Wednesday, February 3, 2010

ကိုယ္႔အၾကိဳက္

စာမေရးျဖစ္လို႔ ကိုယ္႔ဘေလာ႔ကို မေရာက္တာ ၾကာပါၿပီ။ ကံ႔ေကာ္ပန္းေလးေတြေတာင္ ညိွဳးကုန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႔။

ကိုယ္႔ဘေလာ႔ကို မၾကည္႔ျဖစ္ေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စာေရးတာကိုေတာ႔ အခ်ိန္ရတုန္းေလး အေျပးအလႊား သြားဖတ္တတ္တယ္။ သြားဖတ္တုန္း ေပါက္ထုံ က ျဗဳန္းကနဲ tag လိုက္ပါေရာလား။ ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ ထမိန္ေတြ ထုတ္ျပ တဲ႔။ ဘယ္႔ႏွာေတြ ျပခိုင္းေနပါလိမ္႔ေနာ္။ ဒါနဲ႔ အခ်ိန္လုၿပီး ထမိန္ေကာက္ကိုင္ အဲ..စာေကာက္ ေရးလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႔ သေဘာက်တဲ႔ ထမိန္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ထမိန္ သိပ္၀တ္ခ်င္တဲ႔သူပါ။ အပ်ိဳၾကီးလုပ္၊ ရွိဳးထုတ္ခ်င္တယ္ ဆိုပါေတာ႔။ ထမိန္ေလး၀တ္ၿပီး သြားလာေနရရင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အေတာ္မိုက္သြားၿပီ လို႔ ဇြတ္ထင္မိတတ္ေသးတယ္။



ကိုယ္တို႔က ညီအမ ေလးေယာက္ဆိုေတာ႔ အမေတြက ထမိန္ေတြ တလႊားလႊားနဲ႔မို႔ အေမက အငယ္ဆုံးကိုယ္႔ကိုေတာ႔ ထမိန္နဲ႔ ေစာေစာစီးစီး မျမင္ခ်င္ေသးဘူး တဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔ စကပ္ေလးေတြခ်ည္း ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ကိုယ္က ထမိန္၀တ္ခ်င္လို႔ ပူဆာတဲ႔အခါ အေမက သမီးတသက္လုံး ထမိန္ဆိုတာ ၀တ္ရမွာ၊ အခု အရြယ္ေလးငယ္တုန္း စကပ္၀တ္ရတာ ၀တ္လိုက္ပါအုံး သမီးရယ္ တဲ႔။

ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္ ၉တန္းႏွစ္က်မွ ေက်ာင္းစိမ္းမဟုတ္တဲ႔ ပထမဆုံး ထမိန္ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ဖူးပါတယ္။ အဲဒီထမိန္က ရခိုင္ခ်ိတ္ လုံခ်ည္ေလးပါ။ အေဖ ေတာင္ကုတ္ဘက္ကို ေဟာေျပာပြဲသြားတုန္းက အေမ႔အတြက္ ၀ယ္လာခဲ႔တဲ႔ ထမိန္ေလးပါ။ အျဖဴေရာင္အခံမွာ အညိဳခ်ိတ္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပါ။

မိန္းကေလး ငယ္ငယ္တေယာက္အေနနဲ႔ေတာ႔ အခ်ိတ္လုံခ်ည္က တဆိတ္ ကိုးရိုးကားယား ႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ကေတာ႔ အဲဒီထမိန္ေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားလိုက္ၿပီ။ ဘယ္သူ႔မွ မေပးေတာ႔ဘူး။ ကိုယ္၀တ္ေတာ႔မွာ။ ဒါနဲ႔ ဘိုင္အို က်ဴရွင္ကို အသြားမွာ ကိုယ္ပထမဆုံး ၀တ္ပစ္လိုက္တယ္။

တကယ္ေတာ႔ ျမန္မာအက်ီ ၤလုံခ်ည္ဟာ တကယ္ပဲ လူေရြးတယ္။ ပိန္ပိန္ပါးပါး ကိုယ္လုံးလွလွ ဂစ္တာရွိတ္ မမမ်ားအတြက္ အင္မတန္ လိုက္ဖက္ပါတယ္။ ကိုယ္လို စည္ပိုင္းရွိတ္ အတြက္ေတာ႔ ဘီယာစည္ကေလး လိမ္႔လာသလိုပါပဲ။ လမ္းေလွ်ာက္ကလဲ ျမန္ေလေတာ႔ ထမိန္တုပ္ၿပီး ေရွ႔ပဲ ဟပ္ထိုးလဲေတာ႔မလို လုံးေထြး ေလွ်ာက္တတ္တယ္။

ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္႔ဖာသာကိုယ္ေတာ႔ မိုးမျမင္ ေလမျမင္ပါ။ အမိုက္ၾကီးမိုက္ေနၿပီ လို႔ မိုက္မိုက္မဲမဲ ထင္ေနတာပါ။ ထမိန္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမဲျမဲခိုင္ခိုင္ ၀တ္တတ္ေအာင္ ကိုယ္႔ကို ထိန္းတဲ႔ အမ မခင္ဆင္႔က သင္ေပးတယ္။ အဲဒီကစၿပီး ထမိန္ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၀တ္လာလိုက္တာ ဒီေန႔အထိပါပဲ။

ပိုင္ဆိုင္ဖူးတဲ႔ ထမိန္ေလးေတြကေတာ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ႔။ ေစ်းၾကီးတာေတြလဲ ေပါေပါမ်ားမ်ား မ၀တ္ႏိုင္ခဲ႔႔ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ၾကိဳက္တာေလးေတြ ေျပာရရင္ အေရာင္ရင္႔ရင္႔ေပၚမွာ အျဖဴပြင္႔လို အဆင္ေသးေသးႏွဳတ္ႏွုတ္ေလးေတြ ပါတဲ႔ တရုတ္ပိတ္ အဆင္မ်ိဳး ၾကိဳက္တတ္တယ္။ လူက လုံးရတဲ႔အထဲ အျပာရင္႔ေနာက္ခံနဲ႔ ေဘာ္လုံး အျဖဴေလးေတြနဲ႔ဟာမ်ိဳး သေဘာက်တယ္။

တခါက အနက္ေရာင္မွာ အနီေရာင္ ေနၾကာပန္းအပြင္႔ၾကဲၾကဲၾကီးေတြ ေရာယွက္ထားတဲ႔ ထမိန္ေလးတထည္ ၀ယ္မိတယ္။ ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႔ ၀တၳဳေတြထဲက ယွက္ျခယ္ေနတဲ႔ အေရာင္ေတြကို သေဘာက်မိလို႔ပါ။ ၀ယ္ၿပီးမွ ကိုယ္႔ရုပ္နဲ႔ လူရႊင္ေတာ္လိုလို ေဗဒင္ဆရာလိုလို မ်ား ျဖစ္သြားပလားလို႔ ထင္မိေပမဲ႔ ေႏွာင္းသြားၿပီ။ စိတ္ျမဴးတဲ႔အခ်ိန္မ်ိဳး အဲဒီလုံခ်ည္ ၀တ္တတ္တယ္။

