မိတ္ဆုံပြဲ

လာမဲ႔ ေသာၾကာေန႔က်ရင္ ကိုယ္တို႔ ခရီးတိုေလးတခု သြားပါမယ္။ ဆန္ဖရန္စစ္စကို ကိုပါ။ အယ္လ္ေအနဲ႔ ဆန္ဖရန္စစ္စကို ဆိုတာ နီးတယ္လဲ ေျပာလို႔ရသလို ေဝးတယ္လဲ ေျပာလို႔ရတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ခရီးအကြာအေဝးက မိုင္ ၄၀၀ေက်ာ္ ေဝးတာမို႔ ရန္ကုန္ မႏၱေလး ခရီး ေလာက္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ လမ္းက ေခ်ာေတာ႔ ကားေမာင္းသြားရင္ ၆နာရီေလာက္ ေမာင္းရပါတယ္။ အခုသြားမွာက စာေပေဟာေျပာပြဲ သြားနားေထာင္မလို႔ပါ။ ရန္ကုန္မွာလိုေပါ႔။ စာေပေဟာေျပာပြဲရွိရင္ ကိုယ္နားေထာင္ခ်င္တဲ႔ စာေရးဆရာဆိုရင္ ေဝးလဲ လိုက္နားေထာင္သလိုေပါ႔။

ေဟာေျပာပြဲက ၈ရက္ စေနေန႔ လုပ္မွာ။ စာေရးဆရာေတြက ဆရာဦးဝင္းေဖ၊ ဆရာ ေမာင္စြမ္းရည္၊ ဆရာ ဦးေအာင္ေဝး၊ ေဒၚမာမာေအး နဲ႔ ျမိဳ႔ခံ ဆရာေတာ္ ဦးဥာဏိက (စာေရးဆရာ ဥာဏ္ဦးေမာင္) တို႔ ေဟာေျပာမွာပါ။ ၉ရက္ေန႔က်ရင္ ဒီဆရာေတြနဲ႔ပဲ မိုးမခ ၅ႏွစ္ျပည္႔ မိတ္ဆုံပြဲလုပ္မွာမို႔ မိုးမခပြဲကို တက္ခ်င္တာလဲ ပါတာေပါ႔။

ကိုယ္တို႔က အယ္လ္ေအကေန ေန႔လည္ ၁၂နာရီ ရုံးက ေန႔တ၀က္ဆင္းၿပီး သြားၾကမွာ။ အေဖာ္ကလဲ ေကာင္းတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ဘိုဘိုရဲ႔ ကားနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ၅ေယာက္ တက္ၾကမယ္။ မလြင္မာ (ကိုဇာဂနာ အမ်ိဳးသမီး) ရယ္၊ သမီး ငယ္ငယ္ ရယ္၊ ဘိုဘို နဲ႔ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါ႔။

ကိုယ္႔မွာ အမအရင္းက ၃ေယာက္ရွိေပမဲ႔ အရင္းအခ်ာလိုပဲ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးရတဲ႔ အမေတြကလဲ ရွိေသးတာ။ အဲဒီအထဲမွာ ဒီေရာက္မွ ေတြ႔ဖူး ခင္ဖူးေပမဲ႔ ကိုယ္႔အမအရင္းေတြလို ခ်စ္ခင္ရတဲ႔ အမ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ မေမသန္းေဌးနဲ႔ မလြင္မာေပါ႔။ မေမသန္းေဌးက မိုးမခက ကိုေမာင္ရစ္ရဲ႔ မေဟသီ၊ မလြင္မာက ကိုဇာဂနာ႔ မေဟသီပဲ။

ကိုယ္တို႔ ၃ေယာက္မွာ မလြင္မာက အႀကီးဆုံး၊ ၿပီးေတာ႔ မေမသန္းေဌး၊ ၿပီးမွ ကိုယ္ေလ။ မလြင္မာက အႀကီးဆုံးဆိုေပမဲ႔ ရုပ္က ႏုေတာ႔ အငယ္ဆုံးလိုပဲ၊ ဒါ႔အျပင္ အျမဲတမ္း ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္၊ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ေနတတ္တယ္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလဲ အစားအေသာက္က အစ ဂရုစိုက္တယ္။ အမ မ်ား ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လာရင္ ကိုယ္တို႔ အငယ္ႏွစ္ေယာက္က ပါးစပ္ႀကီး ဟ ၿပီး ေငးေနရတာ။ ေဘးကမိတ္ေဆြေတြက “ခ်ိဳဳသင္းေတာ႔ သူ႔အမကို ေငးတာ ေအာက္ေမးျပဳတ္ေနၿပီ” တဲ႔။

