Tuesday, May 4, 2010

ပဲထုပ္ကေလး ကြီနီ

စာမေရးျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ အဲဒီလို ၾကာေနလို႔ စာျပန္ေရးေတာ႔မယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း နဲ႔ စ ၿပီး ျပန္ေႏႊး ရတာမို႔ စာလာဖတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုယ္ေပ်ာက္သြားရင္ ေၾကာင္အေၾကာင္း ဖတ္ရျပန္အုံးေတာ႔မယ္ လို႔ ထင္ေနမွာလား မသိ။

တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္က ကိုယ္စိတ္ပါ တဲ႔ ကိုယ္ခံစားရတဲ႔ အေၾကာင္းေလးေတြသာ ေရးခ်င္မိတာပါ။ အခုတေလာ အလုပ္ကလဲ မ်ား၊ က်န္းမာေရးကလဲ မေကာင္း ဆိုေတာ႔ စာလဲ ေကာင္းေကာင္း ေရးခ်င္စိတ္ မရွိဘူး။ အဲဒီလို ေအးေအးလူလူ ေနေနတုန္း ကိုုယ္ခ်စ္တဲ႔ ေၾကာင္ေလးက ေပ်ာက္သြားခဲ႔တာ..။ ဒါေၾကာင္႔ စာေရးၿပီး ေျပာအုံးမယ္ ဆိုၿပီး ေၾကာင္အေၾကာင္းပဲ ဆြဲထုတ္လာရပါတယ္။ ေၾကာင္မခ်စ္သူမ်ား ခြင္႔လႊတ္ၾကပါ။

ကိုယ္တို႔မွာ သမီးေလးတေကာင္ ရွိပါတယ္။ နံမည္ကေတာ႔ အမ်ိဳးစုံပါပဲ။ လက္ႏွီးစုတ္လို အျဖဴညစ္ေရာင္ေလးမို႔ သမီးျဖဴလို႔ ေခၚသလို သူ႔အေဖကေတာ႔ ခ်စ္သမီး တဲ႔။ တခါ တခါ မီးမီးေညာင္ တဲ႔။ ပဲမ်ားလို႔ ပဲထုပ္ကေလး တဲ႔။ ေၾကာင္လဲ သူ႔နံမည္ကို မွတ္မိပုံေတာင္ မရေတာ႔ပါဘူး။ နံမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေခၚေနေတာ႔ ငါ႔ ေခၚသလား၊ သူ႔မိန္းမပဲ သူ ျပန္ေခၚေနသလား ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေနပုံပဲ။

ရူပကာကို ဇာခ်ဲ႔ရရင္ တကိုယ္လုံး အျဖဴမွာ မ်က္ႏွာေလး တခုပဲ ကြက္မဲ ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္က စိတ္ေပါက္ရင္ ေဟ႔.. ေပါင္ခ်ိန္႔သမီးေလး လို႔ ေခၚတတ္တယ္။ မ်က္ႏွာမည္းေပါင္ခ်ိန္ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ ၾကည္႔ဖူးထားတာကိုး။ မ်က္လုံးက ျပာျပာမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္နဲ႔..။ မ်က္ႏွာကို အျမဲလိုလို စူထား ရွဳံ ႔ထား တတ္တယ္။ ေၾကာင္က မ်က္ႏွာစူတာ ဘယ္လို ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ မထင္ပါနဲ႔..။ တကယ္႔ကို ခံစားခ်က္ကို ေဖာ္ျပႏိုင္တဲ႔ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ပါ။

ကိုယ္ကလဲ သားအမိ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွိတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုရင္ သမီးကို ေဘးထားၿပီး ဆုံးမစကား ေျပာရပါတယ္။ "အေမက ကိုယ္႔သားသမီးကိုဆို မ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳေလး ျမင္ခ်င္တာ..၊ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ျဖတ္သန္းမွေပါ႔ သမီးရဲ႔၊ ဘယ္႔ႏွယ္၊ သမီးအေဖနဲ႔တူလို႔ မ်က္ႏွာတည္ သလား" ဘာညာ ေစာင္းခ်ိတ္ ဆုံးမရတာေပါ႔ေလ..။