တကယ္က ကိုယ္က အ၀တ္အစားကို ဂရုမျပဳတတ္ဘူး။ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ ေနတတ္သူလဲ မဟုတ္ေလေတာ႔ လွပဖို႔ထက္ သူမ်ားအျမင္မွာ သပ္ရပ္ေနရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ႔ တခါတေလမွာ အဲဒီအဆင္႔ေလးေတာင္ မမီဘဲ ေၾကာင္ၾကားထြက္သြားတာမ်ိဳး၊ ငါ႔ျမင္းငါစိုင္းပုံမ်ိဳး ထြက္သြားတာ ရွိတတ္ေသးတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။

တခါကလဲ အညိဳေရာင္မွာ အသည္းပုံလိုလို ကြက္ၾကားဆင္ၾကီး ၀ယ္မိသြားတယ္။ အဲဒါေရြးတုန္းက ဘာလို႔ေရြးမိသလဲ ခုထိ စဥ္းစားမရဘူး။ ငါစိတ္ရူးေပါက္တုန္း ဆိုင္ရွင္အားနာၿပီး ၀ယ္မိတာ ထင္ရဲ႔ ဆိုၿပီး အဲဒီအဆင္ကို ခုထိ မ်က္စိထဲ ျမင္ေနေသးတယ္။ အႏုပညာမ်က္စိရွိတယ္ ေခၚရမွာေပါ႔။ ကိုယ္႔ဖာသာကိုယ္ေတာင္ ၾကည္႔မရျဖစ္ေနေသး။

သူ႔မိဘေတြနဲ႔ လိုက္ေတြ႔တုန္းကေတာ႔ ငါ ဒီလို စြတ္ရြတ္ လုပ္လို႔ မျဖစ္ေခ်ဘူး ဆိုၿပီး ၀တ္ဖို႔ လုံခ်ည္ စဥ္းစားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ ေခၽြးပ်ံသြားေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ အျပာရင္႔ေရာင္ ခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလး နဲ႔ ရင္ဖုံးအက်ီ ၤေလး ေရြး၀တ္လိုက္မိတယ္။ ပထမေတာ႔ မ်ဥ္းက်ားလိုလို အနက္အ၀ါၾကား အဆင္မ်ိဳး ၀တ္အုံးမလို႔ ယီးတီးယားတား လုပ္ေနေသးတာ။ အဲဒါဆို သူနဲ႔ ဖူးစာေတာင္ ဆုံပါ႔မလား မသိ။

မဂၤလာေဆာင္မယ္ဆိုတုန္းကေတာ႔ အမရပူရမွာ အခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလး သြား၀ယ္ေသးတယ္။ အေဖရယ္၊ ကိုယ္ရယ္၊ ကိုယ္႔အမအၾကီးဆုံး မစံရယ္ သြား၀ယ္ၾကတာ။ မႏၱေလးက ခင္တဲ႔ အမ ပန္တ်ာေဌးေဌးျမင္႔က လိုက္ပို႔ေပး၊ ေသခ်ာ လိုက္ေရြးေပးတယ္။ လုံခ်ည္ေတြက အမ်ားၾကီးပဲ။ ဆိုင္ရွင္ျဖန္႔ျပတိုင္း ကိုယ္က ၾကိဳက္ေနလို႔ ေခါင္းညိတ္ေနတာ။ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳး နဲ႔။

ကိုယ္က ဂ်ီး(ေၾကး)မမ်ားတတ္လို႔ ဆိုင္ရွင္က အစက သေဘာက်ေနေသးတယ္။ ေနာက္မွ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ဒီတေယာက္ေတာ႔ တဆိုင္လုံး ျဖန္႔ျပလဲ ၾကိဳက္မဲ႔သေဘာရွိတယ္ ဆိုၿပီး ရပ္လိုက္မွ ခဲေရာင္ေအာက္ခံမွာ ပန္းေရာင္ခ်ိတ္ေလးေတြပါတဲ႔ ၾကိဳးၾကီးခ်ိတ္ေလးတထည္ အျမန္ေရြးခဲ႔ရတယ္။ ဆိုင္ရွင္ရုိက္ မထုတ္ခင္ေပါ႔။

အခုေတာ႔ ကိုယ္ ၀တ္ျဖစ္ေနတာက ကခ်င္လုံခ်ည္ေလးေတြ၊ ခ်ည္လုံခ်ည္ေလးေတြပါ။ ျမန္မာပြဲလမ္းေတြရွိတိုင္းလဲ အိမ္ကပို႔ေပးတဲ႔ ထမိန္ေလးေတြ ထုတ္ထုတ္၀တ္ၿပီး ေက်နပ္ေနတာပါ။ ပင္နီအက်ီ ၤေလးေတြနဲ႔ တြဲ၀တ္ရတဲ႔ ေယာလုံခ်ည္ေလးေတြကိုလဲ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ႏွစ္သက္မိလို႔ အျမဲပဲ ၀တ္မိပါတယ္။ ျမန္မာမွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာလုံခ်ည္ေလးေတာ႔ ရွိသင္႔တယ္လို႔ ထင္မိလို႔ပါပဲ။

ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ႔ လုံခ်ည္ေလးေတြအေၾကာင္း ဆိုေပမဲ႔ ကိုယ္႔အတြက္ အမွတ္ရစရာေလးေတြ ျပန္သတိရမိတာမို႔ လုံခ်ည္အေၾကာင္းထက္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြပဲ ျဖစ္ေနၿပီလားမသိ။ ဒါေပမဲ႔ ခင္မင္လို႔ တဂ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ ေပါက္ကို ေျပာခ်င္တာက ခပ္ေ၀းေ၀းက စည္ပိုင္းပုေလး ေထာင္ထားတာ ျမင္ရင္ ကိုယ္ ျမန္မာထမိန္ေလးကို ျမတ္ႏိုး ႏွစ္သက္စြာ၀တ္ေနၿပီလို႔ နားလည္ေပးလိုက္ပါေတာ႔ေလ….။

မိုးခ်ိဳသင္း
at

47 comments:

  1. ခ်စ္ၾကည္ေအးFebruary 3, 2010 at 11:06 PM

    ကင္မလာ နဲ႔ ႐ိုက္ျပေလ...ျမင္းက်ားဆင္ေလး ျမင္ဖူးတယ္႐ိႇေအာင္...:))

    ReplyDelete
  2. ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္February 3, 2010 at 11:15 PM

    အစ္မေရ..