မေမသန္းေဌးကေတာ႔ သြက္တယ္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးလဲ အရမ္းေကာင္းတယ္။ လုပ္စရာရွိရင္ ျမန္ျမန္သြက္သြက္နဲ႔ အကုန္စီမံ သြားတတ္တယ္။ ကိုယ္႔ကိုလဲ ဟင္းခ်က္ က အစ၊ ပိုက္ဆံ သုံးစြဲတာအဆုံး သင္ေပးတာပါ။ မလိုအပ္တဲ႔ေနရာ မကုန္ရေအာင္ စီးတဲ႔ေရ ဆည္တဲ႔ကန္သင္း လုပ္တတ္တယ္။

ကိုယ္႔ကို ဒီဘေလာ႔ဂ္ေလး စ ဖို႔ အမ တိုက္တြန္းခဲ႔တာ။ အမလဲ ၀င္ေရးမယ္ ဆိုၿပီး အားေပးလို႔ ကိုယ္က အမနဲ႔ဆို အေဖာ္ရွိၿပီဆိုၿပီး အားတက္ၿပီး လုပ္ခဲ႔တာ။ ၿပီးေတာ႔ အမက မေရးဘူး။ အမက ေဟမာန္သဇင္ဆိုတဲ႔ နံမည္နဲ႔ ေရးၿပီး မိုးမခကို ပို႔တာ စာမူထည္႔ဖို႔ ၆လေလာက္ သည္းခံ ေစာင္႔ရတယ္။ အယ္ဒီတာ ညစ္တဲ႔သေဘာေပါ႔။

အခု ကိုယ္တို႔က စာေပေဟာေျပာပြဲလဲ သြားနားေထာင္ရင္း ကိုယ္တို႔ ညီအမေတြလဲ ဆုံရင္းေပါ႔။ ကိုယ္နဲ႔ မလြင္မာက အယ္လ္ေအမွာ ေနတာဆိုေတာ႔ တပတ္ကို မဆုံျဖစ္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ၂ခါေတာ႔ အနည္းဆုံး ဆုံၾကတယ္။ အိမ္မွာ အတူ ခ်က္စား၊ စကားေျပာ ၾကတာေပါ႔။ အမရဲ႔ သမီးေလး ငယ္ငယ္ကလဲ ကိုယ္တို႔ ၀ိုင္းေတာ္သား ျဖစ္လာၿပီ။ ဘ၀ရဲ႔ အနိမ္႔အျမင္႔ေတြကို အတူရင္ဆိုင္ၾက၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ခံစားနားလည္ၾက၊ အခက္အခဲေတြကုိ အတူေျဖရွင္းၾကရတယ္။

မေမသန္းေဌးကေတာ႔ ဆန္ဖရန္စစ္စကို မွာေနတာမို႔ အခုလို သြားပါမွ၊ သူတို႔ကလဲ လာပါမွ ေတြ႔ၾက၊ ဆုံၾကရတယ္။ ပိတ္ရက္ရွိတာနဲ႔ အမတို႔က အယ္လ္ေအကို အျမဲ ဆင္းလာတတ္တာမို႔ အမတို႔ မိတ္ေဆြေတြက ဒီမိသားစုကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ မေမးေတာ႔ဘူး။ အယ္လ္ေအပဲ သြားမွာပဲဆိုတာ ေမးစရာမလိုေအာင္ သိၿပီးသား။ ေရာက္ရင္လဲ ဘယ္မွ သိပ္မသြားျဖစ္ဘဲ တေန႔လုံး တညလုံး စကားေျပာၾကတယ္။ အေရာင္တူ၊ စိတ္တူဆိုေတာ႔ ေျပာစရာ မ်ားတာေပါ႔။

မဆုံျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္မွာလဲ ဖုန္းကေတာ႔ အျမဲလိုလို ဆက္ျဖစ္တယ္။ တခါကေတာ႔ ကိုယ္က ဘန္ေကာက္ကေန ခရီးသြား ျပန္လာေတာ႔ ေျပာစရာေတြမ်ားၿပီး အတိုးခ် ေျပာလိုက္တာ အဲဒီလ ဖုန္းဖိုး ၂၀၀ ေက်ာ္သြားတယ္။ အမရဲ႔ ဖုန္း ဘီလ္မွာ ကိုယ္႔နံပါတ္ေတြ ျပဴးျပဲေနေအာင္ ေပၚေနတာေလ။ တခါေခၚရင္ မိနစ္ ၁၀၀ အသာေလးပဲ။ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္ရွိန္သပ္ၿပီး ဖုန္းဆက္တဲ႔ရက္၊ အခ်ိန္ေတြကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ထားထားရတာေပါ႔။

