ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ကိုယ္ (၂)

ဒီေန႔ ဆိုင္ကျပန္လာေတာ႔ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ အေရးေပၚကားေတြ အသံစုံျမည္ၿပီး ေဘးကေန တစီးၿပီး တစီး ေက်ာ္တက္သြားၾကတာ။ ဘယ္ေနရာမွာ ကားတိုက္မွဳ ျဖစ္ျပန္သလဲ မသိ။ ဒီေန႔တေန႔လုံး မုန္တိုင္းေၾကာင္႔ မိုးကလဲ ေစြေနေလေတာ႔ ကားေမာင္းတာ သိပ္သတိထားရတယ္။

လူကလဲ အဲဒီ ပီးေပၚ ပီးေပၚ အသံၾကားရင္ အလိုလို လန္႔ေနတာ..။ တေယာက္ေယာက္ကမ်ား 911 ေခၚလိုက္ရင္ ရဲကား၊ မီးသတ္ကား၊ လူနာတင္ကား စီတန္းၿပီး သြားေတာ႔တာကိုး။ သူတို႔ အေရးတၾကီးသြားတာေတြ႔ရင္ ကားကို လမ္းေဘး ကပ္ရပ္၊ လူနာ အသက္မီပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းေပးမိတတ္တယ္။ အေဖ႔တုန္းက အသက္မမီတာေလးကို ေတြးမိလို႔ပါ။

အရင္ကေတာ႔ ကိုယ္က လူနာတင္ကားေတြ႔ရင္ Mr. Bean လို ေနာက္က ကပ္လိုက္သြားရရင္ ေကာင္းမွာ လို႔ ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ ေတြးတတ္တယ္။ ဒါဆို မီးပြိဳင္႔လဲ မနီ၊ ေရွ႔ကားလဲ မေစာင္႔ရ၊ ဇိမ္ပဲ။ စိတ္ကူးထဲမွာ လုပ္တာပါ၊ အျပင္မွာ မလုပ္ပါဘူး။

အခုတေလာ ကိုယ္က ကားျပန္ေမာင္းက်င္႔ ေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ခုလို ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုးၿပီး သြားသင္႔ လုပ္သင္႔ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ခုမွသာ မသြားမျဖစ္ သြားရမဲ႔ ေနရာေတြ၊ မလုပ္မျဖစ္ လူခြဲလုပ္ရမဲ႔ အလုပ္ေတြနဲ႔မို႔ သူ႔ကို ပုံၿပီး အားကိုးေနတာေတြ ဒီဂရီနည္းနည္း ေလွ်ာ႔ထားတယ္။ ကိုယ္တိုင္ သြားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား လုပ္ၾကည္႔ေနတယ္။



အခုဆိုရင္ ကိုယ္႔ကို လမ္းေပၚမွာ တုန္တုန္ တုန္တုန္ ေတြ႔ရမွာပါ။ ဘာေၾကာင္႔ တုန္ ရသလဲ ဆိုရင္ ကိုယ္က ျမိဳ႔တြင္းလမ္းေလးေတြကေန မသြားဘဲ ရာရာစစ ဖရီးေ၀းေပၚ တက္ ေမာင္းေနလို႔ပါ။ အရင္က ဖရီးေ၀း မေမာင္းဘူးေလ..။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ဖရီးေ၀းေပၚ တက္ရတာမို႔ လူက တုန္ေနသလို ကားကပါ လိုက္တုန္ေနတယ္ လို႔ ကိုယ္က ထင္တယ္။

ဖရီးေ၀းေပၚ တက္ေမာင္းေနၿပီဆိုလို႔ တိုးတက္ေနၿပီလို႔ အထင္မၾကီးပါနဲ႔အုံး။ ကိုယ္႔ပုံစံက လူအမ်ား ေခၚခ်င္ ေျပာခ်င္ပုံ အင္မတန္ေပါက္ပုံရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ကားကို ေက်ာ္တက္ၿပီး အေတာ္ကို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ တေစာင္းၾကီး ေစြေစာင္းၾကည္႔သြားတာကို ခဏခဏ ျပံဳးျပရဖူးတယ္ (ကိုယ္ေႏွးေနလို႔)။