    ၿပံဳးၿပီးဖတ္ပါတယ္..
    လံုးလံုး လံုးလံုးကိုလည္း ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ း)

    “ျမန္မာမွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာလုံခ်ည္ေလးေတာ႔ ရွိသင္႔တယ္လို႔ ထင္မိလို႔ပါပဲ။” ဆိုတာေလးကိုေတာ႔ အေတာ္ကို သေဘာက်မိတယ္.. ခုေခတ္ကေလးေတြ ဒီစိတ္မ်ိဳးေတြ ေပ်ာက္ကုန္ၿပီေနာ္.. မဝတ္ရဲၾကတာလည္း ျဖစ္မယ္ ထင္ရဲ႕.. ေခတ္ကိုက ထမိန္ဝတ္ရင္ ဖမ္းမယ္႔ ေခတ္မ်ား ျဖစ္ေနသလာမွ မသိပဲေနာ္.. း)

    ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
    ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္

    ReplyDelete
  3. AnonymousFebruary 3, 2010 at 11:33 PM

    စီပိုင္းပံုေလးတင္ေပးပါရန္ ..............

    စာဖတ္ပရိသတ္မွ အႏူးအညြတ္ေလးစားစြာ အတင္းအၾကပ္ေတာင္းဆိုလိုက္ပါသည္။

    ReplyDelete
  4. BinoFebruary 3, 2010 at 11:42 PM

    Original လုံခ်ည္= come from India,
    Not Myanmar traditional dress.

    ထမိန္ = I think that is Myanmar traditional dress.

    Thanks for posting.

    BINO

    ReplyDelete
  5. MieMieFebruary 3, 2010 at 11:47 PM

    ခ်ိဳသင္းေရ .. တို႔ေတာ႔ အိမ္မွာေနရင္ ထမိန္ ဘဲ ၀တ္ တယ္ .... အျပင္ထြက္ရင္ေတာ႔ ကိုးယိုးကားယား ျဖစ္မစိုးလို႔ ( အခုလို ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ေတာ႔ အေႏြးထည္ ေတြနဲ႔
    မစဥ္းစားရဲဘူး ) တခ်ိန္လံုး ျပင္ ၀တ္ ေနရလို႔
    တျခားဟာေတြ ၀တ္ တယ္ .. ျပီးခဲ႔တဲ႔ လ က
    ရြာျပန္ေတာ႔ ေယာကၡမ က လက္ေဆာင္ေပးတဲ႔
    အဖြားၾကီးဆင္ ( သူ႔ကို သူမ်ား ေပးတဲ႔ ထမိန္ေတြ ထင္တယ္ ) ျပည္တြင္းရိဳက္ ပါတိတ္ ထမိန္ေတြ နဲ႔ ရန္ကုန္ထဲ ေလ်ာက္သြားခဲ႔ ေသးတယ္ ... အခုေတာ႔ ထမိန္ေလး၀တ္ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ထဲ ေတြ႔ကရာ မုန္႔ေတြ ေလ်ာက္၀ယ္စားခဲ႔တာ သတိရလိုက္တာ ......ရန္ကုန္က ျပန္လာတာ ထမိန္ အက်ၤီ ခ်ည္သား ၀မ္းဆက္ ခ်ဳပ္ျပီးသားေလးေတြ သံုးစံု ၀ယ္လာခဲ႔တယ္... ထမိန္ ဆို ပါတိတ္ နဲ႔ ခ်ည္သား ေတြ ဘဲ ၾကိဳက္တယ္ ... ခ်ည္သားရိဳးရိဳးထမိန္ တထည္ ကို ေငြ တစ္ ေသာင္း နီးပါး ေပးခဲ႔ရတယ္ ... ဒီက ဗမာပြဲ ေတြ ၾကရင္ ၀တ္ရေအာင္လို႔ ........ေယာင္းမ က လက္ေဆာင္ ေပးတဲ႔ ယိုးဒယား ပိုး ၀မ္းဆက္ တစံု က ေတာ႔ ႏွစ္ေသာင္းရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္ .. ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ေစ်း ေလးေတြ သိရေအာင္ ေျပာျပတာပါ ...

    mie nge

    ReplyDelete
  6. MieMieFebruary 3, 2010 at 11:48 PM

    ခ်ိဳသင္းေရ .. တို႔ေတာ႔ အိမ္မွာေနရင္ ထမိန္ ဘဲ ၀တ္ တယ္ .... အျပင္ထြက္ရင္ေတာ႔ ကိုးယိုးကားယား ျဖစ္မစိုးလို႔ ( အခုလို ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ေတာ႔ အေႏြးထည္ ေတြနဲ႔
    မစဥ္းစားရဲဘူး ) တခ်ိန္လံုး ျပင္ ၀တ္ ေနရလို႔
    တျခားဟာေတြ ၀တ္ တယ္ .. ျပီးခဲ႔တဲ႔ လ က
    ရြာျပန္ေတာ႔ ေယာကၡမ က လက္ေဆာင္ေပးတဲ႔
    အဖြားၾကီးဆင္ ( သူ႔ကို သူမ်ား ေပးတဲ႔ ထမိန္ေတြ ထင္တယ္ ) ျပည္တြင္းရိဳက္ ပါတိတ္ ထမိန္ေတြ နဲ႔ ရန္ကုန္ထဲ ေလ်ာက္သြားခဲ႔ ေသးတယ္ ... အခုေတာ႔ ထမိန္ေလး၀တ္ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ထဲ ေတြ႔ကရာ မုန္႔ေတြ ေလ်ာက္၀ယ္စားခဲ႔တာ သတိရလိုက္တာ ......ရန္ကုန္က ျပန္လာတာ ထမိန္ အက်ၤီ ခ်ည္သား ၀မ္းဆက္ ခ်ဳပ္ျပီးသားေလးေတြ သံုးစံု ၀ယ္လာခဲ႔တယ္... ထမိန္ ဆို ပါတိတ္ နဲ႔ ခ်ည္သား ေတြ ဘဲ ၾကိဳက္တယ္ ... ခ်ည္သားရိဳးရိဳးထမိန္ တထည္ ကို ေငြ တစ္ ေသာင္း နီးပါး ေပးခဲ႔ရတယ္ ... ဒီက ဗမာပြဲ ေတြ ၾကရင္ ၀တ္ရေအာင္လို႔ ........ေယာင္းမ က လက္ေဆာင္ ေပးတဲ႔ ယိုးဒယား ပိုး ၀မ္းဆက္ တစံု က ေတာ႔ ႏွစ္ေသာင္းရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္ .. ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ေစ်း ေလးေတြ သိရေအာင္ ေျပာျပတာပါ ...

    mie nge

    ReplyDelete
  7. ကိုေပါက္စFebruary 4, 2010 at 12:39 AM

    ခ်ိဳသင္းေရ......
    ထမီ..ကေနထမိန္ၿဖစ္သြားၿပီလား

    ReplyDelete
  8. ဇြန္မိုးစက္February 4, 2010 at 12:50 AM

    စာအသစ္ေတြ႔လုိ႔ ဝမ္းသာၿပီး အေျပးလာဖတ္ပါတယ္။
    ဖတ္ရင္း ျပဳံးလုိက္ရတာ။ း)
    ဇြန္႔အစ္မဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္လည္း ဆုေပးပြဲကုိ ပင္နီအက်ႌ၊ ေယာလုံခ်ည္ဝတ္ၿပီး တက္ယူတာ မွတ္မိေသးတယ္။