ကိုေမာင္ရစ္တို႔ အမတို႔မွာလဲ ၁၀ႏွစ္အရြယ္ သမီးကေလး တေယာက္ရွိေသးတယ္။ နံမည္က ပြင္႔ျဖဴ နႏၵာ တဲ႔။ ကိုယ္တို႔က မီးမီးလို႔ပဲ ေခၚတယ္။ မီးမီးက ေအးတယ္။ စာဖတ္၊ စာေရး၊ ပုံဆြဲပဲ လုပ္တယ္။ စာေတာ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကစားနည္းဆိုရင္ ဘယ္ကစားနည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူမကစားရဲဘူး။ ရွဳံးမွာ ေၾကာက္လို႔။ ဝမ္းနည္းတတ္တယ္။ စာေရး အရမ္းေကာင္းတယ္။ ဘဘဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ရဲ႔ ျမစ္ကေလး။ သူက အေတြးသမား။ ကိုယ္နဲ႔ေပါင္းမွ ရုိလာ ကိုစတာ စီးဖူးတာမို႔ ကုိယ္႔ကို ေခၚတာ ရုိလာကိုစတာ မမ တဲ႔။

မလြင္မာ႔ သမီး ငယ္ငယ္ကေတာ႔ ခုမွ ၁၈ႏွစ္။ အေဖခ်စ္ သမီးေခ်ာေပါ႔။ သူလဲ စာေတာ္တာပါပဲ။ နံမည္က ငယ္ဦးမြန္ တဲ႔။ သူကေတာ႔ သတၱိရွိတယ္။ ၁၈ႏွစ္ျပည္႔ျပည္႔ခ်င္း ကားေမာင္းလိုင္စင္သြားေျဖတာ တႀကိမ္တည္းနဲ႔ ေအာင္သြားၿပီ။ သူ႔ကို ကားေမာင္းသင္ေပးတဲ႔ ဆရာက နင္ငါ႔ကို ဂ်ပန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္ လို႔ အေျပာခံရသူေလ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ကားကုိ ဘရိတ္ေဆာင္႔အုပ္လို႔ ေရွ႔ကို ဟိုက္ ဆိုၿပီး ငိုက္ ငိုက္သြားတာမို႔ ဂ်ပန္ျဖစ္ရတာ တဲ႔။

ကေလး ႏွစ္ေယာက္စလုံး တိရိစာၦန္ ခ်စ္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔ အဖြဲ႔ေပါ႔။ ကိုယ္ကေတာ႔ ကေလးေတြနဲ႔လဲ သူငယ္ခ်င္း၊ ကေလးတို႔ အေမေတြနဲ႔လဲ သူငယ္ခ်င္းပဲ။ ဒီလိုပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ ေစာင္႔ေစာင္႔ေရွာက္ေရွာက္၊ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနၾကရတာပဲေပါ႔ေလ။ ကိုယ္႔ရဲ႔ အားငယ္ေနတဲ႔အခ်ိန္၊ ၀မ္းနည္းေနတဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာ ဒီအမႏွစ္ေယာက္က ေဘးကေန အျမဲ ရပ္ၿပီး ကိုယ္႔ကို ထူခဲ႔ၾကဖူးတယ္။ ေပ်ာ္စရာဆိုလဲ အတူတူ မွ်ေဝ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီလို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ကိုယ္ဝါသနာပါတဲ႔ စာေပစကားေတြ၊ စာေပအေတြ႔အၾကံဳေတြ နားေထာင္ရမွာဆိုေတာ႔ ဘေလာ႔ဂ္ကေန ခြင္႔ ၅ရက္ေလာက္ ယူရင္လဲ အျပစ္ယူမယ္ မထင္ပါဘူးေလ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။

မိုးခ်ိဳသင္း

40 comments:

M.Y. said...

မိတ္ဆုံပြဲဓာတ္ပုံေလးေတြႀကည့္ရ ရင္ေကာင္းမယ္။

မဆုမြန္ said...

