Monday, April 12, 2010

ရင္ထဲက စကား

အသက္ကေလးက ရလာေတာ႔ ဘာရယ္မဟုတ္၊ ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႕ ေတြးေနမိတတ္ၿပီ။ အရွိန္နဲ႔ လိမ္႔ေနတဲ႔ ဘ၀ယႏၱရားၾကီးကို ခဏ နား၊ ေနာက္ျပန္ လွည္႔ၾကည္႔၊ ဘ၀မွန္ကူကြက္ေတြကို အစီအရီ စီကာ စဥ္ကာ ေနမိတတ္တယ္။

ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေတြးရမွာ ဘယ္ေတာ႔မွ မပ်င္းခဲ႔။ အေမက ၀လုံးေလးေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းေရးတတ္ေအာင္ သင္ေပးတယ္။ အေဖက ကဗ်ာေလးေတြကို မပီကလာ ပီကလာ ျဖစ္ေပမဲ႔ အသံသာသာ နဲ႔ ဆိုတတ္ေအာင္ သင္ေပးတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းက မတ္မတ္ရပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ႔ ကိုယ္႔ကို ရပ္ႏိုင္ေပ႔ ရပ္ႏိုင္ေပ႔ လို႔ လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႔ ေႏွးေပမဲ႔ တိုးတက္လာတဲ႔ ေသးေသးေကြးေကြးေလးေတြအတြက္ မိဘကို ဦးဆုံး ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူတထူးကို ေက်းဇူးတင္တတ္တဲ႔စိတ္ကို မိဘက အေမြေပးခဲ႔တယ္။ တခုခုကို ကိုယ္ရတိုင္း သမီးေရ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႔ ေျပာေလ.. တဲ႔။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မမ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုကို..၊ ..ဦးဦး၊..ေဒၚေဒၚ စသျဖင္႔..။

စာသင္ခန္းထဲေရာက္ေတာ႔ ကိုယ္တို႔ရဲ႔ ျမန္မာစာေပဆိုတာကိုက ေက်းဇူးတရားသိတတ္ျခင္း ဆိုတာက စ ခဲ႔တာကို သိလာတယ္။ ရာဇကုမာရ္ေက်ာက္စာ ဆိုတာ မိဘကို ေက်းဇူးတရား သိတတ္ျခင္း ရဲ႔ အထင္အရွား သမိုင္း မွတ္တမ္းတခု။




ဒါနဲ႔ ေကာင္းျခင္းတခုခုကို လက္ခံရရွိတိုင္း ေက်းဇူးတင္ရမယ္ ဆိုတာ သိတတ္လာတယ္။ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ မေမ႔ေလ်ာ႔ေအာင္ ၾကိဳးစားမိလာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ နားလည္လာတာက ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ ပစၥည္းဥစၥာတခုခု ရလိုက္မွ မဟုတ္ဘဲ စိတ္ခ်မ္းေျမ႔မွဳတခု၊ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာတခု သူ႔ေၾကာင္႔ ကိုယ္ရရွိလိုက္ရင္လဲ ေက်းဇူးတင္ရမွာပဲ။

အဲဒီအခါ ေက်းဇူးတရားက ပိုက်ယ္ျပန္႔သြားၿပီ။
ပို႔စကဒ္ထဲက စာေၾကာင္းတေၾကာင္းကလဲ အမ်ားၾကီး စကားေျပာသြားတတ္တယ္။ ကိုယ္ထိုင္ဖို႔ သူ ထ ေပးလိုက္တဲ႔ အျပဳအမူကလဲ ေက်းဇူးပဲ။ သူၾကည္႔ဖို႔ မွ်ၿပီး သူ႔ဖက္ ပိုေရႊ႔ ေပးလိုက္တဲ႔ ဖတ္စာအုပ္ေလးေၾကာင္႔လဲ အနီးၾကီးနီးသြားခဲ႔ၿပီ။ မိုးထဲမွာ ကိုယ္႔ဖက္ကို တိုးေပးလိုက္တဲ႔ ထီးေစာင္းေစာင္းေလးတေခ်ာင္းဟာလဲ ေက်းဇူးတရားကို မွတ္တမ္းျပဳတတ္ပါေသးတယ္။