သမီးကလဲ ဘယ္လို ဆုံးမ ဆုံးမ၊ နားေပါက္ မပါပါဘူး။ အျမဲ သုန္သုန္ မွဳန္မွဳန္ပါပဲ။ သူ ျမဴးတဲ႔ အခ်ိန္ တခ်ိန္ေတာ႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ လူအိပ္ခ်ိန္ပါ။ တေန႔ခင္းလုံး ကုလားေသ ကုလားေမာ ဇက္က်ိဳးေအာင္ အိပ္ေလေတာ႔ ညဆို လန္းဆန္းၿပီး မ်က္လုံးက အေရာင္ေတာက္ ေနတယ္။ နည္းနည္းေလး မလွဳပ္နဲ႔ ဒိုင္ဗင္ပစ္ၿပီး ေဆာ႔မယ္ ပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိဘလုပ္တဲ႔ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က တေန႔လုံး အလုပ္လုပ္ရေတာ႔ ပင္ပန္းၿပီး အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ သူက ေဆာ႔မယ္ ဆိုၿပီး မ်က္စပစ္ ေခၚေနေတာ႔ အလိုလိုက္တဲ႔ အေဖလုပ္သူက လိုက္ေဆာ႔ေပးပါတယ္။ သူတို႔ တူတူပုန္းတမ္း ေဆာ႔ၾကတယ္။ အမ်ားအားျဖင္႔ အေဖလုပ္သူက သမီးပုန္းတာ လိုက္ရွာရတာပါ။ လိုက္ကာေနာက္မွာ သမီး ၀င္ပုန္းတာ တကိုယ္လုံး ကြယ္ေနေပမဲ႔ အျမီးၾကီးက ထြက္ေနေသးတာပါ။ ဒါကိုလဲ မျမင္ေယာင္ေဆာင္၊ လိုက္ရွာသလို လုပ္ရပါတယ္။

ေဆာ႔ၿပီးလို႔ ေမာရင္ သူက သူ႔ကိုယ္သူ တကိုယ္လုံး လွ်ာနဲ႔ လ်က္ပါတယ္။ သူ႔ဖာသာသူ လ်က္တာ ကိစၥ မရွိ၊ အေဖေတြ အေမေတြကုိလဲ လ်က္ေပးပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ႔ သူ႔လွ်ာၾကမ္းၾကီးနဲ႔ လ်က္တာ မခံႏိုင္လို႔ မလုပ္ခိုင္းေပမဲ႔ ထုံးစံအတိုင္း သူ႔အေဖကေတာ႔ လက္တေခ်ာင္းလုံး ေပးထားတယ္။ တဖက္က ကြန္ပ်ဴတာၾကည္႔၊ စာဖတ္ လုပ္ေနေပမဲ႔ လက္တဖက္က သူ႔သမီးကို လ်က္ပါေစ ဆိုၿပီး ေပးထားတာပါ။ ဟိုတေကာင္ကလဲ လက္တခုလုံး စိမ္ေျပနေျပ လ်က္ေပးတာပါ။ ၿပီးမွ လက္ၾကီးတခုလုံး ဘရပ္ရွ္တိုက္ထားသလို ထုံေနတယ္လို႔ သူက ဆိုေသးတယ္။

ညအိပ္ေတာ႔လဲ ၂ေယာက္ နဲ႔ တပိုင္း အတူအိပ္ၾကတယ္။ ညဦးပိုင္းမွာေတာ႔ သမီးက ကုတင္ေအာက္ကို ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းနဲ႔ ၀င္သြားၿပီး အိပ္တာပါ။ ညလယ္ေရာက္လို႔ ကိုယ္တို႔လဲ အရမ္းကို အိပ္ေမာက်ၿပီး အိပ္မက္ေတြဘာေတြ မက္ေနခ်ိန္က်မွ ကုတင္ေပၚတက္လာၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာ ေခါင္းအစ ေျခအဆုံး သူ လမ္းတက္ ေလွ်ာက္တယ္။

ျမဴးၿပီး Purring လို႔ ေခၚတဲ႔ သူတို႔ ေက်နပ္ရင္ ထြက္တဲ႔ ဂူးဂူး ဆိုတဲ႔ အသံမ်ိဳးကို အက်ယ္ၾကီး ျမည္ၿပီး ေခါက္တုံ႔ ေခါက္ျပန္ ကိုယ္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ ေနတာပါ။ တခါတေလ သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ ေစာင္ေပၚကေန ကိုယ္႔ကို ႏွိပ္ေပးေသးတယ္။ ေအာ္..ငါ႔သမီးေလးက သိတတ္လို႔ ႏွိပ္ေပးတာ အိပ္ေကာင္းေနတဲ႔ ညလယ္ေခါင္ၾကီးမွာဆိုေတာ႔.. ၀မ္းသာရမွာလား ၀မ္းနည္းရမွာလား မိသိန္းၾကည္ေပါ႔။

တခါတေလ ေဘးေစာင္းအိပ္ေနတုန္း ပုခုံးေပၚကေန မ်က္ႏွာကို မိုးၿပီး ၾကည္႔ေနတယ္။ ေအာ္..အေမတို႔မ်ား အိပ္ေနလိုက္တာ ဆိုတဲ႔ အေပါက္။ တေရးႏိုးမွာ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊးကားကား နဲ႔ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ၾကည္႔ေနတာ ျမင္ရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ စဥ္းစားသာ ၾကည္႔ပါေတာ႔..။ သူ အျပင္ထြက္ခ်င္လို႔ အခန္းတံခါး ဖြင္႔ေပးေစခ်င္ရင္ေတာ႔ နားထဲကို သူ႔ႏွာေခါင္းေလး လာထည္႔ထားတတ္တယ္။ သူ႔ ဂူးဂူး ျမည္သံက ကိုယ္တို႔ မႏိုးခ်င္လို႔လဲ မရေတာ႔ဘူးေလ..။

