးျပီး ကမၻာၾကီးေဘးသင့္မွာထက္ စာရင္ ေတာ္ေသးတယ္ လို႔ မွတ္ယူထားပါတယ္။
ေနာက္တခုက ... မီးခလုတ္ေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ ကိစၥ၊ ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ အမရဲ႕။ ကၽြန္မလည္း အမလိုပဲ အလင္းေရာင္ကို သိပ္ၾကိဳက္တဲ့သူပါ။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အိမ္သာ၀င္ရင္ေတာင္ မီးဖြင့္ရမွ ေက်နပ္တယ္။ အေမကဆို ကၽြန္မကို အျမဲဆူပါတယ္။ ခုေတာ့ energy saving ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ အဓိပါယ္ကို သေဘာေပါက္ေနျပီ။ စြမ္းအင္အကုန္အက်နည္းတဲ့ မီးလံုးေတြ မီးေခ်ာင္းေတြ တီထြင္ၾက .. ေနစြမ္းအင္ကို အသံုးျပဳတဲ့ စက္ကရိယာေတြ ဖန္တီးၾကတာဟာ အေၾကာင္းမဲ့ သက္သက္မွ မဟုတ္ဘဲမို႔လား။
ကၽြန္မ အခုေနထိုင္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ကားေမာင္းတဲ့လူေတြဟာ စက္ဘီးစီးသူ၊ လမ္းေလွ်ာက္သူေတြကို ေလးစားရပါတယ္။
ေလထုညစ္ညမ္းမႈ၊ စြမ္းအင္ျပဳန္းတီးမႈေတြ မျဖစ္ေစဘဲ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး လမ္းေလွ်ာက္ၾက၊ စက္ဘီးစီးၾကလို႔ပါ .. တဲ့။
ကြန္မန္႔က ရွည္သြားျပီ အမေရ .. စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္။
အမကို ေလးစား အားေပးေနတဲ့ ...
***
ေပပါဘိုးလဲ သက္သာ ေလ်ာ္ရဖြတ္ရတဲ့ ဆပ္ျပာ ဘိုးလည္း သက္သာေအာင္ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ အေနနဲ႕ ကိုယ္ ၀တ္ေနတဲ့ အ၀တ္နဲ႕ ပဲ သုတ္လိုက္ေပါ့။ ဒီအ၀တ္က ေလွ်ာ္ကို ေလွ်ာ္ရမွာပဲဟာ။ :-P
ReplyDeleteေခၽြတာေရးနည္းယူရင္ေကာင္းမယ္..
ReplyDeleteေဆာင္းပါးထဲက ပယ္တဲ့အခ်က္နဲ႔ ယူတဲ့အခ်က္ေတြကို အကိုသာ သိရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူးေနာ္။ :D
ReplyDeleteျဖဳန္းပစ္တာ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သံုးသင့္တယ္လို႔ ထင္တာပဲ။
ReplyDeleteပယ္တဲ့ အခ်က္နဲ႔ ယူတဲ့အခ်က္ ဘယ္ဟာက ပိုမ်ားမလဲလို႔ စဥ္းစားေနတုန္း...။
အမခ်ိဳသင္းေရးေနတာက ေဆာင္းပါးသမားကို ေျပာေနတာနဲ႔မတူဘူးေနာ္။
ReplyDeleteမမအမ်ိဳးသားကို ဆိုးေနတာနဲ႔တူတယ္ ကေလးေလးလို။
မဇနိ
အမၾကီးက ဟာသမေရးဘဲ ရယ္ေနရတယ္။
ReplyDeleteသဘာဝက်က်ေရးေတာ့ ဖတ္ေကာင္းတာေပါ့။
ဒီပို႔စ္ေၾကာင့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုန္ၾကမ္းရသြားျပီ။ ေတာင္ငူငယ္တစ္ပုဒ္ထပ္တိုးလာဦးေတာ့မယ္။
မခ်စ္ဆိုတဲ့ အမတစ္ေယာက္ေရးသြားတဲ့ ကြန္မန္႔က ေကာင္းလိုက္တာ။
အမၾကီးေရ တရားပြဲနဲ႔ ကစားပြဲက မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေရွ႔ေနာက္ျဖစ္သြားတာပါ။ ကဗ်ာကလဲ ေပၚလာတုန္းေကာက္ျခစ္မွေလ။ တရားပြဲက ျပီးသြားျပီမို႔ ကစားပြဲပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သပ္သပ္စီခြဲထားပါတယ္ဗ်။ ဟီး
မမိုးေရ........................
ReplyDeleteက်ေနာ္ကေတာ့ အက့ို( မမိုး အမ်ိဳးသား)ကိုဘဲ
ေခၽြတာတဲ ့အေနနဲ ့ လစဥ္လာတဲ ့ဘီလ္ ေတြ မရွင္းဘဲ ျပန္ေပးလိုက္လို ့....အၾကံေပးခ်င္တာ...။
က်ေနာ္ အလုပ္က ျပန္လာလို ့ေမာေနတုန္း အမ်ိဳးသမီးကမ်ား
အ၀ါေရာင္စာရြက္ေလးေတြလာေပးရင္...အားၾကီးစိတ္တိုတာ...။
ေပးရေတာ့မွာေလ....ဟဲဟဲ။
အလင္းေရာင္...သန္းေခါင္ယံ ညနက္ထဲ...။ ေတာ္ၿပီဆိုေတာ့ဘူး....လာ ေက်ာ္ထူး ျပန္ရေအာင္...။ :P
ReplyDeleteဒါဖတ္ျပီး ခပ္ျပံဳးျပံဳးျဖစ္သြားတယ္ း) paper towel အစား cloth သံုးရမယ္ဆိုတာကေတာ့ လြန္ပါတယ္ ။
ReplyDeletehow to face the coming depression.. ya.. its is a good topic..
ReplyDelete