တခါတေလေတာ႔ ဟင္းေလးတမယ္၊ လက္ဖက္ေလးတပြဲ၊ ကိတ္မုန္႔ေလး တခ်ပ္၊ ေရခဲမုန္႔ေလး တခု.. အဲဒါေလးေတြကို သတိတရ ရိုက္ၿပီး ပို႔တဲ႔ဓာတ္ပုံေလးကိုက တဖက္လူရဲ႔ သဒၶါတရား ေခါင္းေလာင္းျမည္သံကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ၾကားလိုက္ရတတ္တယ္။

သူ႔ဖာသာသူ စပ္လိုက္တဲ႔ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကလဲ ကိုယ္႔စိတ္ကို ၾကည္ႏူးသြားေစလို႔ ေက်းဇူးတင္မိတာပဲ။ ကိုယ္႔ကို ဘာတခြန္းမွ မေျပာဘဲ ငဲ႔ညွာလိုက္တဲ႔ အျပဳအမူေလးတခုကလဲ ကိုယ္႔ရင္ကို ေက်းဇူးတရားေတြနဲ႔ လွဳပ္ခါေစခဲ႔ၿပီ။

ေနာက္ထပ္ တဆင္႔တိုးၿပီး ကိုယ္စဥ္းစားမိတယ္။ ကိုယ္႔ကို တိုက္ရိုက္ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ခ်စ္ခင္သူေတြကို စိတ္ခ်မ္းသာေစတာကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ရမွာပါပဲ။ ကိုယ္႔မိဘကို ဂရုစိုက္တဲ႔အတြက္ ကိုယ္႔ေမာင္ႏွမသားခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ သူတို႔ရဲ႔ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ တပည္႔တပန္းေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ ကိုယ္႔အမ၊ ညီမ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကင္နာတဲ႔အတြက္ သူတို႔ခ်စ္သူေတြကို ကိုယ္ေက်းဇူးတင္တယ္။ ကိုယ္႔ တူ၊ တူမေလးေတြ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔အတြက္ သူတို႔မိဘေတြကို ကိုယ္ေက်းဇူးတင္တယ္။

ေနာက္ေတာ႔ ဒိထက္ ပိုၿပီး ေက်းဇူးစက္၀န္းကို ပိုခ်ဲ႔ထြင္ခဲ႔ၾကတယ္။ ကိုယ္႔မိသားစု ေသးေသးေလး ကေန တဆင္႔ ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္၊ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ ကိုယ္႔ တိုင္းျပည္၊ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူေတြကို ကိုယ္တို႔က ပိုလို႔ေတာင္ ေက်းဇူးတင္သင္႔တာေပါ႔။ သူတို႔က လူတဦးခ်င္းစီရဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို စိတ္ေစတနာ သဒၶါတရားထက္ထက္သန္သန္ နဲ႔ မိမိကိုယ္က်ိဳး လုံးလုံးမပါဘဲ ကိုယ္တတ္စြမ္းရာ ေနရာကေန အက်ိဳးျပဳေနၾကတာမဟုတ္လား။

တခ်ိဳ႔ဆိုရင္ ကန္႔သတ္ခ်က္၊ ေဘာင္ေတြ မတရားစည္းမ်ဥ္းေတြၾကားကေန ေစတနာ သဒၶါတရား ထက္ထက္သန္သန္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ မႏိုင္၀န္ကို မွ်ထမ္းၾကတယ္။ ဘ၀မွာ ေအးေအးေဆးေဆးေနႏိုင္ပါလ်က္ မျငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ဘဲ သူ႔အပူ ကိုယ္မွ်ယူလို႔ လူမွဳေရး လုပ္ၾကတယ္။ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး တခ်ိဳ႔ ေထာင္က် တန္းက် လူမွဳေရး လုပ္ၾကရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။

လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မ်က္ႏွာမလႊဲပစ္ႏိုင္တဲ႔ စိတ္ေကာင္းေလးတခုေၾကာင္႔သာ ျဖစ္မွာပဲ လို႔ ရုိးရုိးေလး ေတြးမိပါတယ္။ ေကာင္းတဲ႔လူက ေကာင္းတဲ႔အလုပ္ကို လုပ္တာ ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ္တို႔က appreciate မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ။ ေကာင္းတဲ႔ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတာကို အားေပးတာေတာင္မွ ရာဇ၀တ္မွဳလုပ္ေနရသလို သုိသိုသိပ္သိပ္ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ မလွဴဒါန္းခ်င္ပါဘူး။ သူတို႔ေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတာ ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ မေျပာျပသင္႔ဘူးလား။

အခု ျပည္ပမွာေရာက္ရွိေနတဲ႔ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြက ျပည္တြင္းမွာ လူမွဳေရးလုပ္ေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ထူး ေတြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာတဲ႔ ပြဲေလးတခု လုပ္ၾကမယ္ တဲ႔။ အေမရိကားမွာ ရွိတဲ႔ ျမိဳ႔ၾကီး ၁၄ျမိဳ႔မွာ ရွိတဲ႔ ျမန္မာေတြ ေပါင္းၿပီး လုပ္ၾကမွာပါ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ မည္သူမဆို ပါ၀င္လို႔ရတယ္ လို႔ ဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြရဲ႔ အက်ိဳးကို ေစတနာ႔၀န္ထမ္း သယ္ပိုးတဲ႔အတြက္ ဒီလူရွိျခင္း ဟာျဖင္႔ ျမန္မာျပည္အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ တရပ္ပါပဲ လို႔ လူသိရွင္ၾကား အသိအမွတ္ျပဳတဲ႔ပြဲပါ တဲ႔။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ ဂုဏ္ကို ေဆာင္လို႔ “ျပည္႔သူ႔ဂုဏ္ရည္ (Citizen of Burma Award)” ေပးခ်င္တာပါ တဲ႔။ အဲဒီ website ကို ဒီ link ေလးကေန သြားႏိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္လဲ တတ္အားသ၍ လွဴလဲ လွဴတယ္၊ ကူလဲ ကူတယ္။ vote လုပ္ၿပီး မဲလဲ ထည္႔ပါတယ္။ ခ်စ္ခင္ရတဲ႔ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ ဒီ၀က္ဆိုက္ကို သြားေလ႔လာၿပီး vote လုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာ လုပ္ရတဲ႔ ပထမဆုံးႏွစ္ျဖစ္တဲ႔အတြက္ လိုအပ္တာေတြ ရွိပါတယ္။ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ပိုျပည္႔စုံႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ကိုယ္တို႔ လွဴႏိုင္တဲ႔ အလွဴေငြအင္အားက သူတို႔ရဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔စာရင္ မေျပာပ ေလာက္တာ အမွန္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ဒီဂုဏ္ျပဳ အလွဴေငြဟာ ဘယ္အစိုးရရဲ႔ ေထာက္ပံ႔ေၾကးမွ မဟုတ္ဘူး၊ ေငြေၾကးရွင္ၾကီးေတြရဲ႔ အခြန္ကင္းလြတ္ သဒၶါေၾကးေတြ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္ပက ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္သူေတြရဲ႔ stressful life ေတြၾကားက ရလာတဲ႔ ေခၽြးနည္းစာေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ျပည္သူေတြရဲ႔ ေက်းဇူးတင္ ဂုဏ္ျပဳပ၀ါေလး နဲ႔ အေသအခ်ာ ထုပ္ပိုးထားတဲ႔ ျဖဴစင္တဲ႔ သာဓုေခၚမွဳသာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ႔ ျမန္မာျပည္မွာ လူမွဳေရးလုပ္ေနတဲ႔သူေတြ အင္မတန္ကို မ်ားျပားလွတယ္။ ျမန္မာေတြရဲ႔ စိတ္ရင္းကိုက ကူညီခ်င္စိတ္က အရင္းခံတဲ႔အျပင္ တိုင္းျပည္ကလဲ အစစအရာရာမွာ လိုအပ္ေနေလေတာ႔ တေယာက္တလက္ တြဲထူၾကရတာ..။