တေလာကေတာ႔ ကိုယ္တို႔ျမိဳ႔မွာ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ဆုေပးပြဲ လုပ္ေတာ႔ အိမ္မွာ ရပ္ေ၀းက ဧည္႔သည္ေတြ ပြဲတက္ဖို႔ လာတည္းၾကပါတယ္။ ဧည္႔သည္ေတြကို ေကၽြးေမြးဖို႔ ျပင္ရ ဆင္ရ နဲ႔ ဆိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔လဲ သမီးကို အရင္လို အာရုံမစိုက္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး။ ဒါ႔အျပင္ ညအိပ္ညေန လာအိပ္တဲ႔ ဧည္႔သည္ထဲမွာလဲ ရုပ္ဆိုးဆိုး တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ပါေလေတာ႔ သမီးလဲ လန္႔သြားပုံရပါတယ္၊ ေပ်ာက္သြားေတာ႔တာပါပဲ။

ေမြးကတည္းက တခါမွ ခြဲမအိပ္ဖူးဘူး။ သူ ဒုကၡျဖစ္ေနလို႔သာ အိမ္ျပန္မလာတာပဲ ဆိုၿပီး ပူလိုက္ရတာ..။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနမလဲ၊ ေခြးမ်ား ကိုက္သလား၊ ကားမ်ား တိုက္သလား၊ လမ္းမ်ား ေပ်ာက္သလား ေပါ႔။ အေဖလုပ္သူက မနက္ ၃နာရီထိ သမီးေရ ..သမီးေရ ..နဲ႔ ျခံထဲမွာ လိုက္ရွာပါတယ္။ အရိပ္အေရာင္ေတာင္ မျမင္ရပါဘူး။

ေနာက္တေန႔ မနက္ေစာေစာမွာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကင္မရာကိုင္ၿပီး သမီးေပ်ာက္ ရွာၾကတယ္။ ပထမဆုံး သူ သြားေလ႔ရွိတဲ႔ အိမ္ေဘးက အိမ္ကို သြားေမးပါတယ္။ ငါတို႔ ေၾကာင္ေလး ေပ်ာက္သြားတာ ေတြ႔မိသလား ေပါ႔။ သူက မေတြ႔မိဘူး တဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ကင္မရာထဲက သမီးပုံကို ျပေတာ႔ သူက ခ်က္ခ်င္းသိတယ္။ ပုံကိုေတြ႔တာနဲ႔ သူ႔မ်က္လုံးေတြကအစ ျပံဳးသြားၿပီး သူ႔ကို ငါတို႔ ေခၚတာ ကြီနီ တဲ႔၊ ငါတို႔အိမ္မွာ သူ လာလာ စားတတ္တယ္ တဲ႔။ ဒီမနက္ေတာ႔ သူမလာဘူး တဲ႔။ ေအာ္.. သမီးက အိမ္ ႏွစ္အိမ္ ခြတုပ္ေနတာ အခုမွ ေပၚတယ္ လို႔ ၀မ္းနည္းတဲ႔ ၾကားက ေတြးမိေသးတယ္။

ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္တို႔ျမိဳ႔မွာ ရွိတဲ႔ Animal Shelter ကို သြားေမးတယ္။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္း ညိွဳးခ်ဳံးေနတဲ႔ ပုံကို ျမင္ရတာ Officer တိုင္း စိတ္မေကာင္းၾကလို႔ sorry ခ်င္း ထပ္ေနေအာင္ ေျပာၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ Lost & Found Website မွာ အျမဲၾကည္႔ဖုိ႔ မွာတယ္။ ဒီမနက္ ဖမ္းမိလာတဲ႔ ေၾကာင္ေလး ၅ေကာင္ကိုလဲ လိုက္ျပတယ္။ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ေၾကာင္ေလးေတြ ေတြ႔ရတာ စိတ္ဆင္းရဲလိုက္တာ..။ သိပ္ေၾကာက္ေနပုံပဲ။ ေန႔တိုင္း လာၾကည္႔၊ လာေမးေပါ႔ တဲ႔။ ဒါနဲ႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္ ျပန္ခဲ႔ၾကတယ္။

ေနာက္တေန႔နဲ႔ တညမွာလဲ လုံးလုံး ေပၚမလာပါဘူး။ ညဆိုရင္ သူ႔ ဂူးဂူး အသံပဲ ၾကားေနတယ္။ ေအာ္ ေသသြားၿပီ ထင္ပါရဲ႔ လို႔ မေတြးရဲ ေတြးရဲ ေတြးတယ္။ ေနာက္မ်ား ဘာေၾကာင္၊ ဘာေခြးမွ မေမြးဘူး လို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ၀မ္းပမ္းတနည္း ေျပာတယ္။ လိမ္မာလိုက္တဲ႔ ငါ႔သမီးေလး ေနာင္ဘ၀ လူျဖစ္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းတယ္။ သူဆိုးတာေတြ၊ လက္ကို ကိုက္ၿပီး ေျပးတာေတြ ေမ႔..၊ သူ ကိုယ္႔ကိုယ္ေပၚမွာ ေက်နပ္ၿပီး အိပ္ေနတာေလးပဲ ျမင္တယ္။