    ReplyDelete
  9. UnknownFebruary 4, 2010 at 1:03 AM

    “ျမန္မာမွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာလုံခ်ည္ေလးေတာ႔ ရွိသင္႔တယ္လို႔ ထင္မိလို႔ပါပဲ။”
    မရိွဘူး..တဲ႔..
    မ်ားမွာ မရိွဘူး...၀ယ္ေပးပါ။ း)

    ReplyDelete
  10. Nge NaingFebruary 4, 2010 at 1:29 AM

    မမိုးခ်ိဳသင္းေရ ျမန္မာမွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာထမိန္ေတာ့ ရွိသင့္တယ္ဆိုတာ လက္ခံေပမဲ့ ကၽြန္မမွာေတာ့ မရွိဘူး။ မမီးမီး ေျပာသလိုပဲ ကၽြန္မလည္း အျပင္သြားအျပင္လာ ထမိန္ဆိုရင္ ခဏခဏ ျပင္၀တ္ရလိုပ မ၀တ္လိုဘူး။ အိမ္မွာေနရင္းနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတို႔ အလွဴမဂၤလာတို႔ သြားမွ ၀တ္တယ္။ ခ်ိတ္ထမိန္ေတြကိုေတာ့ သိပ္ႀကိဳက္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ဒါနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး Tag ခံထားရလို႔ ခဏေစာင့္လို႔ ေျပာထားတယ္။ မ်ားမ်ားစားစား မရွိေပမဲ့ ရွိတာေလးေတြ ထုတ္ၾကြားခြင့္ ရေတာ့မွာမို႔ ၀မ္းသာေနပါတယ္။ ပင္နီနဲ႔ ေယာထမိန္မရွိေပမဲ့ ျမန္မာဆန္တဲ့ ဘယ္လိုအ၀တ္အစားေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ဓါတ္ပံုနဲ႔ကို ျပဖို႔ရွိတယ္။ ပို႔စ္တင္ရင္ လာၾကည့္ေနာ့္။

    ReplyDelete
  11. kayFebruary 4, 2010 at 1:39 AM

    နက္ျပာေပၚက..ေဘာလံုုး အျဖဴေလး.. က်မ မွတ္မိတယ္ေလ.. း)
    လံုုးလံုုး
    လံုုးလံုုး နဲ႕...

    ထမိန္ ကိုု ေျပာတာ.း)

    ReplyDelete
  12. ဒ႑ာရီFebruary 4, 2010 at 2:46 AM

    ဖတ္ရင္းနဲ႔ တကယ္မ်က္စိထဲ ျမင္လာတယ္ အမေရ..။ ညီမကေတာ့ အမေတြ မရွိေတာ့ ငယ္ငယ္က အေဒၚေတြ ထမီကို သူတို႔ ေက်ာင္းသြားရင္ ခိုး၀တ္ၾကည့္တာ။ း)
    ျမန္မာ မွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာလံုခ်ည္ေလး ရွိသင့္တယ္ဆိုလို႔ ညီမေတာ့ ျမန္မာ မွန္သြားၿပီ။ ရွိတယ္ သိလား အမ။ း)

    အခုက်င္းပေနတဲ့ ဘေလာဂ့္အကယ္ဒမီအတြက္လည္း http://www.mmblogpress.org/to-vote/ ဒီလင့္ေလးထဲမွာ သြားၿပီး ဒ႑ာရီက (အေကာင္းဆံုး လူမႈဘ၀သရုပ္ေဖာ္ စာေပဘေလာဂ့္ဆု)
    ေခါင္းစဥ္မွာ အမမိုးခ်ိဳသင္း ဘေလာဂ့္ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး မဲေပးခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ရေစခ်င္တာ အမွန္ပါပဲ..။ း) ၾကိတ္ၿပီး ဆုေတာင္းေနတယ္ေနာ္။

    ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

    ReplyDelete
  13. ျမစ္က်ဳိးအင္းFebruary 4, 2010 at 3:13 AM

    ထမိန္ဝတ္မိန္းခေလးေတြကို မျမင္ရတာၾကာလို႔လား မသိဘူး တေလာက ျမန္မာေတြဖြင့္ထားတဲ့ ယိုးဒယား အစားစာ စားေသာက္ဆိုင္ သြားစားေတာ့ ျမန္မာထမိန္ေလးေတြဝတ္ျပီး ေငြထမင္း အုပ္ေလးေတြလာပို႔တာကို ၾကည့္ရတာ ခ်ဳိသာလိုက္တာဗ်ာ။

    ReplyDelete
  14. 9-9February 4, 2010 at 3:28 AM

    မမိုးခ်ိဳေရ
    စာလာဖတ္သြားပါတယ္
    ညီမတုန္းက အမွတ္တရေလးလဲေျပာျပခ်င္တယ္
    ေက်ာင္းကကိုးတန္းမွာထမိန္စ၀တ္ရတာဆိုေတာ့
    ရွစ္တန္းေအာင္စာရင္းသြားႀကည့္တဲ့ေန ့မွာ
    ထမိန္ေလးစ၀တ္ျပီး ပဲထုတ္သြားတယ္
    ေအာင္စာရင္းႀကည့္ျပီးအျပန္ကို
    မုန္ ့၀ယ္စားမယ္ဆိုျပီးကားေပၚကအဆင္းမွာ
    ကားေနာက္ဖုန္းဖြင့္တဲ့လက္ကိုင္နဲ ့ထမိန္နဲ ့ျငိျပီး
    ကတၱရာလမ္းမေပၚျပစ္က်တာ ဘိုင္းကနဲပဲ
    နာလြန္းလို ့ပလက္ေဖာင္းေပၚထိုင္ငိုေနတာကို
    အသိတေယာက္ကေတြ ့ျပီး အေမ့ကိုလွမ္းေျပာတယ္
    အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေမက စာေမးပဲြက်တယ္ထင္ျပီး
    ႀကိမ္လံုးနဲ ့တန္းျဗင္းေတာ့တာပဲ
    ပထမဆံုးထမိန္၀တ္တုန္းကအမွတ္တရေလးပါ

    ReplyDelete
  15. kikiFebruary 4, 2010 at 3:31 AM

    “ျမန္မာမွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာလုံခ်ည္ေလးေတာ႔ ရွိသင္႔တယ္လို႔ ထင္မိလို႔ပါပဲ။”
    မခ်ိဳသင္း ထင္တာ မွန္ေနျပီေနာ့ ။

    ဒါေပမဲ့ ခုေခတ္ ျမန္မာျပည္တြင္း ထဲမွာေတာင္ ဒီလို ဆင္ယင္မွဳေတြ ရွာမွရွား ျဖစ္ေနၾကျပီ ေလ ။
    ေနရာတကာ စကပ္တိုေလးေတြ ၊ ခါးေပၚ ေပါင္ေပၚေတြ နဲ့ မွ ေခတ္မွီတယ္ လို ့ယူဆကုန္ၾကျပီလား မသိေတာ့ပါဘူး မခ်ိဳသင္းေရ ။
    ( စည္ပိုင္း လံုးလံုးေလးပံု တင္ေပးဖို ့ ေတာင္းဆိုပါတယ္ ..)

