စြဲမိတဲ႔ ကာတြန္းကား

အခုတေလာ မအားလြန္းတာနဲ႔ စာေရးတာလဲ ျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္း ျဖစ္ေနေတာ႔ စာမေရးခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနၿပီ။ အလုပ္က ျပန္ေရာက္လို႔ စာေရးမယ္ၾကံရင္ ဖ်ားခ်င္သလိုလုိ ျဖစ္လာတယ္။ တကယ္ပဲ ရာသီဥတုက ေအးတာလား၊ ကိုယ္ကပဲ စာေရးပ်င္းလို႔ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ဖ်ားခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားတာလား ဆိုတာေတာ႔ မေ၀ခြဲတတ္ေတာ႔ဘူး။

အဲဒီလို ျဖစ္ေနတုန္း ညီမေလး တူးတူးသာ က tag ထားတယ္ အမေရ တဲ႔။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္က ဘာေခါင္းစဥ္မ်ားလဲ ဆိုၿပီး အေျပး သြားၾကည္႔ရတာ။ အႀကိဳက္ဆုံး ကာတြန္းကား တဲ႔။ ေခါင္းစဥ္ကိုလဲ ၾကည္႔မိေရာ “အလြဲႀကီး လြဲပါၿပီ အသင္ တူးတူးသာ” လို႔ ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ညီမ တူး က ကိုယ္႔ပုံကို ကာတြန္းကားေတြ ၾကည္႔တဲ႔ ရုပ္လို႔ ေျပာလို႔ပါ။ ကိုယ္နဲ႔ ခင္မင္ဖူးတဲ႔လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလဲ အဲဒီလို ထင္ၾကတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲေတာ႔ ကိုုယ္လဲ မသိဘူး။ ကိုယ္႔ပုံက ကာတြန္းရုပ္ ေပါက္ေနလို႔လဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အျမဲ ရီဖို႔ ျပံဳးလိုက္ဖို႔ အသင္႔ ျဖစ္ေနလို႔လဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

စကားစပ္လို႔ ေျပာရရင္ ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားကလဲ ရည္းစားဘ၀က အေၾကာင္းသိပ္မသိေသးေတာ႔ သူလဲ အဲဒီလို ထင္တာပါပဲ တဲ႔။ “သူ႔ပုံကေတာ႔ အားရင္ မုန္႔စားၿပီး ကာတြန္းကား ထိုင္ၾကည္႔ေနမဲ႔ပုံပဲ” လို႔ ထင္မိပါသတဲ႔။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ သူကလဲ ကာတြန္းကားေတြ သိပ္ႀကိဳက္လို႔ေလ။ ၀ါသနာတူတာေတာ႔ ေတြ႔ၿပီလို႔ ထင္လိုက္ပုံပါ။

ေနာက္ ရင္းႏွီးလာမွ ကာတြန္းကားလဲ မၾကည္႔ဖူး၊ ကာတြန္းလဲ မဖတ္ဖူးဘူး ဆိုတာ သိေတာ႔ စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔။ ကိုယ္႔ရဲ႔ ကာတြန္းမပါဘဲ ႀကီးျပင္းလာရတဲ႔ ကေလးဘ၀ကို သနားတာလား၊ ၀ါသနာတူၿပီလို႔ အထင္မွားသြားတဲ႔ သူ႔ဘ၀သူ ျပန္သနားၿပီး စုတ္သပ္တာလား ဆိုတာေတာ႔ ကိုယ္လဲ မသိေတာ႔ဘူး။ ခုထိေတာင္ တခါတခါ စုတ္သပ္ေနသလိုပဲ။

ဒါေၾကာင္႔လားမသိ၊ သူက ကိုယ္႔ကို ကာတြန္းရုပ္ကေလးေတြလို အျမဲျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္လဲ နဂိုကကို ဒီပုံစံ ျဖစ္ေနေတာ႔ ဘာမွ ထူးၿပီး အားမထုတ္ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဆိုးတာက ဓာတ္ပုံရုိက္တဲ႔ ေနရာမွာပါ သူက ျပံဳးေစခ်င္၊ ရီေစခ်င္ေနတာပါ။