မိတ္ေဆြေတြကလဲ အၾကံေပးၾကပါတယ္။ သမီးပုံေလးေတြ ဓာတ္တိုင္ေတြမွွာ လိုက္ကပ္ၿပီး ေၾကာင္ေပ်ာက္ ေၾကာ္ျငာ လုပ္ပါ တဲ႔။ ကိုယ္တို႔မာမား သမီး ဖြားဖြားၾကီးကလဲ စိတ္မေကာင္းဘူး။ သံေယာဇဥ္မ်ား တယ္ခက္တာပဲ သမီးတို႔ သားတို႔ရယ္ တဲ႔။ အေဖလုပ္သူကေတာ႔ အသံကို မထြက္ေတာ႔ပါဘူး။ ကိုယ္ကေတာ႔ အျမဲကို ငိုခ်င္ေနေတာ႔တာပါ။ လက္နဲ႔ လာထိရင္ေတာင္ အေၾကာင္းရွာ ငိုလိုက္ေတာ႔မွာ..။

သမီးေပ်ာက္လို႔ ၂ရက္ေျမာက္ေန႔က်ေတာ႔ မနက္အေစာၾကီး ကိုယ္ေက်ာင္းသြားရတယ္။ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္း ဖုန္းျမည္လာလို႔ ဆရာမ အဆူ ခံလိုက္ရေသးတယ္။ ကိုယ္လဲ စိတ္ေတြ လြတ္ၿပီး စာသင္ခ်ိန္ ဖုန္းပိတ္ဖို႔ ေမ႔သြားတာ။ အိမ္က ဆက္တာပါ။ သမီး ျပန္လာၿပီ တဲ႔။ မ်က္ႏွာေလး ရွဳံ ႔ၿပီး တံခါး၀မွာ လာထိုင္ေနသတဲ႔။ ၀မ္းသာလိုက္တာေလ..။ ကိုယ္႔မွာ စာသင္ေနတာေတာင္ ျပံဳးျပံဳးၾကီးးး..။

အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အေဖနဲ႔ သမီး သည္းသည္းလွဳပ္တာေတြ ေတြ႔ရ၊ အျမင္ကပ္ရျပန္အုံးမယ္။

မိုးခ်ိဳသင္း

48 comments:

  1. ခ်စ္တတ္လိုက္တာ..
    ေနာက္ဆံုးမွာ ျပန္ေတြ ့ၿပီဆိုတာသိရလို ့ ၀မ္းသာပါတယ္ အစ္မ။

    ReplyDelete
  2. မမေၾကာင္ခ်စ္တာကိုး...
    ကူးလဲခ်စ္တယ္...
    သူျပန္ေရာက္လာလို႔ေတာ္ေသးတယ္..မ
    ဟုတ္ရင္အလြမ္းဇတ္လမ္းေလးဖတ္ရအံုးမွာ.. း))

    ReplyDelete
  3. အမေရးထားတာ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ.

    ReplyDelete
  4. မမိုးခ်ိဳသင္းတို႔ ေၾကာင္ကိုေတာင္ ဒီလိုသဲသဲလႈပ္ျဖစ္ေနရင္ ကိုယ္တိုင္ေမြးတဲ့ လူတိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူးေနာ့္။ ကၽြန္မလည္း တိရိစာၦန္ကို ဒီေလာက္မခ်စ္တတ္ေပမဲ့ တိရိစာၦန္ေတြ ေမြးထားၿပီး တခ်ိန္က်ရင္ သခင္နဲ႔ လမ္းခြဲရတာေတြကို အျမဲၾကံဳဖူးေနၿပီး သူ႔သခင္ေတြ ဘာမွ မခံစားရေပမဲ့ ကၽြန္မက တိရိစာၦန္ေတြ ေနရာက ၀င္ခံစားရတာေတြ အျမဲတမ္း ျဖစ္ဖူးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေခြးေတြ အေၾကာင္းပါ။ တခါေလာက္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ပို႔စ္တင္ဦးမယ္လို႔ စဥ္းစားထားတယ္။

    ReplyDelete
  5. ခ်ိဳသင္းရယ္...
    တေလွ်ာက္လံုး ဖတ္လာတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အသက္ရႈမေနမွန္း သတိမထားမိဘူး အဆံုးက်မွ အသက္ရႈထုတ္ လိုက္မိမွန္းသိတယ္...
    ေတာ္ပါေသးရဲ႕ လို႕...

    သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္...
    ဒါေၾကာင့္ အခု ဘာေကာင္မွ မေမြးေတာ့ဘူး... း))

    ReplyDelete
  6. ေၾကာင္ေတာ႕ မခ်စ္ဘူး အမမခ်ိဳသင္းကိုခ်စ္လုိ႕ ဖတ္လိုက္တယ္ း) ။
    ေရးထားတာလဲ အမလုိပဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ ။ ေရးလဲေရးတတ္လြန္းတယ္ အမရယ္ ။
    တကယ္ပဲ သံေယာဇဥ္မ်ား တယ္ခက္တာပဲ ေနာ္ .. ။
    အမက ေၾကာင္ေလးေခြးေလးေတြေတာင္ အဲ႕ေလာက္ခ်စ္တတ္ရင္ လူဆိုရင္ေတာ႕ မေျပာေတာ႕ပါဘူးေလ ဟိဟိ... ။။
    အမ... က်န္းမာေရးေတာ႕ ဂရုစိုက္ပါေနာ္။

    ReplyDelete
  7. ေၾကာင္ကိုမသနားဘူး
    လူကို သနားသြားတယ္ ဟိဟိ :)

    ReplyDelete
  8. အဲေလာက္ႀကီး သံေယာဇဥ္မတြယ္ပါနဲ႔လား
    အစ္မရယ္။ျပန္ေတြ႔လုိ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႔။ ေၾကာင္ေလးက
    အကင္းပါးၿပီး အေတာ္သိ..အေတာ္ညာစားတတ္ပုံပဲ။
    ဒါေလးေတြနဲ႔ပဲ က်ားနဲ႔ဆင္တုိ႔ အသဲစြဲေနရတာေနမွာ.
    ဓါတ္ပုံၾကည္႔ၿပီး ပဲမ်ားေနတာ အသားယားတယ္ ႏွာေခါင္းေမြးဆြဲခ်င္လုိက္တာ။

    (အင္း..ေတာ္ေသးရဲ႔ အဲဒီၿမိဳ႔ကို အဲဒီအခ်ိန္ပိုင္းကသာ လာမိရင္
    ..မသကာၤျဖစ္ခံရအုံးမွာ)

    ReplyDelete
  9. ခ်ိဳသင္းေရ... ေပ်ာက္မ်ားသြားပလားလို ့ဖတ္ေနရင္း စိတ္ပူလုိက္ရတာ...ျပန္ေတြ ့ေတာ့မွ စိတ္ေအးသြားတယ္... သားကလဲ ေၾကာင္ေလးေတြကို မီးမီးေညွာင္လို ့ေခၚတယ္... ခ်ိဳသင္းသမီးေလးက ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတယ္ေနာ္... အိမ္ေရာက္မွ ပံုေလးကို ေၾကာင္ခ်စ္တဲ့အိမ္က သားအဖကို ျပရဦးမယ္... ဒီပို ့စ္ေလးဖတ္မိေတာ့ အမတို ့ငယ္ငယ္က အိမ္မွာေမြးတဲ့ ေၾကာင္ကေလး(သူ ့နာမည္က ေဘဘီတဲ့) ကိုသြားသတိရမိတယ္... အဲလိုပဲ ေပ်ာက္သြားတာ... သူမ်ားေတြက ငရုတ္ဆံုေပၚတက္ျပီး သူ ့နာမည္ေခၚရင္ ျပန္လာတယ္ဆိုလုိ ့ေခၚလုိက္ရတာအေမာ ခ်ိဳသင္းရယ္.. ေနာက္မွ သိလုိက္ရတာက ခ်က္စားခံလိုက္ရတာကိုပါပဲ... အမတို ့တအိမ္လံုးအေတာ္ခံစားခဲ့ရတာ...

    ReplyDelete
  10. ေအာ္ သူျပန္လာတယ္ေပါ့။

    ဒီတေခါက္ အိမ္ျပန္ေတာ့ အိမ္ကေၾကာင္ မ႐ွိ႐ွာေတာ့ဘူး။ ဆံုးသြားၿပီ။ အသက္လည္းႀကီးၿပီေလ။ ၇ ႏွစ္ေလာက္ ႐ွိေရာ့မယ္။ ရန္ကုန္မွာေနတုန္း
    အိမ္မွာေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ေက်ာင္းၿပီးခါနီး သူတို႔ ေမြးကာစ ပံုစံပဲ ျပန္ျမင္ေနမိတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အေတာ္ မ်က္ေစ့ေနာက္တာ။

    ပထမတေခါက္ ျပန္တုန္းကေတာင္ သူက မွတ္မိတယ္။ ခုေတာ့ မ႐ွိေတာ့ဘူး။

    ReplyDelete
  11. ေဳကာင္ကေလးကအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ..ဧည့္သည္ေခ်ာေခ်ာေတြကိုေတြ ့ရင္ေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာသြားမွာပဲေနာ္ ဟဲဟဲ

    ReplyDelete
  12. မခ်ဳိသင္းေရ..
    သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တကယ့္ကို ျဖတ္ရခက္တဲ့ အမ်ဳိးပါ။
    ျမေသြးလဲ ၾကံဳဖူးလို႕ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ အဆံုးသတ္မွ ...ဟင္း.. ခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။