    ခင္မင္လွ်က္..
    ကိကီ ။

    ReplyDelete
  16. ေႏြဆူးလကၤာFebruary 4, 2010 at 3:47 AM

    ေတာ္ေသးတယ္ ကိုယ့္အႀကိဳက္ ထမိန္အဆင္ဆိုေတာ့ က်ားေတြကို တက္ဂ္မရလို႔။ က်ေနာ့္ Tag ေလးကို လာဖတ္ဦးအစ္မ။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဘဝအေမာေျပေပါ့။

    ReplyDelete
  17. UnknownFebruary 4, 2010 at 5:08 AM

    မမေရ ႕ ႕ ႕
    ဖတ္ရင္းနဲ႕ေလ မ်က္လံုးထဲကုိ ကြင္းကနဲ ရွင္းကနဲ လင္းကနဲျမင္မိတယ္။
    ညီမေလးလည္း ထမီ၀တ္တာ ပုိလြတ္လပ္ျပီး ပုိျပီး အဆင္ေျပလွတယ္လုိ႕ ခံယူထားမိတယ္။
    စည္ပုိင္းပံုေလး၊ ျမင္းက်ားဆင္ေလးမ်ား ရႏုိင္ရင္ ၾကည့္လုိပါေၾကာင္း :P
    ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
    ညီမေလး

    ReplyDelete
  18. AnonymousFebruary 4, 2010 at 7:14 AM

    တူျပန္ၿပီ အမရယ္၊
    လံုးလံုး...လံုးလံုးနဲ႕ဆိုေတာ့ အမကို မျမင္ပဲ
    ကိုယ့္ကိုယ္ကို သြားျမင္တယ္။ :)

    ReplyDelete
  19. ShinlayFebruary 4, 2010 at 9:48 AM

    ပင္နီ နဲ ့ေယာလံုခ်ည္တစ္စံုကို အမ်ိဳးသားေန ့
    ၿမိဳ ့ေတာ္ခမ္းမ ကပြဲမွာ တခါ၀တ္ဘူးတယ္။
    ဘီေအ ဆံထံုးနဲ ့...သတိရမိေသးတယ္။

    ReplyDelete
  20. koFebruary 4, 2010 at 9:58 AM

    ဖြလိုက္ပါဦးမယ္ေလ..

    မိုးခ်ဳိသင္းဆိုတာ..ပထမႏွစ္တုန္းက(1987/1988)
    မိန္းကေလးရွားတဲ႕ဘူမိတန္းက Queen လို႕RC2 မွာနာမည္ႀကီးခဲ႕လို႕
    ဒီၿပင္႕အတန္းက ေယာက်ႍားေလးေတြ လာလာႀကည္႕တာ
    မ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕ပါခင္ဗ်ာ..

    အခုမွ သူေႀကာ္ၿငာသလို စည္ပိုင္းလို လုံးသြားတာကေတာ႕
    မေၿပာတတ္ဘူးခင္ဗ်..

    :) :-)

    NL

    ReplyDelete
  21. khin oo mayFebruary 4, 2010 at 11:03 AM

    ပ့ုံလဲပါဘူး

    ReplyDelete
  22. khin oo mayFebruary 4, 2010 at 11:03 AM

    တို႕လဲၿမင္ဘူးတယ္ အင္တာနက္ထဲက ပံု လွမွလွ (ကုိဇနိၿပတာ)

    ReplyDelete
  23. မယ္႔ကိုးFebruary 4, 2010 at 11:28 AM

    မမက ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတာ ငယ္ငယ္တုန္းကလည္း ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ လွေနမွာျမင္ေယာင္မိတယ္။
    အခုလည္း လံုးလံုးေလးနဲ႔ ခ်စ္ခ်ာေလး ထမိန္ေလးနဲ႔ ပံုျမင္ခ်င္တယ္ :D

    ReplyDelete
  24. ေရႊရတုမွတ္တမ္းFebruary 4, 2010 at 12:46 PM

    ငါ့ႏွမက မ်က္ႏွာခ်ဳိေတာ့ ဘာဝတ္ဝတ္လိုက္ပါ့ဗ်ာ...
    ဟို ပုဂၢိဳလ္..ညည္းကို Queen ဆိုျပီးတမင္ သက္သက္ခြ်န္သြားတယ္...း))))

    ReplyDelete
  25. TZMFebruary 4, 2010 at 7:20 PM

    မခ်ိဳသင္း စာမေရးတာၾကာလုိ႕ အေဟာင္းေတြပဲ ဖတ္လုိက္တာ ကုန္သြားျပီး :P
    ေက်းဇူးပါေနာ္ ပုိ႕စ္အသစ္အတြက္ :)
    တဂ္တဲ့ လူကုိလဲေက်းဇူးတင္တယ္။

    ခင္တဲ့
    ညီမေလး

    ReplyDelete
  26. ေကာင္းကင္ျပာFebruary 5, 2010 at 12:02 AM

    အမခ်ိဳသင္း ပံုေလး ျမင္ေယာင္မိတယ္..ခ်စ္စရာ ေကာင္းမွာ ေသခ်ာ...

    ReplyDelete
  27. Sonata CantataFebruary 5, 2010 at 5:38 AM

    ခင္တဲ့ မင္တဲ့သူ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္တဲ့ လံုခ်ည္ေလးေတြ အေၾကာင္း ေျပာရတာ၊ နားေထာင္ရတာ၊ ကိုယ့္အႀကိဳက္ သူ႔အႀကိဳက္ တူတာေတြလည္းရွိ၊ ကြဲတာေတြလည္းရွိ အျပန္အလွန္ အလုအယက္ေျပာၾက ေပ်ာ္တယ္ ခိ်ဳသင္းရယ္...

    ReplyDelete
  28. သစ္နက္ဆူးFebruary 5, 2010 at 7:20 AM

    မမိုး
    အလုပ္က ျပန္ေရာက္တာနဲ ့မမိုး စာေလးကိုဖတ္ရေတာ့ အေမာေျပတယ္..။
    မမိုးလဲဆိုင္တဖက္နဲ ့ဆိုေတာ့ စာေရးက်ဲေနတယ္..။
    က်ေနာ္လဲ မေရးျဖစ္ပါဘူး..
    ျမန္မာဆန္ဆန္ေနတတ္တဲ ့ရိုးရာ ခ်စ္သူတေယာက္အေနနဲ ့ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ..။
    မမိုးကို က်ေနာ္ကူညီနိုင္တာ တခုေတာ့ရွိတယ္
    အေရာင္ေလးေတြ အဆင္ေလးေတြ အေရြးရခက္ေနရင္ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ေဆးေရး ပါတိတ္တစ္ထည္
    ဖန္တီးေပးမယ္..။
    နာမည္ကေတာ့ ၾကိဳက္သလိုေပးေပါ့....
    ဥပမာ..
    ရွင္ဂြမ္းဂြိ ပါတိတ္းးးးးးးးး။ း)

