က်ား နဲ႔ ဆင္

လူၾကီးသူမေတြ ေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္။ ေန႔နံနဲ႔ လိုက္လို႔ လူေတြက စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းတတ္တယ္ တဲ႔။

ဟုတ္မဟုတ္ေတာ႔ ကိုယ္လဲ ေသခ်ာ မသိပါဘူး။ ၾကားဖူးနား၀ ရွိတာကို ေျပာျပတာပါ။ “သူက စိတ္ၾကီးမွာေပါ႔ စေနသမီးကိုး” ဆိုတာမ်ိဳး၊ “ကေလးက ေအးတယ္၊ ၾကာသပေတးသမီးေလ..” ဆိုတာမ်ိဳး၊ “ေသာၾကာသားမို႔ စကားကေတာ႔ မ်ားသလား မေမးနဲ႔” ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ႔။

အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႔ ေမြးတဲ႔ ေန႔အလိုက္ အစြဲအလန္းေတြ သိပ္မၾကားမိတတ္ဘူး။ သူတို႔ကေတာ႔ ရာသီခြင္နဲ႔ လူေတြရဲ႔ အတြင္းစိတ္ကို ပိုစိတ္၀င္စားတတ္ၾကတာပါ။ အဲဒီရာသီခြင္ေတြကလဲ အမ်ားအားျဖင္႔ မွန္တတ္၊ တိုက္ဆိုင္တတ္ေလေတာ႔ စိတ္၀င္စားစရာပါပဲ။

တိရိစာၦန္အေကာင္္ေတြနဲ႔လဲ ေမြးႏွစ္ေတြကို ပိုင္းျခား သတ္မွတ္ထားတာမ်ိဳး ရွိေသးတာ..။ တခါက အသိတေယာက္က ကိုယ္႔ကို ဘာအေကာင္လဲ ေမးလို႔ အေတာ္ အူေၾကာင္က်ား ျဖစ္သြားေသးတယ္။ ငါက ျမင္းေလ..ဒါေၾကာင္႔ တခ်ိန္လုံး ေျပးေနရတာ ဆိုပဲ။

နင္ကေတာ႔ ၀က္ တဲ႔..၊ သူ အဲဒီလို ေျပာေတာ႔ ၀မ္းနည္းလိုက္တာ..။ ကိုယ္႔ကို တယ္ႏွိမ္ပါလား ထင္မိေသးတယ္။ တကယ္က ေမြးတဲ႔ ရာသီခြင္ အေကာင္ကို သူက ရည္ညႊန္းခ်င္တာ..။ ကိုယ္႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ေစာင္းေျပာတာ မဟုတ္ရွာပါဘူး။ တိုက္ဆိုင္မွဳရွိေပမဲ႔ ခြင္႔လႊတ္လိုက္ရပါတယ္။

ေန႔နံနဲ႔ ပတ္သက္တာ ျပန္ေကာက္ရရင္ ကိုယ္ကေတာ႔ က်ားပါ။ တနလာၤ က်ား၊ နတ္ျပည္သြား..လို႔ ငယ္ငယ္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဆိုခဲ႔တဲ႔ က်ားေပါ႔။ တျခား တနလာၤေတြ ဘယ္လို စိတ္မ်ိဳးရွိတယ္ မသိတတ္ေပမဲ႔ ကိုယ္ကေတာ႔ တခါတခါ စိတ္ၾကီးတတ္တာကလြဲရင္ သေဘာေကာင္းတဲ႔ က်ားေလးပါ။ (တီဗီမွာတင္မဟုတ္၊ ဘေလာ႔မွာလဲ အဲဒီလို ေၾကာ္ျငာ ျဖတ္၀င္တာေတြ ရွိတတ္တယ္။)