    ျမေသြးနီ
    www.myathwayyni.com

    ReplyDelete
  13. "အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အေဖနဲ႔ သမီး သည္းသည္းလွဳပ္တာေတြ ေတြ႔ရ၊ အျမင္ကပ္ရျပန္အုံးမယ္။" တဲ့
    ေတာ္ေတာ္ကို ေက်နပ္ေနတဲ့ အသံၾကီး. :P

    ReplyDelete
  14. ေနာက္ဆံုးမွာျပန္ေတြ ့လို ့မေတြ ့ရင္ ငိုခ်လိုက္ေတာ့မယ္ဒီက .. က်ေနာ္လည္းမမလိုပဲ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တတ္တယ္။ က်ေနာ္ေၾကာင္ေလး ရွိေတာ့ဘူး ဟင့္

    ReplyDelete
  15. ဟုတ္တယ္ေနာ္.. ေၾကာင္ေလး ေခြးေလးေတြလည္း ေမြးထားရင္ သံေယာဇဥ္ၾကီးရတာပဲ.. အစ္မတို႕ကလည္း သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္လို႕ ေနမွာပါ။ အိမ္မွာ အေမလည္း အဲဒီလိုပဲ..

    ReplyDelete
  16. မခ်ိဳသင္းစာ ဖတ္လိုုက္မွပဲ..မ်က္ႏွာေၾကာေတြ ေျပေလ်ာ့သြားေတာ့တယ္...

    အျပံဳးၾကီးၾကီးျဖင့္ း)

    ReplyDelete
  17. ေၾကာင္မခ်စ္တတ္ဘူး သို႔ေသာ္လည္း စာကခ်စ္တတ္လာေအာင္ေရးသြားတာကိုးဗ်
    စာဖတ္ေနတုန္းေတာ့ ေၾကာင္ခ်စ္သြားတယ္ အမေရ

    ReplyDelete
  18. ေၾကာင္မခ်စ္တတ္တဲ့လူေတာင္မွ အမေရးထားတာေလးကို ဖတ္ျပီး ခ်စ္တတ္လိုက္တာလို႕ ၾကည္ႏူးမိတယ္။ ဖတ္ေနရင္း ျပန္မွေတြ႕ပါ့မလားလို႕ စိတ္ပူေနတာ။ ဆံုးကိုဖတ္ျပီးမွပဲ စိတ္ေအးသြားတယ္။

    ReplyDelete
  19. မမစာေလး တင္လို႔ ဝမ္းသာအားရေျပးလာတာ။ ေၾကာင္ေလးအေၾကာင္းဖတ္ရေတာ့ ည ည တံခါးဖြင့္ပိတ္လုပ္ေပးရတာ မယ့္ေၾကာင္ေလးနဲ႔ တူလိုက္တာ ဆိုၿပီး ဝမ္းသာ။ ေပ်ာက္သြားလို႔ ဝမ္းနည္း။ျပန္ေတြ႔မယ္မွန္း ခန္႔မွန္းမိေပမယ့္
    တူလိုက္တာ ဆိုၿပီး ... စိတ္မေကာင္းျဖစ္ ...
    ေနာက္ဆံုးက်မွ အားပါးတရၿပံဳးသြားပါတယ္ မမ =)

    ReplyDelete
  20. love U ma ma cho thinn...

    ReplyDelete
  21. ေၾကာင္သိပ္မခ်စ္တတ္ေပမယ့္ မမခ်ိဳဘာေရးေရး ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းမွန္းသိလုိ႔ လာဖတ္ပါတယ္။

    ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေၾကာင္ ေပ်ာက္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္လုိ႔ ထင္သြားတာ။ ေနာက္မွ ႏွစ္ရက္တဲ့။

    ျပန္ေတြ႔သြားတယ္ဆုိလုိ႔ ၀မ္းသာပါတယ္ မမေရ။ း)

    က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္ပါဦးေနာ္။

    ReplyDelete
  22. " ဒါ႔အျပင္ ညအိပ္ညေန လာအိပ္တဲ႔ ဧည္႔သည္ထဲမွာလဲ ရုပ္ဆိုးဆိုး တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ပါေလေတာ႔ သမီးလဲ လန္႔သြားပုံရပါတယ္၊ "

    ဘႀကီးဦးေအာင္ဒင္ နဲ႕ ဦးႀကီးေဝလငါးတို႕ သိရင္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ႀကဦးမယ္..
    အဲဒီလိုမေနာက္ပါနဲ႕မိသိန္းႀကည္ရယ္..:))

    ReplyDelete
  23. ဟိဟိ.. ေနလင္းေျပာတာ ဦးသြား၏.. တို႔လည္း အဲဒါပဲ ေျပာမလို႔.. ခိ

    ReplyDelete
  24. သဲသဲလွဳပ္ရဲ့ သမီး ပဲထုပ္ကေလး
    ပတ္ခၽြဲနွပ္ခၽြဲ အေမ အျပဳတ္လိုသေလး

    ReplyDelete
  25. သူတို႔ သမီးတေကာင္ ေပ်ာက္တာ
    တို႔ပါ မ်က္ရည္လည္ေအာင္လုပ္တယ္
    လူဇိုးပဲ