စာေပေဟာေျပာပြဲ အေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပပါဦး..
အစ္မ လာလည္သြားတာ ေက်းဇဴးပါ
အျမဲ လာဖတ္ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ေလးပါ အစ္မ။။

Anonymous said...

ံHave a safe trip ama

:P said...

အျပစ္မယူပါဘူးဆရာမရယ္..
ခြင့္ေစ့လို့ျပန္လာရင္သာ..စာေပေဟာေျပာပြဲအၾကာင္း၊ ခရီးအေၾကာင္းေလးေတြ ေ၀မွ်ပါ..

Anonymous said...

Have a nice trip and wait your return.

P.Ti said...

ျပန္လာရင္ အတိုးခ်ၿပီးေတာ့သာ စာေရးေပးပါေနာ္.. း)

မုန္႔လည္း၀ယ္ခဲ့ေပါ့...

ဇနိ said...

နိနိလည္း လိုက္မယ္ခ်န္မထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ခရီးျဖစ္ပါေစ အမခ်ိဳသင္း။

ဟန္လင္းထြန္း said...

ကိစၥမရွိဘူး ၇ရက္ေလာက္ဆုိရင္ အေႁကြးဆက္ရင္ ၿပီးတာပဲ။ :)

TZA said...

ျပန္လာရင္ေရးစရာအမ်ားႀကီးရွိမွာပဲ၊ ေစာင့္ဖတ္ေနမွာပါအစ္မ။

လင္းဒီပ said...

ခြင့္တင္တဲ့ အစ္မေတြ မ်ားေနတယ္..:P

s0wha1 said...

ဟုတ္ပါ႔။:P

ဒူကဘာ said...

ေအးဗ်ာ ...ဒီပို႔(စ္)ဖတ္ရၿပီး ရြပိုးထိုးသြားတယ္၊ ကိုဇာနည္ဝင္း ေျပာလို႔ သိၿပီးေပမဲ႔၊ အိမ္ျခင္းကပ္ရက္ အလုပ္မအားလို႔ ေဝးရေလျခင္း၊ ေနာင္ႏွစ္ေပါ႔

လင္း said...

ျပန္လာရင္ ဓါတ္ပံုေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ ့ မိတ္ဆံုပြဲေရာ၊ စာေပေဟာေျပာပြဲေရာ အေတြ ့အၾကံဳေတြ ျပန္ေရးေနာ္။ ေမွ်ာ္ေနမယ္ ။ ခရီးသြားရင္ မတည့္တာေတြလည္း စားမလာပါနဲ ့ေနာ္။

khin oo may said...

ေကာင္းတာေပါ႕ေလ။ ရင္ဘတ္ မိတ္ေဆြ ေတြ ရွိတယ္ ဆိုတာ ဝမ္းသာ စရာပါ။ တို႕ မွာ ဆိုရင္ သနားစရာ အိမ္ က တယ္ လီဖုံး ဆိုတာ ၿမည္ရင္ ကိုင္ လုိက္ ။ ေသခ်ာ ပါတယ ္.နံပါတ္မွားဆက္ ၿကတာပါ။

PAUK said...

မခ်ိဳသင္း..
ျပန္လာရင္..ပံုေတြတင္ေပးပါေနာ့...

ဘေလာ့ေဆြဘေလာ့မ်ိဳးေတြအတြက္ေပါ့...

သစ္နက္ဆူး said...

မမိုးခ်ိဳ...
ခရီးထြက္တာလဲထြက္ေပါ့ ...
အစားအေသာက္လဲ ဆင္ျခင္ပါ...
က်မၼာေရးလဲ ဂရုစိုက္ပါ....။
စာေပေဟာေျပာပြဲကိုလဲ ခါးပတ္ၾကီး ပတ္မသြားပါနဲ ့ဦး...။
ခြင့္အစား..ပို ့စ္အသစ္နဲ ့အေၾကြးဆပ္ရမွာေနာ္..။
ျပန္လာရင္ ေထာက္လွမ္းလာတဲ ့အမႈေတြလဲ
တင္ျပေပးပါ...။

tututha said...

ၾသ လတ္စတတ္ေတာ့ တြားၿပီေပါ့ေလ ... ဟုတ္လား။

ေမျငိမ္း said...

ျပန္လာလို႔ ေရးစရာစာေတြ.. တင္စရာဓာတ္ပံုေတြ ပါမလာရင္ေတာ့ "ခ်ိဳသင္းလာခဲ့...တုတ္ေကာက္ခဲ့"

ေဆာင္း said...