တေန႔ေတာ႔ က်ားနဲ႔ ဆင္ RC 2 မွာ ေတြ႔ၾကတယ္။ သူက ဗုဒၶဟူး ေလ..။ ေရွးအဆိုအရ ဆိုရင္ေတာ႔ ခႏၶာကိုယ္ အင္အားၾကီးသူခ်င္း ေတြ႔ရင္ ခ်ၾကတယ္လို႔ ဆိုလိုခ်င္သလားမသိ။ ပုံျပင္ထဲမွာ ရန္ဖက္ ေပမဲ႔ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ အိမ္ေထာင္ဖက္ ျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ကိုက္ေတာ႔ ကိုက္ၾကပါတယ္။ ၾကာၾကာ တခါ၊ မၾကာ မၾကာ တခါ ေပါ႔။

က်ားေလးက music ၾကိဳက္တယ္။ အားရင္ ဇိမ္ေလးနဲ႔ စာအုပ္ေလးဖတ္၊ သီခ်င္းေလး နားေထာင္ၿပီး အျမီးေလးတလွဳပ္လွဳပ္ ေနခ်င္တယ္။ တခါတေလ ရုပ္ရွင္ကိုသြား၊ ေၾကာ္ျငာဘုတ္ဒ္ ေတြကို ေငးေမာၿပီး ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေလး ျမဳံ႔ရင္း မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ပိတ္ကားကို စိုက္ၾကည္႔ေနရတာ အရသာ လို႔ ထင္တယ္။

က်ားမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ အေကာင္ပေလာင္စုံလို႔ အမ်ားၾကီးး။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒါကုိ ၀ါသနာပါရင္ က်ားကလဲ အလြယ္တကူ ေပ်ာ္၀င္လိုက္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး။ သူတို႔က ဒါ ဆို က်ားကလဲ ဒါ၊ သူတို႔က ဟိုဟာဆို က်ားကလဲ ဟိုဟာ..။ အျပင္းအထန္ၾကီးေတြ က်ားက မၾကိဳက္ဘူး။ ေအးရာေအးေၾကာင္း က်ား။

အဲဒီက်ားေလးရဲ႔ အေဖာ္ ဆင္ကေတာ႔ တမ်ိဳး။ သူကေတာ႔ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနမယ္။ တခုခု ကို စြဲစြဲျမဲျမဲ လုပ္တတ္တယ္။ ေရွ႔ကိုတိုးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေရွ႔ေနာက္ စဥ္းစားတယ္၊ က်ားလို ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ေျပးမသြားဘူး။ မစဥ္းစားလို႔ မရဘူးေလ..။ က်ားတလြဲလုပ္သမွ် ဆင္က ေျဖရွင္းရတာကိုး။ က်ားက လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ၿပီးလို႔ မ်က္စိသူငယ္နဲ႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ေနရင္ ဆင္က ၀င္ကူရတာပဲ။ အဲဒီလိုကူရေပါင္းလဲ မ်ားၿပီ။

တခုခုဆို က်ားနဲ႔ဆင္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး တိုင္ပင္ၾကတယ္။ ကိစၥအကုန္လုံးကို ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႔ ရင္ထဲက အသည္းႏွလုံးကို ဗဟိုျပဳၿပီးမွ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ၾကတာမ်ားတယ္။ လြဲတဲ႔အခါေတြလဲ ရွိတာေပါ႔။ တခါတေလ ေတာင္အၾကီးၾကီးေပၚ တက္ရတဲ႔အခါေတြ ရွိတယ္။ ေခ်ာက္အနက္ၾကီးကို ျဖတ္ကူးရတဲ႔အခါေတြ ရွိတယ္။ ပင္လယ္ၾကီးနဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုးရတာေတြလဲ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအခါဆို က်ားက အသံမွ်င္းမွ်င္းေလးပဲ ထြက္ေတာ႔တာ။ အျမီးေလးသိမ္းၿပီး ေခြေနတာ..။