    ReplyDelete
  26. အေကာင္ေတြ မခ်စ္တတ္ေပမယ့္
    အမတို႕ရ႕ဲ အခ်စ္ေတြကိုေတာ့ မွ်ေ၀ခံစားမိပါတယ္။
    ငိုခ်င္တယ္ဆိုတာေတာင္ လိုက္ၿပီး ၀မ္းနည္းသလိုလိုပဲ၊
    အေဖအေမနဲ႕ ေၾကာင္သမီးကို ျမင္ေယာင္မိပါေတာ့တယ္၊

    ျပည္သူ႕ဂုဏ္ရည္ဆုေပးပဲြ အခမ္းအနား ဓါတ္ပံုေတြမွာ အမကို ေတြ႕လိုက္တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းကေန။

    ေၾကာင္ကေလး ပဲမ်ားတာ သိသာတယ္။ :)

    ReplyDelete
  27. ဆရာမေရ..

    အဲဒါေပါ႕ သမီးတေယာက္ ႏြားတေထာင္ထိန္းရသလိုပဲ
    ဆိုတာ...
    ကၽြန္ေတာ္ေၿပာပါတယ္..ဘဲနဲ႕လိမ္႕ၿပီးရင္ၿပန္လာမွာပါလို႕
    အခုေခတ္သားသမီးေတြမ်ားေၿပာရဆိုရခက္ပါတယ္ေလ..
    ဟား.ဟား:))

    ReplyDelete
  28. တုိ႕လဲအၿမင္ကပ္တယ္။

    ReplyDelete
  29. ခ်ိဳသင္း
    ေၾကာင္ေတြပဲ ဂရုစိုက္ေနတာပဲ
    ကိုယ့္က်န္းမာေရးလည္းကိုယ္ဂရုစိုက္ေနာ္
    ကို္ယ္လည္း ေၾကာင္သိပ္ခ်စ္ေတာ့
    ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ ..
    ေနေကာင္းပါေစ ...
    (အသက္ကရလာေတာ့သတိေပးရတယ္ အခ်င္းခ်င္းေတြ း)) )

    ReplyDelete
  30. ခ်ိဳသင္း
    ေၾကာင္ေတြပဲ ဂရုစိုက္ေနတာပဲ
    ကိုယ့္က်န္းမာေရးလည္းကိုယ္ဂရုစိုက္ေနာ္
    ကို္ယ္လည္း ေၾကာင္သိပ္ခ်စ္ေတာ့
    ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ ..
    ေနေကာင္းပါေစ ...
    (အသက္ကရလာေတာ့သတိေပးရတယ္ အခ်င္းခ်င္းေတြ း)) )

    ReplyDelete
  31. အဲဒီေန႕က ခ်ာမ စာအုပ္ၾကီးကြယ္လို႕ ျပံဳးျပံဳးၾကီးနဲ႕ စပ္ျဖီးျဖီးျဖစ္ေနတာ ဒါ့ေၾကာင့္ဂိုး...

    းဝ)

    ReplyDelete
  32. မခ်စ္ပါဘူး..
    ေၾကာင္ကို..

    ReplyDelete
  33. လူကိုယ္တိုင္ စာမေရးပဲေပ်ာက္ေနတာ..ေၾကာင္ေပ်ာက္လိုက္ရွာေနတာကိုး

    ReplyDelete
  34. မမခ်ိဳသင္းေရ...

    သိပ္ကိုႏူးညံ့ၾကင္နာတတ္မယ့္ ႏွလံုးသားႏွစ္စံုကို
    အတိုင္းသားျမင္ေနေတြ႕ေနရေတာ့တာ....

    ReplyDelete
  35. မခ်ိဳသင္းေၾကာင္အေၾကာင္းေရးထားတာေလး ဖတ္ၿပီး ၿပံဳးလိုက္၊ ၾကည္ႏူးလိုက္ သနားလိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ၿပန္လာေတယ္ဆိုေတာ႔ ေပ်ာ္သြားတယ္။ တို႔လဲေၾကာင္ခ်စ္တတ္သူပါ။ ေၾကာင္ ၁၂ ေကာင္အထိေမြးဘူးလို႔ ေၾကာင္သံေယ်ာဇဥ္၊ ေမြးဘူးတဲ႔ေၾကာင္ေလးေတြ ၿပန္သတိရလာတယ္။ သူတို႕က လူကို ခ်စ္ရင္ ဂူးဂူးလို႔ ၿမည္တာေနာ္။ လက္ကလဲ ႏွိပ္ေပးေသးတယ္။

    ReplyDelete
  36. ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ဝမ္းသာသြားတယ္... :)

    မမတို ့မိသားစု ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...