အေတြ႕အၾကံဳေျပာျပအုန္းေနာ္

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ဘယ္သူေတြနဲ႕ ေတြ႕ဦးမယ္ဆုိတာလဲ သိတယ္ေဟ့..
ေပ်ာ္ၾကမယ္ေပါ့ေလ.. သူတုိ႕ေတြက..
ဒီကအမမွာေတာ့ ခ်မ္းလြန္း ပ်င္းလြန္းလို႕ ..
အလြမ္းေတြၾကားထဲ ေမ်ာ့ ေနၿပီ..

တန္ခူး said...

ခ်ိဳသင္းရဲ့ အမနွစ္ေယာက္လံုးကို ျမင္ဖူးထားေတာ့ ခိ်ဳသင္းေျပာလိုက္တာနဲ ့ မ်က္စိထဲျမင္တယ္…
ကိုေမာင္ရစ္နဲ ့ မေမသန္းေဌးတို ့ စံုတြဲကေတာ့ လိုက္ဖက္ညီလြန္းလို ့ ဟိုးတုန္းကတည္းက လုိက္လိုက္ေငးရတာ… မေမသန္းေဌးကို ၾကည့္ရတာ အရမ္းျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ရုပ္ေလးမို ့ သိပ္ခ်စ္တာ…
ခ်ိဳသင္းက အမေတြနေဘးမွာဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာေပါ့…
စာေပေဟာေျပာပဲြဆိုတာနဲ ့ သြားရည္ယိုတယ္… နားေထာင္ခ်င္လိုက္တာ… ေဟာမယ့္သူေတြကလဲ ရွယ္ေတြခ်ည္းပဲ… ျမန္မာေတြ အမ်ားၾကီး ဆံုရမွာဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္…
သူမ်ားေတြ ပူဆာသလို ပူဆာမယ္… အကုန္ျပန္ေျပာျပရမွာေနာ္…
Have a nice trip!

စူး said...

မလြင္မာဆိုတာကိုေတာ့ ေတြ့ဖူးပါတယ္။ အမတေယာက္မိတ္ဆက္ေပးးတာ.။
အရမ္းေတာ္တယ္ဆိုတာ သိထားတာ။
အခုသူက အေမရီကားေရာက္ေနတာကိုး...။
အမျပန္လာရင္ အေၾကာင္းစံုစာဖတ္ရမွာဆိုေတာ့...

အမေရ..ေမ်ွာ္ေနပါ၏

thwe thwe said...

သတိ!!!!!!!

ဆန္ဖရန္ကလူေတြ သတိထားႀကပါ။
ဟိုအစ္မႀကီးနဲ့ အေပါင္းအပါေတြ တကယ္လာေတာ့မယ္တဲ့။

:D))))))))))

khin oo may said...

8 Nov 08, 01:47 AM
kom: တို႕အတြက္ နဲ႕ ေဝးရာ သြားမငိုေန နဲ႕ဦး။
8 Nov 08, 01:47 AM
kom: မုိးခ်ဴိသငး္ တို႕ သြားတဲ႕ ဆီ စိတ္နဲ႕ လိုက္ခဲ႔မယ္။ အေမရိကားၿကီးေတာ႕ ေရာက္ ရခ်ည္ေသး။ တို႕အတြက္ နဲ႕ ေဝး

မေလး(ၿမန္မာ) said...

Sis yay...

Very glad for ur trip.
And very funny to read ur post and comments.
I have been seen Ama May Than Htay at the monestry. She is so sweet and cute. I love her.
I got ur blog add from Ko Htein Linn (KNA). I m one of sisters of sayar KO Naing Gyi. Last day we talked about ur good posts. He is very happy to hear about u.
Instead of ur trip, I m very happy.
I'm SSF, i got invitation letter from friends, but i can not attend because of On Sat, i will visit Taung Pu Lu monestry.
Pls don't eat too much whatever foods u see.
Take care naw

with love
ML

OkieDokie said...

I think now your are riding in the car driven by Kyaw Wunna on the way to San Francisco, while I was working, my co-worker needs to know about my former office at University of Rangoon, I Google it, just click on a RASU blog by Sit Mon, I don't know who she/he is, but she/he wrote ""Once upon a time in Burma there was a University know as RASU"" , that was so blue... hummm.., then, unexpectedly or unfortunately found your blog in it. First day of your blog, that was my last visit, it shown just only one or two articles. Are you so free? Don't take care of your health well..?
I gonna to tell your fan that you always enjoy unhealthy food at home, and fed others including me. May be you will have some at the community center.
Take care kiddo. We want you to be healthy.