    ReplyDelete
  29. tin min htetFebruary 5, 2010 at 7:45 AM

    ဆရာ ဦးတင္ဦး က်ဴရွင္လား။ အဲဒီတုန္းက သိပ္ၿပီး လံုးလံုးေလး မဟုတ္ေသးပါဘူး။

    ခ်ိဳသင္းအသစ္တက္တယ္ ေျပာေတာ့ ေရႊတိုးေတာင္ အေျပးလာဖတ္ ေသးတယ္။ သူက ငါ့ ဘေလာ့ဂ္ေတာင္ ေမ့ေလာက္မွ တခါဖတ္တာ။ ခ်ိဳသင္းဘေလာ့ဂ္ေတာ့ အေတာ္ အားေပးတာ။

    ReplyDelete
  30. GhostFebruary 5, 2010 at 11:26 AM

    ဒီပို႔စ္ဖတ္ၿပီး နည္းနည္းေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္။
    ျမန္မာမွန္ရင္ ပင္နီနဲ႔ ေယာလံုခ်ည္ရွိသင့္တယ္ဆိုတာ သိပ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးထင္တယ္။
    အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပည္ပမွာေရာက္ေနသူ ျမန္မာတိုင္းဟာ ပင္နီနဲ႔ ေယာလံုခ်ည္ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ ျမန္မာမဟုတ္ေတာ့ဘူးလား။ ျမန္မာမွန္ျခင္း မမွန္ျခင္းကို ပင္နီ ေယာလံုခ်ည္နဲ႔ ပိုင္းျဖတ္ခြဲျခားသလား။ ျမန္မာျဖစ္ေပမဲ့ လက္ရွိကိုယ္ေနထိုင္ရာႏိုင္ငံရဲ႕ ရာသီဥတု ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ သပၸါယျဖစ္ေအာင္ ၀တ္စားဆင္ယင္သူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး တေယာက္ဟာ ျမန္မာမမွန္ေတာ့ဘူးလား။ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာတယ္။

    ၾကိဳးႀကီးခ်ိတ္နဲ႔ ရင္ဖံုးနဲ႔၀တ္ျပီး ေဖာက္ျပန္ေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးၾကီးေတြ ... ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ တိုက္ပံု နဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္၀တ္ျပီး ျခစားေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ပိုင္ရွင္လူၾကီးေတြ အမ်ားၾကီးပါ။

    တကယ္တမ္းက လူတေယာက္မွာ အ၀တ္အစားက အဓိကမက်ပါဘူး။ သူ႔စိတ္ဓာတ္ လုပ္ရပ္နဲ႔ အက်င့္စာရိတၱကသာ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ က်ားဟာ သိုးေရျခံဳထားလဲ က်ားပဲျဖစ္ေနမွာပဲ မဟုတ္လား။

    ReplyDelete
  31. mini nilayFebruary 5, 2010 at 3:10 PM

    စည္ပိုင္းပုေလးမဟုတ္ပါဘူးေနာ္...


    သတိရလ်က္..။

    ReplyDelete
  32. သက္ေဝFebruary 5, 2010 at 7:12 PM

    ခ်ိဳသင္းရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ပိုစ့္ေလးက သြက္လက္ ရႊင္ပ် ခ်စ္စရာေကာင္းေနတယ္...

    မဂၤလာေဆာင္တုန္းက အမ်ားသူငါေတြ သိပ္ေရြးေလ့မရွိတဲ့ ခ်ိတ္လံုခ်ည္ ခဲေရာင္ေလး ဝတ္တယ္ဆိုတာ မွတ္မိေနတယ္...

    ေပါက္ရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႕ ညီအမေတြ တေယာက္အၾကိဳက္ တေယာက္ဖလွယ္ၾကရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္ ခ်ိဳသင္း... း))

    ReplyDelete
  33. PAUKFebruary 5, 2010 at 7:38 PM

    မလွထံုေရ..
    အနက္နဲ႔အဝါၾကားၾကီး ဝတ္မသြားတာ
    ကံေကာင္းလို႔..ေပါ့။။

    နက္ျပာခံမွာ အျဖဴေရာင္စေပါ့ေျပာက္နဲ႔အဆင္ေတြ
    ေခတ္စားလိုက္ေသးတယ္ေနာ္.။။

    ReplyDelete
  34. SaintFebruary 5, 2010 at 7:53 PM

    မမိုးခ်ဳိသင္းေရ .. အမေရးထားတာေလး ဖတ္ၿပီး ၿပံဳးလိုက္ရတာ။ က်ေနာ႔ရဲ ႔ ပထမဆံုး ထမီဇာတ္ လမ္းေလးလဲ ေၿပာၿပပါရေစ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ရြာမွာ အဘြားနဲ႔ ေနေတာ႔ အဘြားက ေတာ္ေတာ္ မ်က္နွာသာ ေပးပါတယ္။ တစ္ေန႔ အိမ္နား က ကိုယ္႔အရြယ္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ စပ္ထမီ ေလး ၀တ္ ထားတာ ေတြ႔ေတာ႔ လိုခ်င္လြန္းလို႔ သူ႔လံု ခ်ည္ေလး ကို သြားဆြဲမိတယ္။ ဒါနဲ႔ အဘြား က သူ႔လို စပ္ထမီေလး တစ္ထည္ခ်ဳပ္ေပးပါတယ္။ လူႀကီး ထမီေတြ ကေန ၿဖတ္စ ေလးေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတာပါ။ ကုိယ္႔တစ္သက္တာ မွာ ပထမဆံုး ပိုင္ဘူးတဲ႔ ထမီေပါ႔။

    အခုေတာ႔ ထမီ၀တ္ရတာ နည္းနည္းခက္လာၿပီ။ အမက ဘီယာစည္ ဆိုရင္ က်ေနာ္က ဓါတ္ဆီေပပါ ေလာက္ ၿဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ ႔။ လူမ်ားမ်ား ၿမင္မယ္႔ ၊ နုိင္ငံေပါင္းစံုက လူေတြတက္မယ္႔ ပြဲေတြမွာေတာ႔ ထမီ ၀တ္ၿဖစ္ေအာင္ကို (ႀကိဳးခ်ည္ၿပီးေတာ႔ ၿဖစ္ၿဖစ္) ၀တ္ေန ဆဲပါ။

    ReplyDelete
  35. ကိုလူေထြးFebruary 6, 2010 at 1:47 AM

    စည္ပိုင္းပုေလးက ငါ့ျမင္းကိုငါ ဘယ္လိုစိုင္းသလဲ ပံုေဖာ္ၾကည့္ေနတာ...