အဓိက က ဒီလူေတြဟာ လူသားပီသစြာ ကိုယ္႔တိုင္းျပည္ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးရဲ႔ လူမွဳဘ၀ျမွင္႔တင္ေရး အတြက္ တေထာင္႔တေနရာကေန ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံၿပီး စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ေနပါလား၊ ဒါဟာ ငါတို႔ ျမန္မာျပည္သားေတြ ဂုဏ္ယူထိုက္တဲ႔ လူေတြပါလား လို႔ အမ်ားသိၿပီး သာဓုေခၚ ၾကည္ႏူးပီတိ မွ်ေ၀ခ်င္တာ..။

ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြက လူ႔တန္ဖိုးကို လိုက္ၿပီး လူ႔အခြင္႔အေရးဆိုင္ရာ၊ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ၊ စာေပနဲ႔ အႏုပညာဆိုင္ရာ ဆုေတြ ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီထဲက ဆုတခ်ိဳ႔ေတြကို ျမန္မာျပည္က ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံတဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ ရၾကတယ္ဆိုတာ မုဒိတာပြားစရာ သိဖူး မွတ္ဖူးပါတယ္။

ဒါေပမဲ႔ ျမန္မာျပည္သားကို ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြကိုယ္တိုင္က appreciate လုပ္၊ အသိအမွတ္ျပဳ ဆု ခ်ီးျမွင္႔တာေတာ႔ ၾကားခဲလွပါတယ္။ ကိုယ္႔အဖို႔မွာေတာ႔ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးူတေယာက္ရဲ႔ လုပ္ရပ္ ကို ကိုယ္႔ျပည္သူ ျပည္သားက ခ်ီးျမွင္႔ဂုဏ္ျပဳတယ္ဆိုတာကို ပိုတန္ဖိုးထား အေလးအနက္ျပဳမိပါတယ္။ ေနာင္တခ်ိန္ လြတ္လပ္ မွ်တ တဲ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္တခုမွာ တိုင္းျပည္က တင္႔တင္႔တယ္တယ္ အသိအမွတ္ျပဳ ဂုဏ္ျပဳရမွာပါ။

ရုိးရုိးေလးပါပဲ။ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံ လုပ္ေနသူမ်ားကို က်မ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာပါတယ္။

မိုးခ်ိဳသင္း

39 comments:

  1. မခ်ိဳသင္းရဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စာေလးေတြဖတ္ရတဲ့အတြက္လည္း အျမဲေက်းဇူးတင္ေနပါတယ္။
    စာဖတ္ပရိတ္သတ္တဦး... စုခ်စ္

    ReplyDelete
  2. ခ်ိဳသင္း ေရ .. ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ ႔ စရာ ႏွစ္ကူးသၾကၤန္ ျဖစ္ပါေစ ... ကိုဇာဂနာ ကို ေပးခဲ႔တယ္ ... အနစ္နာခံသူေတြ အားလံုးကို ခ်ိဳသင္း နဲ႔ အတူ ေက်းဇူးတင္တယ္ .. ၀က္ဆိုက္ ကို မွ်ေ၀ ေပးတဲ႔ အတြက္လည္း ခ်ိဳသင္း ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ ္...

    mie nge

    ReplyDelete
  3. ေက်ာ္သူကုိ ထည္႔တယ္အစ္မ။ သူ႔ကိုခ်စ္လို႔။

    ReplyDelete
  4. ထည့္ခ်င္တာတစ္ေယာက္မကဘူး၊
    ထည့္ခဲ့ျပီ မမ။
    စာေတြျပန္ေရးလာတာဝမ္းသာတယ္။ ဒီစာေလးဖတ္ရတာလည္း ၾကည္ႏူးတယ္။

    pifpif

    ReplyDelete
  5. ဟုတ္တယ္အမ။ သူတို႔ အားလံုးရသင့္ပါတယ္။ တေယာက္ပဲေပးမယ္ဆုိလုိ႔သာ မဲေပးခဲ့ရတာ။
    တကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

    ReplyDelete
  6. အခုလုိေဖာ္ျပေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အကုန္လံုးကို ေပးခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ မျဖဴျဖဴသင္းကို ရေစခ်င္တယ္။ တျခားသူေတြက အထုိက္အေလ်ာက္ လူသိရွိျပီသူမ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

    ReplyDelete
  7. မဲေပးၿပီးပါၿပီ အစ္မ.....
    (အစ္မရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စာေလးေတြဖတ္ရတဲ့အတြက္ေရာ ဒီလင့္ေလးေဝမွ်ေပးတဲ့အတြက္ေရာ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္...)