တခ်ိဳ႔ မိန္းကေလးေတြမ်ား ခပ္တည္တည္ေလး ေနတာ ပုံထဲမွာ လွလိုက္တာ။ ကိုယ္လဲ ဒီလိုျဖစ္မလားလို႔ ခပ္တည္တည္ပဲ ေနၿပီး ဓာတ္ပုံ အရိုက္ခံဖို႔ ႀကိဳးစားဖူးပါတယ္။ သူက ကင္မရာကို ခ်ိန္ထားၿပီး လုံး၀ မရုိက္ပါဘူး။ ခ်ိဳသင္းေရ ရီပါအုံးဟ၊ ျပဳံးလိုက္ပါအုံးဟ နဲ႔ ေအာ္ေနတာ။ ကိုယ္လဲ ေနာက္ေတာ႔ ၾကာၾကာ တင္းမထားႏိုင္တာနဲ႔ ရီလိုက္ေတာ႔မွ ခ်က္ကနဲ ရိုက္လိုက္တယ္။ ပုံလဲ စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ သြားတာပါပဲ။

တကယ္လဲ ကိုယ္ ငယ္ငယ္က ေရႊေသြး၊ ေတဇ၊ မိုးေသာက္ပန္းတို႔ကလြဲရင္ ကာတြန္းေတြ ရုပ္ျပေတြလဲ မဖတ္ဖူး၊ ကာတြန္းကားဆိုရင္လဲ တီဗီက လာတဲ႔ ကာတြန္းကားေလးေတြသာ ၾကည္႔ဖူးခဲ႔တာပါ။

ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္က ခုေခတ္ ကေလးေတြလို ကံမေကာင္းဘူး။ တီဗီေတာင္ ေပၚခါစ ဆိုေတာ႔ ကာတြန္းကားေတြ ၀ယ္ၾကည္႔ႏိုင္ေလာက္ေအာင္လဲ ႏိုင္ငံျခား အဆက္အသြယ္ေတြ မရွိဘူးေလ။ တီဗီကလာတဲ႔ ကာတြန္းကားေတြကိုေတာ႔ ကိုယ္လဲ သိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက ပထမဆုံး ရုပ္ရွင္ရုံႀကီးမွာ မိသားစုနဲ႔ သြားၾကည္႔တဲ႔ကားက ရွင္ဥပဂုတၱ တဲ႔။ အဲဒီကားထဲမွာ ရွင္ဥပဂုတၱ က စ်ာန္ပ်ံေတာ႔ အံ႔ၾသလိုက္တာ။ တကားလုံးမွာ အဲဒီတခန္းပဲ မွတ္မိတယ္။ အဲဒီကားၾကည္႔ၿပီးကတည္းက ေကာင္းကင္မွာ ဒါမ်ိဳးမ်ား ေတြ႔ရမလားလို႔ ခဏခဏ စူးစမ္းဖူးတယ္။ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက ရုံႀကီးေတြမွာလဲ ကိုယ္တို႔ေခတ္က ကာတြန္းကား တင္တာ မေတြ႔ဖူးတာကို ေျပာခ်င္တာ။ ရွိရင္ေတာ႔ အေဖတို႔ အေမတို႔က လိုက္ျပမွာပါပဲ။

ႀကီးလာေတာ႔ ကာတြန္းကားေလးေတြကို ပိုၿပီး ၾကည္႔ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ၾကည္႔တ႔ဲ ကားေတြမွာ ကိုယ္ႀကိဳက္မိတာက Lion King ပါ။ တိုးတက္တဲ႔ နည္းပညာနဲ႔ အႏုပညာ ေပါင္းလိုက္ေတာ႔ ကာတြန္းကားေလးေတြက ပိုၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းသြားတာပါ။

အခု ကိုယ္စြဲလန္းမိတဲ႔ ကာတြန္းကားအေၾကာင္း ေရးရမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္က တီဗီမွာလာတဲ႔ Tom & Jerry ေၾကာင္နဲ႔ ၾကြက္ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြအေၾကာင္း ေရးရမွာပဲ။

အျပင္ေလာကမွာ ေၾကာင္က ၾကြက္ကို အျမဲ ခုတ္စားတာ၊ အႏိုင္ရတာလို႔ သိထားသမွ် ဒီဇာတ္လမ္းတြဲေတြမွာ အျမဲတမ္း ေၾကာင္ႀကီးက ခံရတာပဲ။ သူကလဲ ဘယ္ေတာ႔မွ ၾကြက္ကေလးကို ခုတ္မစားပစ္ဘူး။ ၾကြက္ကေလးက အေကာင္ေသးေပမဲ႔ သူလူလည္က်သမွ် ေၾကာင္ႀကီး ခံေပေတာ႔ပဲ။