Well.. see you.

nu-san said...

ေ၀းး.. ေပ်ာ္စရာၾကီး... သူငယ္ခ်င္းအမေတြနဲ႔ေတြ႕ျပီး ေပ်ာ္ေနမယ့္ အမကုိ ျမင္ေယာင္မိတယ္.. ျပန္လာရင္ အမရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳအသစ္ေတြကုိ တင္ေပးေနာ္.. ေစာင့္ေနမယ္.. :)

ဇနိ said...

အမ မုန္႔ခ်ိဳသင္း မုန္႔စားခ်င္တယ္
ဟီး ဟီး လြမ္းလို႔လာေအာ္တာပါ

Eaindra said...

အမေရ...
(အဟီး)
Promotion လာလုပ္တာ..
ကိုယ္ပိုင္ blog ေလး.လုပ္ထားလို႔..
အားေပးဦးေနာ္..အမ
အမလို..လူေတြစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေတာ့..မေရးတတ္ပါဘူး..အမရယ္
.အမစာေတြက ဖတ္လိုက္ရတိုင္း..
စိတ္ေတြညစ္ညစ္ေနရတဲ့..ဘ၀ေတြကို..ေမ့...
လန္းဆန္းၿပီး.ခ်ာဂ်င္ေတြျပန္ျပန္၀င္လာတာ..
ဆရာမေမျငိမ္းရဲ႕..မိုးခ်ိဳသင္းကိုႀကိဳဆိုျခင္းေဆာင္းပါးကေန.စၿပီး..ခုထိ..
မပ်က္မကြက္..ႀကိဳက္လိုက္ဖတ္လိုက္ရတာ..။
အမ..ကိုယ္က်န္းမာ..စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ.။

အိႃႏၵာ( Happy Cloud)
http://eaindrar.blogspot.com/

khin oo may said...

kom: MCT: သူကဦးသြားတယ္။ အစ္မက ေၿ႔႔ပာမလို႕

:P said...

ဆရာမ..ေမာနင္း

JulyDream said...

ကားေမာင္းသင္တဲ့ဆရာကို ဂ်ပန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္နည္း အခုေတာ့ သိလိုက္ရပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လိုင္စင္ေျဖတဲ့အခ်ိန္မွာ မီးပြိဳင့္ေရာက္ရင္ လိုင္စင္စစ္တဲ့ဆရာ ဂ်ပန္ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။

pandora said...

ျပန္လာမွာကို ေမွ်ာ္ေနတယ္ေနာ္။
အစစအဆင္ေျပပါေစ အမေရ.

Ko Kyaw said...

အစ္မ မိုးခ်ိဳသင္း
က်ေနာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ပါ၊ ေဟာေျပာပဲြမွာ ဆံုတယ္ေလ။
အဲလ္ေအကို ျပန္ေရာက္ရင္ မိုင္ျမစ္ႀကီးနား ဘေလာ့ဂ္ကိုလည္း လွည့္ခဲ့ပါအံုး။ မိုးခ်ိဳရဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ကို လင့္ထားလိုက္တယ္။
my-myitkyina.blogspot.com

PAUK said...

ဘာရယ္မဟုတ္ဖူး..
သတိရလို႔ ၀င္ၾကည့္တာပါ...
ဟီး

:P said...

ဆရာမ...
ေနေကာင္းလား...အခ်ိဳေတြမစားဖို့သတိမေပးလိုက္ရဘူးးး
အေၾကာ္(ေက်ာ္)ေတာ့ စားခ်င္စားပါ။
သတိရလို့လာၾကည့္တာ....:)))

ကလိုေစးထူး said...

ျပန္လာရင္ ကုန္ၾကမ္းေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ ျပန္လာမွာ သိေနတယ္။ လမ္းခရီးမွာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ပါေစ အမ...။

ဂ်ဴနို said...

ဒီလိုမိတ္ဆံုပြဲေလး ကိုယ္လည္းသိတ္ေတာင့္တပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ ့ၿဖစ္လာမယ္ ထင္ပါတယ္။

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Unknown said...

စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါလိုက္တာ.....
အားက်တယ္ဗ်ာ...... ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့
ဒီမွာလာၿပီး ေထာင္က်ေနတယ္....:D