    ReplyDelete
  8. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  9. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  10. ဟုတ္ပါတယ္ မခ်ိဳသင္းေရ ။
    ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ စြန္ ့စား စြန္ ့လႊတ္ ေပးဆပ္ေနၾကသူ ျမန္မာျပည္သားေတြ အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ေက်းဇူးတင္စရာပါပဲ ။
    မဲေပးခ်င္တဲ့သူက ၃ ေယာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတာ ။ ဘယ္လို ေရြးရမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ ...
    ( ထဲ့ေတာ့ ထဲ ့လိုက္ျပီ .. လွ်ိဳ ့ဝွက္မဲ .. .း)))))

    ReplyDelete
  11. မမေရ ဒီပုိ႔စ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါပဲ။ ညီမလည္း မဲသြားေပးလုိက္အုံးမယ္။ း)

    ReplyDelete
  12. ခ်ိဳသင္းေရ… အရမ္းတန္ဖိုးရွိတဲ့ ပို ့စ္ေလးနဲ ့ သတင္းေလးမို ့ ခ်ိဳသင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္… စကာတင္ ၅ဦးလံုးက ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့ျပီး အမ်ားအက်ိဳးထမ္းေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ စံျပေတြမုိ ့ စကာတင္၅ဦးလံုး ဆုရသူေတြလို ့ျမင္မိပါတယ္…

    ReplyDelete
  13. အမမိုးခ်ိဳကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ..ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့စာေလးေတြ ေရးျပီး က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ စိတ္ဖိစီးမွဳ႕ေတြကို အထုိက္အေလ်ာက္ေလ်ာ့ပါးေစခဲ့တာေတြေၾကာင့္ပါ။ တကယ္ပါ ..ကတ္သီးကတ္ဖဲ့နဲ့ စကားျကီး စကားက်ယ္ေတြေျပာျပီး ကိုယ္ရည္ေသြး၊ ကိုယ့္အက်ိဳးမဲ့ေအာင္ ဒုကၡေပးနိုင္မဲ့သူ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ အျမင္မေတာ္ဘူူးထင္သမွ် အက်ယ္တ၀င့္ ေထာက္ျပျပစ္တင္၊ ကိုယ့္ကိုျပန္ပတ္နုိင္မဲ့သူ ဆိုရင္ နွာျပင္းျပင္းထန္ထန္စီးေလ့ မရိွေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ အမမိုးခ်ိဳရဲ႕ မိဘ၂ပါးကိုလဲ ေလးစားမိပါတယ္..

    ReplyDelete
  14. ဆရာမ သန္းျမင္.ေအာင္ နွင္.တ မျဖဴျဖဴသင္း ကို ရ ေစခ်င္ပါတယ္...

    ReplyDelete
  15. တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ ပို႔ေကာင္းတခုကိုဖတ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္လည္း
    ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ မခ်ိဳသင္းေရ။

    ႏွစ္သစ္မွာ က်န္းမာရႊင္လန္းႏုိင္ၾကပါေစ။

    ReplyDelete
  16. ဒီပို႔စ္ေလးအတြက္ေရာ၊ မခ်ိဳသင္းရဲ႔ စာေလးေတြ အတြက္ေရာ၊ စာေတြ ၿပန္ေရးလာတဲ႔ အတြက္ေရာ ... ေက်းဇူး။

    ReplyDelete
  17. ဟုတ္တယ္ ခ်ိဳသင္းေရ၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ့ ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ သူေတြကို တေလးတစား ဂုဏ္ျပဳမယ္ဆိုတာ သိတ္ေကာင္းတဲ့ အစီ အစဥ္ပဲ။

    ReplyDelete
  18. ဗုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီေနာ္ ခ်ိဳသင္း...တကယ့္ကို တိုင္းျပည္အတြက္ အာဇာနည္ေတြပါပဲ...