ၾကြက္ကေလးေၾကာင္႔ အျမဲတမ္း ေၾကာင္ႀကီး ဒုကၡေရာက္ရတာ ထိပ္ဖုရတာလဲ ခဏခဏ။ ေရကန္ထဲ ျပဳတ္က်လို ျပဳတ္က်။ ေသလုေမ်ာပါး ေျပးလို ေျပးရ။ ေခြးႀကီးနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးလို႔ သူ႔မွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး လြတ္ေအာင္ၾကံရ။

ဒါေပမဲ႔ သူကလဲ အလာႀကီး။ ေၾကာင္ပီပီ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းလုပ္ခ်င္တယ္။ အခြင္႔ရရင္ အခြင္႔သာသလို ၾကြက္ကေလးကို ႏွိပ္စက္ခ်င္တယ္။ ေဂ်ာက္တြန္းခ်င္တယ္။ တခါတေလ မဆလာေလးျဖဴးၿပီး ဟင္းလုပ္စားခ်င္ေသးတယ္။

ေၾကာင္နဲ႔ ၾကြက္ဆိုတာ ကမၻာဦးကတည္းက ရန္သူေတြေလ။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အျပန္အလွန္ ေဆာ္ၾက၊ တီးၾကတာကို ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ဟာသ ျဖစ္ေအာင္ ရုိက္ထားတာမို႔ အဲဒီကာတြန္းကားေလးေတြ တီဗီမွာ လာခ်ိန္ဆိုရင္ တီဗီေရွ႔မွာ ေအာက္ေမးျပဳတ္ေရာ ဆိုပါေတာ႔။

ေၾကာင္ကလဲ ၾကြက္ မရွိရင္ မေနႏိုင္ဘူး၊ ၾကြက္ကလဲ ေၾကာင္မရွိရင္ သြားသြား ရန္စ ရတာ အေမာ။ ဒါေပမဲ႔ ၿပီးသြားရင္ အႀကိတ္အခဲ အမုန္းအေတး ေတြ မရွိဘဲ ျပန္ၿပီး လိုက္ၾက ေျပးၾက ျပန္ေရာ။

ကာတြန္းကားေလးေတြရဲ႔ သေဘာသဘာ၀ကိုက စိတ္ကူးကိုကြန္႔ျမဴးခ်င္တိုင္း ကြန္႔ျမဴးလို႔ရတာဆိုေတာ႔ အျပင္မွာ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ကာတြန္းကားထဲမွာ ျဖစ္လို႔ရတယ္။ ဥပမာ ကိုယ္ခႏၶာႀကီး မုန္႔ႀကိဳးလိမ္လို ကာတြန္းကားထဲမွာ လိမ္သြားလို႔ ရတယ္။ ေၾကာင္ႀကီး အျမီးနဲ႔ ခ်ည္ၿပီး ဒန္းစီးလို႔ရတယ္။ ျမစ္ကို ခုန္ေက်ာ္လိုက္လို႔ရတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေပါ႔။

တကယ္ဆို အျပင္မွာ ၾကြက္က အင္အားႀကီးတဲ႔ ေၾကာင္ကို ျပန္ခ်ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘဲကိုး။ အခုေတာ႔ သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္။ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြလဲ ျဖစ္၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ ျဖစ္ ဆိုေတာ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ႔။ ဒီလိုဆိုေတာ႔လဲ အျပင္ေလာက ကို ကာတြန္းထဲကလို ျဖစ္ခ်င္တာ။ ကာတြန္းကားကို ၾကည္႔ရင္း အဲဒီမွာ ရပ္မသြားဘဲ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ရတာေတြ၊ စိတ္အားထက္သန္ရတာေတြ အျပင္မွာ ကိုယ္က တကယ္ျဖစ္ခ်င္မိတာ။

ကိုယ္လဲ ကာတြန္းကားေတြ ၾကည္႔ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္တာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားသြားၿပီ ထင္ပါရဲ႔ေလ။
ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ ေရးလိုက္တဲ႔ ကာတြန္းကားအေၾကာင္းကို ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ညီမငယ္ တူး ေက်နပ္ပါလို႔။

မိုးခ်ိဳသင္း