    ReplyDelete
  37. ခ်ိဳသင္းေရ စတင္တဲ့ေန႔ထဲက ႐ံုးမွာ ဖတ္ၿပီးသား...၊ အမလည္း စာေတြ ေရးခ်င္တဲ့ ေလာဘ၊ ပိုစ့္ေတြ တင္ခ်င္တဲ့ ေလာဘ နဲ႔ မအားရဘူးဟယ္၊ ခ်ိဳသင္းက ေၾကာင္အေၾကာင္း ဆဲြထုပ္လာၿပီးပဲ ေရးေရး၊ ေၾကာင္ေဖေဖႀကီး အေၾကာင္းပဲ ေရးေရး၊ ေၾကာင္ေမေမႀကီး အေၾကာင္းပဲ ေရးေရး ဘာေရးေရး ဖတ္ေကာင္းေနတာပါပဲ...:) ေရးတတ္သူမ်ားက်ေတာ့လည္းေနာ္...:)

    က်န္းမာေရးေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ပါဟယ္ ေၾကာင္ေမႊးေတြက ရင္ၾကပ္တတ္တယ္ ဆိုလား ၾကားဖူးတာပဲ...

    ReplyDelete
  38. ခ်စ္ရတာလဲ မေကာင္းဘူးေနာ္
    ပူေလာင္ရတယ္..
    ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ေတြ႔တာ ၀မ္းသာစရာ

    ReplyDelete
  39. ေၾကာင္ေနၿပီ .. အဲ .. ေၾကာင္ျပန္လာၿပီဆိုလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ။ ခ်စ္စရလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကာင္ေတြေမြးဖူးသူမို႔ သတိေပးပါရေစ။ သူတို႔သက္တမ္းဟာ လူေတြထက္အမ်ားႀကီးတိုပါတယ္။ အင္းေလ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္တို႔အားလံုး လူသားေတြဆိုေတာ့ .. ဒီလိုပါပဲ .. ၾကံဳရ၊ ဆံုရ .. ဟာ .. တရားေတြ လာေဟာေနမိၿပီ။

    ReplyDelete
  40. သမီးနဲ႔အေဖတင္သည္းသည္းလႈပ္တာလား.
    အေမနဲ႔သမီးေကာ.ေခြးေလးေတြက ေတာ္ရုံမေပ်ာက္ဘူးလားလို႔ သခင့္ရွင္ကိုလဲ ပိုဂရုစိုက္သလားလို႔..

    ReplyDelete
  41. အမေရးထားတာဖတ္လို့ေကာင္းလိုက္တာ။ေႀကာင္ေလးၿပန္ေတြ ့လို ့ေတာ္ေသးတာေပါ ့

    ReplyDelete
  42. ေမာင္မယ္ႏွစ္ျဖာ ေၾကာင္ငယ္ရွာရင္းေမာသြားၾကပါကလား။ အင္းေလသံေယာစဥ္ဆိုတာကအခက္သားေနာ္ ခ်ိဳသင္းတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံေရ။

    ReplyDelete
  43. မမရယ္ ေရးထားတာေလးက ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ ညီမေလးလည္း ေၾကာင္ခ်စ္တတ္တယ္... :))

    ညီမေလးဆီမွာ စာလာဖတ္ၿပီး ရီသြားေပးလုိ႕ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္ မမ...

    ခင္မင္စြာၿဖင့္
    ညီမေလး
    အင္ၾကင္း

    ReplyDelete
  44. မမမိုးခ်ိဳ ... အရမ္းေရးတတ္တယ္ေနာ္ သမီးတကယ္ေလးစားအားက်တယ္...ျပီးေတာ့ ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္

    ReplyDelete
  45. ေခြးငါးေကာင္ေၾကာင္တစ္ေကာင္နဲ.အေဖာ္ၿပဳၿပီး
    က်န္ခဲ.တဲ.အေဖနဲ.အေမ.ကုိသတိရလုိက္တာ

    ReplyDelete
  46. အမခ်ိဳသင္းရယ္...
    အမဘာေရးေရးဖတ္လို႕ေကာင္းတဲ့စာေတြၿဖစ္ေနတာပဲ။
    ေၾကာင္မခ်စ္တဲ့သူေတာင္..တမ်ိဳးၿဖစ္လာတယ္။
    အိမ္မွာအေဒၚကေၾကာင္ခ်စ္သူေလ..ေမြးထားတာ5ေကာင္ရွိတယ္။ေန႕စဥ္မၾကားခ်င္အဆံုးၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေတြေလ :P
    အမခ်ိဳသင္းေရ..က်န္းမာေရးလဲဂရုစိုက္ပါအုန္းေနာ္..

    ReplyDelete
  47. ေတာ္ေသးတယ္ေနာ္ အစ္မေရ ပဲထုပ္ကေလး ၿပန္ေရာက္လာလို ့ အစ္ကို ေၿပာတာ ဟုတ္တယ္ အစ္မ ေၾကာင္လ်ွာေလးေတြ က ၾကမ္းတယ္ ေနေကာင္းေအာင္ေန ေနာ္ အစ္မ

    ReplyDelete
  48. အမကေၾကာင္ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာပဲ။ သံေယာဇဥ္ၾကီးပါ႕ဗ်ား။

    ReplyDelete

အမွတ္တရ ေရးခဲ့မလား ...
သိမ္းထားခ်င္လို႔ ။