    မဂၤလာ႐ိွေသာ သႀကၤန္ပါ ညီမ နဲ႔ ကိုဝဏၰတို႔ေရ....:)

    ReplyDelete
  19. မမိုး
    ေက်းဇူးတရားကို မေမ့ေလွ်ာ့တတ္ျခင္းသည္လဲ
    မဂၤလာတစ္ပါးပါ..။

    ReplyDelete
  20. သျကၤန္ဆိုေတာ့ေျပာရဦးမယ္။ေရွ ့တန္းထြက္ရင္းတခူးေႏြရဲ ့ပူျပင္းမွုေတြေျကာင့္ ေနာက္နွစ္အတြက္ေတာင္ယာခုတ္ထားတဲ့မီးေလာင္ျပင္ျကီးကိုျဖတ္ရတာပူျပင္လို ့ေနေပါ.။ ေမာလည္းေမာဟိုက္၊ ဒီလိုနဲ ့-ဟိုးအေ၀းကျမင္ေနရတဲ့ထင္းရဴးေတာတန္းနဲ ့၀ါးရံုစိမ္းစိမ္းေလးထဲအေရာက္သြားျပီးနားမွပဲဆိုျပီးအားတင္းရင္းေသနတ္ကိုထမ္း-- ၀ါးရံုစိမ္းစိမ္းေလးေအာက္မွာ ပူအိုက္လြန္းလို ့ေဆာင္းထားတဲ ့ဦးထုတ္ကိုခ်ြတ္ျပီးယက္ခတ္ျပီး ေလးနုေအးေလးကိုေမွ်ာ္ရိွဳက္ရင္း--ရုတ္တရက္--ဗြမ္းဆို--က်ေနာ့ေက်ာျပင္ေပၚသို ့ေအးစက္လွတဲ့သၾကၤန္ေရေအးေလး-ရင္ကိုလန္းဆန္းသြားတာပဲ-- ဘယ္သူလည္းလို ့ျကည့္လိုက္ေတာ့--ေတာင္ေပၚကရင္ရြာထဲက ကေလးေလးတစ္ေရာက္ က်ေနာ့ကိုျပံုးျပီး-လက္တဘက္မွာလည္း ၀ါးဆစ္ဘူးေလးကိုင္လို ့--က်ေနာ့္ေတာ္လွန္ေရးဘ၀မွာ-အဲဒီလိုရွားပါးတဲ့သၾကၤန္ေလးကိုသတိရေနဦးမွာပါ။

    ReplyDelete
  21. ေကာင္းပါတယ္။ အားေပးလွ်က္ပါ။

    ReplyDelete
  22. ေန ့တိုင္း အိမ္က ေရာ ႐ံုးကပါ..vote ေနပါတယ္..:)

    ReplyDelete
  23. အစ္မေရ...
    ေနာက္ဆံုးဇကာတင္ ငါးဦးထဲကေန တစ္ေယာက္ကို Vote လုပ္ထားလုိက္ပါတယ္။

    ReplyDelete
  24. ဧရာ သီတာတို႔ voteလုပ္ၿပီးပါၿပီ

    ReplyDelete
  25. cbox မေတြ႔လို႔ပါ။
    မဂၤလာရွိေသာျမန္မာနွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ။
    လိုရာဆႏၵမ်ားျပည့္ဝေသာနွစ္ျဖစ္ပါေစ။

    ကိုခိုင္

    ReplyDelete
  26. အေရးအသား ပါးနပ္လိုက္ပါေပ့ မခ်ိဳသင္းရယ္...


    းဝ)

    ReplyDelete
  27. သတင္းေပးလုိ႔ မဲေပးခဲ့ပါတယ္။ ေက်းဇူး။

    ReplyDelete
  28. အစ္မ ဘေလာ့ေလး သိပ္လွေနတာ ခုမွသိေတာ့တယ္။ ကံ့ေကာ္ေတြနဲ႔ ...