    းဝ)

    ReplyDelete
  36. blueskyforestFebruary 7, 2010 at 11:30 AM

    ထမီေရးရာကၽြမ္းက်င္သူမဟုတ္ေလေတာ့ ၀င္ေဆြးေႏြးလို႔ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ သို႔ေပတဲ့ ထမီအေၾကာင္း ေရးၾကတာ စိတ္၀င္စားဖို႔အေကာင္းသား။ မၾကားဖူးတဲ့ ေ၀ါဟာရေတြလည္း သိရ၊ ေဒသသံုး ထမီအဆင္ကြဲမ်ား ကိုလည္း သတိထားမိ၊ အမ်ိဳးသားဘေလာ့ဂါမ်ားကို လံုခ်ည္ေတြထုတ္ျပၿပီး ဇတ္ေၾကာင္းေတြခင္းၾကဖို႔ တိုက္တြန္းရင္ေကာင္းမလား။ လံုခ်ည္ထမီခ်စ္ၾကည္ေရးပဲျဖစ္မလား၊ ထမီလံုခ်ည္တိုက္ပြဲပဲျဖစ္မလား၊ရွိတာေတြအကုန္ထုတ္ျပၾကလို႔ အ၀တ္အစားျပပြဲႀကီးပဲျဖစ္လာမလား။ စိတ္၀င္စားရင္ လက္ေခါက္မႈတ္လိုက္ပါဗ်ိဳ ႔။ ဖြၿပီးၿပီဆိုေတာ့... လစ္ၿပီ။ (စကားမစပ္) မဲလံုးကိုအားေပးတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာ။ မိုးခ်ိဳသင္းမိသားစု က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေစ ။

    ReplyDelete
  37. သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား)February 7, 2010 at 11:45 AM

    ဘယ္လုိဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ လုံခ်ည္၀တ္ထားတာျမင္ရရင္ စိတ္ထဲကုိ ၾကည္ႏူးလုိ႔။ ျမင္ရတာလဲ က်က္သေရပုိရွိတယ္။

    ReplyDelete
  38. ဂ်ဴနိုFebruary 7, 2010 at 1:05 PM

    က်ဳရွင္ကို ခ်ိတ္ထမိန္နဲ႕ခ်ိဳသင္းပံုက သူႀကီးသမီးပံုေပါက္ေနမယ္ ထင္တာ လပ္စပ္သပ္ေတာ့ သူက ဘူမိကြင္းတဲ့ ။ လူေတြ ကြင္းကြင္း သြားတာမ်ားလား:)))

    ReplyDelete
  39. UnknownFebruary 7, 2010 at 7:40 PM

    ေခါင္းစဥ္ေတာ့ မတပ္ေတာ့ဘူး
    (ေတဇသူရ)A.B.S.D.F ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (102113)

    သူငယ္ခ်င္းေရ
    ဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္တန္းစစ္စခန္းမွာ
    ရွိေနတာဘဲ ေကာင္းပါတယ္ကြာ၊
    ေရွ႕တန္းမွာ တိုက္ပြဲေတြက
    ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းေနေတာ့
    ေနာက္တန္းစစ္စခန္းကဘဲ
    သက္လံုစိတ္ခ်ရတဲ့အခ်ိန္မို႔။

    သူငယ္ခ်င္းေရ
    ေရွ႕တန္းတိုက္ပြဲၿပီးမွဘဲ
    က်ဆံုးအေလာင္း သြားေရေတာ့မယ္၊
    ရန္သူအေလာင္း ဘယ္ႏွစ္ေလာင္း
    မိမိဘက္က ဘယ္ႏွစ္ေလာင္း၊
    ေရွ႕တည့္တည့္က ရန္သူ႕က်ည္နဲ႕
    ဘယ္ႏွစ္ေလာင္း
    ေနာက္တည့္တည့္က မိမိက်ည္နဲ႕
    ဘယ္ႏွစ္ေလာင္းေပါ့။

    အေမရိကန္အစိုးရကလည္း
    ေဒၚလာ ၃၆ သန္းေက်ာ္ ခ်ေကၽြးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့
    ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းသူလို႔
    မိမိကိုယ္မိမိ ေခါင္းေဆာင္အမည္ခံသူေတြက၊
    ေငြလုပြဲမွာ အႏိုင္ရဖို႔
    ႀကိဳး၀ိုင္းထဲကို အလုအယက္တိုးေနၾကၿပီ၊
    ဒါေပမဲ့ သူတို႔မသိတာက
    ႀကိဳး၀ိုင္းလား ႀကိဳးစင္လားဆိုတာပါ။

    သူငယ္ခ်င္းေရ
    ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးကလည္း
    အရမ္းကို ၾကမ္းေနရမ္းေနေတာ့
    ဘုန္းမနိပ့္ေအာင္ ေ၀ဟင္မွာလြင့္ေနတဲ့
    ထမိန္ေတြ မအုပ္မိေအာင္လည္း
    ဂရုစိုက္ေနရေသး။

    ေ၀ဟင္မွာထမိန္ေတြကလည္း
    ရင္ေဘာင္တန္းတယ္ဆိုၿပီး ေပါမွေပါ လြင့္မွလြင့္
    ထမိန္အလံေတြကလည္း ထူခ်င္ေနၾကေပါ့၊
    ေခါင္းေဆာင္အေရၿခံဳၿပီး လုပ္စားေတြကလည္း
    ထမိန္အုပ္ခံ ထမိန္ေအာက္
    စကတ္အုပ္ခံ စကတ္ေအာက္
    ေရာက္သြားတာလည္း မနည္းေတာ့ဘူး။

    သူငယ္ခ်င္းေရ
    ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးမွာ
    လူအင္အားသာမရွိတာ
    အဖြဲ႕အစည္းေတြကေတာ့ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
    စိတ္ကူးထဲရွိရာ အမည္တခုခုတာေျပာလိုက္
    အဲ့ဒီအဖဲြ႕အစည္းက အဲဒီလူအဲဒီသူေတြနဲ႔ဘဲ
    ဖြဲ႕စည္းၿပီးသြားၿပီ သူငယ္ခ်င္း။

    သူငယ္ခ်င္းေရ
    ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီ ရမရေတာ့မသိဘူး
    ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ အလႊာေပါင္းစုံကလူေတြ
    ေသလို႔မကုန္ဘဲ ထြက္လို႔ကုန္ၿပီ
    တခ်ိဳ႕လည္းေခါင္းခ်ရမယ့္ အရြယ္ကိုေရာက္ေနၿပီး
    အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ထြက္လာေနတုန္းဘဲ။

    တခါတခါ နအဖစစ္တပ္က ေရွ႕တန္းမထြက္ရေသးဘူး
    ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ရြာကလူေတြက
    အထုပ္အပိုးေတြသယ္ၿပီး မိသားစုလိုက္၊
    စစ္သားထက္ေျခလွမ္းပိုသြက္ ေတာင္ေတြကိုေက်ာ္ၿပီး
    နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းေတြဆီ ေရာက္ေနၾကၿပီ
    တခ်ိဳ႕ကလည္းျမန္မာျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရးအံုၾကြမႈ
    ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ေစာင့္ေနၾကတယ္
    ေရာင္ေတာ္ျပန္နဲ႔ပံုမွားရိုက္ၿပီး အျပင္ထြက္ဖို႔။
    A.B.S.D.F ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ (102113)
    http://tayzathura.blogspot.com/