အဲဒီအခါဆို ဆင္က မတ္မတ္ရပ္မွ ျဖစ္ေတာ႔မယ္။ က်ားေလးကို ထ ထ ဆိုၿပီး ဆြဲထူရတယ္။ က်ားေလးပါမွ ဆင္ၾကီး ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔သြားႏိုင္မယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဆို က်ားေလးက ျပန္လန္းၿပီး ဆင္ၾကီးေနာက္က ဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္ လိုက္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လမ္းေလးက်ဥ္းက်ဥ္းကို အတူတူ သြားၾကျပန္ပါေရာ..။

အခုေတာ႔ ဒီက်ားနဲ႔ ဒီဆင္မွာ ကေလးေလးတေကာင္ရွိၿပီ။ လူေလးေတာ႔ မဟုတ္ဘူး။ အေမနဲ႔ နည္းနည္းဆင္တဲ႔ အျမီးေလးနဲ႔ ေၾကာင္အျဖဴေလးေပါ႔။ သမီးက အေဖကို ခ်စ္တယ္၊ အေမကို ႏိုင္တယ္။ ေၾကာင္ေလးရွိတဲ႔အတြက္ က်ားေရာ ဆင္ေရာ ဘ၀မွာ ခ်မ္းေျမ႔တယ္ လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ပင္ပန္းသမွ် သမီးမ်က္ႏွာျမင္တာနဲ႔ အကုန္ေပ်ာက္တယ္။ တေန႔တေန႔ သမီးမ်က္ႏွာတကြက္စာကို ငုံ႔ငုံ႔နမ္းရတာအေမာ..။

ညညဆို သားအမိ သားအဖ ၃ေယာက္ အတူတူအိပ္ၾကတယ္။ ခူး ခေလာ ဂူး အသံေတြ စုံေနတာေပါ႔။ တခါတေလ ေဖေဖဆင္ၾကီးက သမီးေၾကာင္ေလးကို ေပြ႔ရင္း အိပ္တယ္။ သမီးေၾကာင္ေလးက တဂူးဂူးနဲ႔ ေက်နပ္ေနတာ..။ ေမေမက်ားက သူတို႔ကို ၾကည္႔ၿပီး ၾကည္ႏူးရင္း အိပ္တယ္။ ညလယ္က်ရင္လဲ သမီးကေလး ဘယ္လိုအိပ္သလဲလို႔ အေဖေတြ အေမေတြက ထ ထၾကည္႔ရတယ္။ သမီးကေလး ကံေကာင္းတယ္။

ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔ရင္ ေျခရာေလးေတြ ေတြ႔ရမယ္။ ဒါက ေပ်ာ္ေပ်ာ္သြက္သြက္ အတူ ေလွ်ာက္ခဲ႔တာ..။ ဒါကေတာ႔ က်ားေလး ေနမေကာင္းလို႔ တရြတ္ဆြဲ လိုက္ရတာ..။ ဆင္ၾကီးက ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ထမ္းေခၚရတာ..။ ဒါကေတာ႔ က်ားက ကပ္ဖဲ႔လုပ္ၿပီး ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္ေနတာ..။ ဒီ လမ္းဆုံမွာေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ရပ္ေနပုံပဲ။ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တိုင္ပင္ေနသလား။ ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းေလးတေကြ႔ အတူေကြ႔လိုက္ျပန္ေပါ႔။

ဘာလိုလိုနဲ႔ အတူေလွ်ာက္ခဲ႔တာ ၁၄ႏွစ္ ရွိခဲ႔ၿပီ။ ကဗ်ာထဲကလို ခေယာင္းေတာကို ပန္းေကာ္ေဇာအျဖစ္ ေျပာင္းမပစ္ႏိုင္ေတာင္ လမ္းကေလး ျပာျပာေမွာင္၊ သာယာေအာင္ေတာ႔ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။

မိုးခ်ိဳသင္း

(မတ္လ ၁ရက္ေန႔ အမွတ္တရ)