    ReplyDelete
  29. က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုဇာဂနာကို မဲေပးထားပါတယ္။ သူဟာ က်ေနာ္ ေလးစားရတဲ့ အႏုပညာရွင္ သူရဲေကာင္းတဦးပါ။

    ReplyDelete
  30. "ျမန္မာစာေပဆိုတာကိုက ေက်းဇူးတရားသိတတ္ျခင္း ဆိုတာက စ ခဲ႔တာ" ဆိုတာေလးကို သေဘာက်တယ္ အမေရ။

    ReplyDelete
  31. မဂၤလာပါ မခ်ဳိသင္း
    အဲ့ဒီ ဆုခ်ီးျမွင့္တဲ့အခမ္းအနားအျပီး ညအိပ္ခြင့္နဲ႔ ညစာ မနက္စာ၊ ေန႔လည္စာေတြ အားလံုးအတြက္ မခ်ဳိသင္းနဲ႔ ကိုေက်ာ္ဝဏၰကို အထူးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စာျဖင့္ ထပ္မံေရးေျပာပါရေစခင္ဗ်ား။ ျပန္လည္ဧည့္ဝတ္ျပဳခြင့္ကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိပါတယ္။ မိသားစု က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္စြာရွိပါေစ။

    ReplyDelete
  32. မခ်ိဳသင္းရဲ႔စာေပေတြအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ့္ကိုကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံႀကိဳးစားကူညီေပးေနတဲ့
    သူေတြအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။

    ခင္တဲ့
    ညီမသဒၶါ

    ReplyDelete
  33. မခ်ိဳသင္းရဲ႔စာေပေတြအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ့္ကိုကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံႀကိဳးစားကူညီေပးေနတဲ့
    သူေတြအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။

    ခင္တဲ့
    ညီမသဒၶါ

    ReplyDelete
  34. မခ်ိဳသင္းရဲ႔စာေပေတြအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ့္ကိုကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံႀကိဳးစားကူညီေပးေနတဲ့
    သူေတြအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။

    ခင္တဲ့
    ညီမသဒၶါ

    ReplyDelete
  35. မခ်ိဳသင္းရဲ႔စာေပေတြအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ့္ကိုကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံႀကိဳးစားကူညီေပးေနတဲ့
    သူေတြအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။

    ခင္တဲ့
    ညီမသဒၶါ

    ReplyDelete
  36. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  37. မမခ်ိဳသင္းေရ..

    ညီမေလးလည္း ျပန္ေရာက္ကတည္းက ရႈပ္ေနတာ.
    ခုမွလာျဖစ္ေတာ့တယ္ ေအာက္ကပိုစ့္ေတြကို ေနာက္မွ လာဖတ္ေတာ့မယ္ေနာ္...ျပည္သူ႕ဂုဏ္ေဆာင္တဲ့
    ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ေတြလည္း ၀မ္းသာဂုဏ္ယူလို႔မဆံုးပါဘူး..။

    ေက်းဇူးရွင္ေတြမ်ားလြန္းလို႔ ေျခေထာက္ဘယ္နားထားအိပ္ရမွန္းမသိဘူး ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးထဲကလို....

    အခု ေျခေထာက္ အေမရိကားဘက္ထိုးမအိပ္ရဲေတာ့ဘူးးးးးး

    မမ ေက်းဇူးတင္တယ္...

    ဒီစာသားေလး..ေၾကာင့္
    အခ်စ္ကဗ်ာေရးခ်င္လာလို႔..း)

    ((မိုးထဲမွာ ကိုယ္႔ဖက္ကို တိုးေပးလိုက္တဲ႔ ထီးေစာင္းေစာင္းေလးတေခ်ာင္းဟာလဲ ေက်းဇူးတရားကို မွတ္တမ္းျပဳတတ္ပါေသးတယ္။))

    ReplyDelete
  38. ဖတ္ျပီးတာ အရင္ေန႕တည္းကပါ ။ ခုက ၀င္ႏွဳတ္ဆက္တာ။
    ကိုယ္တိုင္က ေပၚခ်ည္ျမဳပ္ခ်ည္မို႕ ။ မဂၤလာပါ အစ္မMCT

    ReplyDelete
  39. မခ်ိဳသင္းေရးတဲ့ စာေလးေတြဖတ္ၿပီးတိုင္း စိတ္ထဲမွာ ဳကည္လင္ေအးခ်မ္းရတယ္။ စာဖတ္သူေတြရဲ့ စိတ္နွလံုး ဳကည္လင္ေအးခ်မ္းေစတဲ့ မခ်ိဳသင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့မလား ...
သိမ္းထားခ်င္လို႔ ။