    ReplyDelete
  40. sithusoeFebruary 8, 2010 at 6:19 PM

    ကဗ်ာအိမ္ေလး
    ကၽြန္ေတာ္ကမိုးခ်ိဳသင္းတို႕ရဲ႕ကဗ်ာဆန္တဲ႕အိမ္ကေလး
    အေၾကာင္းအားလုံးသိေအာင္ေရးျပေပးေစခ်င္တယ္၊
    စပယ္ရုံလမ္းထိပ္မွာရွိတဲ႕ကဗ်ာအိမ္ေလးဆီကိုဘယ္လို
    ေရာက္လာျပီးေခတ္လည္းဆန္တယ္၊ထူးလည္းထူးျခား
    တယ္၊အိမ္ေလးမျပီးခင္ကထဲကဘယ္လိုပုံစံေလးလဲလို႕
    လူတိုင္းကစိတ္၀င္စားၾကတယ္၊လမ္းမကေနအိမ္ထဲကို
    တိုက္ရုိက္၀င္နိဳင္တဲ႕တံတားေလးေၾကာင့္လည္းပိုလို႕
    ထူးျခားသြားေစတယ္၊ေအးခ်မ္းတဲ႕ေခ်ာင္းေလးေဘးက
    ေနရာေလးကုိဘယ္လို႕ေတြ႕ျပီးဘယ္လုိေဆာက္ျပီးသြား
    တာလဲဆိုတဲ႕အဆုံးထိကိုျမင္းဖူးသူေတြေရာမျမင္ဖူးတဲ႕
    သူေတြေရာျပီးေတာ႕ထူးျခားတဲ႕ကဗ်ာအိမ္ပုံေလး
    ေရာေပါ႕၊ျပီးေတာအဲဒီအခ်ိန္ကသာမန္သီးခ်င္းေရး
    ဆရာေလးတစ္ေယာက္ကအဲ႕ဒီကဗ်ာအိမ္
    ေလးအေၾကာင္းသီးခ်င္းေရးခဲ႕ဖူးတယ္၊ေနာက္နွစ္သိပ္မ
    ၾကာခင္မွာအဲ႕ဒီသီးခ်င္းေရးဆရာေလးကေအာင္ျမင္
    ေက်ာ္ၾကားတဲ႕အဆိုေတာ္၊သီးခ်င္းေရးဆရာၾကီးျဖစ္သြား
    တယ္၊အခုအခ်ိန္မွာေတာ႕သူကကြယ္လြန္သြားခဲ႕ပါျပီ၊
    ဒါေပမဲ႕အဲ႕ဒီအိမ္ေလးကိုၾကည္႕ျပီးစိတ္ကူးရင္စပ္ဆိုခဲ႕တဲ႕
    သူငယ္ေလးကေတာ႕ယေန႕တိုင္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား
    ေနဆဲပါ၊

    ReplyDelete
  41. sithusoeFebruary 8, 2010 at 10:15 PM

    စာလုံးေပါင္းမွားသြားလို႕ေနာ္(ဒါေပမဲ႕အဲ႕ဒီအိမ္ေလးကိုၾကည္႕ျပီးစိတ္ကူးရင္စပ္ဆိုခဲ႕တဲ႕
    သီးခ်င္းေလးကေတာ႕ယေန႕တိုင္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား
    ေနဆဲပါ၊)

    ReplyDelete
  42. tg.nwaiFebruary 9, 2010 at 1:04 AM

    ခ်ိဳသင္းၾကိဳက္တဲ႔ ထမိန္ေလးေတြအေၾကာင္း ၿပံဳးရင္းဖတ္သြားပါတယ္...ခ်ိဳသင္းတုိ႔ကိုလည္း သတိရေနတာ...ေနေကာင္းက်န္းမာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစ...ခ်ိဳသင္းတုိ႔မိသားစုေလး...

    ReplyDelete
  43. ေမ့သမီးFebruary 9, 2010 at 2:27 AM

    အမ ညီမလည္းအမနဲ႕တူတယ္။ စည္ပိုင္းမ်ိဳးႏြယ္၀င္ပဲ။ :D

    ReplyDelete
  44. AnonymousFebruary 9, 2010 at 7:54 PM

    ပထမဆုံးေရာက္လာျခင္းပါ၊ ဖတ္စရာ မွတ္စရာေတြမ်ားတယ္၊ ေနာင္လဲ လာပါဦးမယ္။

    ReplyDelete
  45. သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား)February 10, 2010 at 11:45 AM

    အဲဒီပန္းေရာင္တစ္ရွဴးက ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတယ္။
    က်ေနာ့္အိမ္ကုိ အမ်ိဳးသမီးတစ္စု အလည္လာၿပီး ျပန္သြားတဲ့ေနာက္ က်ေနာ္လဲ အေပါ့သြားဖုိ႔ အိမ္သာထဲကုိအသြား။ လန္႔ထြက္သြားတာဘဲ။ အိမ္သာေၾကြခြက္ေတြထဲမွာ ေသြးေတြ ရဲရဲနီလုိ႔။ ဒါတစ္ခုခုေပါ့။ အဲဒီလုိ ထင္ခဲ့တာ။ တစ္ရက္တိတိကုိ ထင္ေနခဲ့တာ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္လဲေရာက္ေရာ အေျဖတန္းေပၚသြားတယ္။ အိမ္သာၾကမ္းျပင္ေပၚျပဳတ္က်ေနတဲ့ ပန္းေရာင္တစ္ရွဴးအစတစ္စကုိ အိမ္သာေၾကြခြက္ထဲ ပစ္ထည့္လုိက္ၿပီး ေရမဆြဲခ်ခင္မွာ အမွတ္မထင္ ေၾကြခြက္ထဲ ၾကည့္လုိက္မိတယ္။ တကယ့္ေသြးေရာင္ဘဲ။

    ဟုိအမ်ိဳးသမီးေလးေတြ ပန္းေရာင္တစ္ရွဴးသုံးၿပီး ေရးမဆြဲခ်ထားခဲ့တာေလ။ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
    အေတြ႔အႀကံဳေပါ့။

    ReplyDelete
  46. UnknownMarch 28, 2010 at 12:10 PM

    မွတ္သားဖြယ္ရာ ဆုံးမစာ...
    “ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟန္မက်တာ
    ဟန္မက်မွန္းသိမွ ဟန္က်မယ္။
    ဟန္မက်ဘဲနဲ႔ ဟန္က်တယ္ ထင္ေနရင္
    နည္းနည္းေလးမွ ဟန္မက်ေသးဘူး။”
    (ေဝဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)

    ReplyDelete
  47. UnknownMay 22, 2010 at 6:31 AM

    ခ်ည္ထမိန္ေလးနဲ့ ဴမန္မာဆန္ဆန္အကီ်ေလး ၀တ္ရတာကိုက ဳကည္နူးစရာေနာ္ အစ္မ။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့မလား ...
သိမ္းထားခ်င္လို႔ ။