တခါတေလ ျပဴတင္းေပါက္မွန္ကိုခ် ေအာ္ဟစ္ ႏွဳတ္ဆက္သြားတာမ်ိဳး ၾကံဳဖူးတယ္ (တကယ္က ဆဲသြားတာေနမွာ)။ တခ်ိဳ႔ကေတာ႔ ကိုယ္က ျပန္ ၾကည္႔လိုက္ပါမွ လက္ေထာင္ ျပတယ္၊ အစက လက္ျပ ႏွဳတ္ဆက္တယ္ ထင္မိတာ။ ငါ႔အသိလဲ မဟုတ္ပါဘူး လို႔ စိုက္ေတာင္ ၾကည္႔လိုက္ေသး။ ျပန္ေတာ႔ ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္ေလ..။ သူလဲ အေတာ္ ေၾကာင္ အ သြားပုံပဲ။

တကယ္က ကိုယ္က ခဲမွန္ဖူးတဲ႔ စာသူငယ္ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ျပည္ပေရာက္မွ ကား ၂ၾကိမ္ တိုက္ဖူးပါတယ္။ တခါက စင္ကာပူမွာ၊ ေနာက္တခါက အခု LA မွာ။ အဲဒီအေၾကာင္းလဲ ၾကံဳတုန္း ေျပာျပပါရေစအုံး။

စင္ကာပူမွာ တုိက္တုန္းက ကိုယ္က ေနမေကာင္းျဖစ္ေနခ်ိန္။ အရမ္းဖ်ားၿပီး ဆက္တိုက္ အန္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဆးခန္းကို ႏွစ္ေယာက္သား ေျပးၾကတာေပါ႔။ ကိုယ္က ေဆးခန္းအသြား လမ္းမွာလည္း အန္တုန္းပဲ။ ဒါနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ထဲမွာ အန္ရတယ္။ ကိုယ္က အန္ရင္ ပါးစပ္ကို တစ္ရွဴးနဲ႔ သုတ္လိုက္၊ တစ္ရွဴးကို ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ထဲ ပစ္ထည္႔လိုက္၊ ဆက္အန္လိုက္ နဲ႔။

ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ႔ ကိုယ္အန္ေနတဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ထဲမွာ ေသြးတုံးၾကီး သြားေတြ႔တာ..။ ကိုယ္လဲ လန္႔ၿပီး “အကိုေရ ခ်ိဳသင္း ေသြးေတြ အန္ေနၿပီ” လို႔ သူ႔ကို လွမ္းေျပာမိတယ္။ သူကလဲ ပ်ာၿပီး ေဟ..ဟုတ္လား တဲ႔။ ကားေမာင္းရင္းတဖက္ ကိုယ္အန္ေနတဲ႔ အိတ္ထဲ လာငုံ႔ၾကည္႔လိုက္တာ ေရွ႔က ကားကို ဂ်ိမ္းလိုက္ပါေလေရာ..။

တကယ္က ကိုယ္မွားတာ..။ ကိုယ္သုတ္ေနတဲ႔ တစ္ရွဴးက ပန္းေရာင္ဆိုေတာ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ထဲေရာက္သြားတဲ႔အခါ အရည္စိုၿပီး အနီေရာင္ျဖစ္သြားတာကို ကိုယ္က ေသြးတုံး ထင္သြားတာေလ..။

ကားတိုက္ၿပီလို႔ သိလိုက္ေတာ႔ ထူပူသြားတယ္။ ကိုယ္က ေနာက္က သြားေဆာင္႔တာကိုး။ ကိုယ္႔အမွားေပါ႔။ ေရွ႔ကကားကလဲ ရပ္ၿပီး လူ၀၀ၾကီးတေယာက္ ဆင္းလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္က တံခါးဖြင္႔ၿပီး ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ၾကီးကိုင္ၿပီး ေျပးဆင္းသြားတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ကို အတင္းထိုးျပတာပါ။

ဟိုလူလဲ အေတာ္စကားေျပာရမယ္ မွတ္တာ၊ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ၾကီး လာျပေတာ႔ သူလဲ အိတ္ထဲ ငုံ႔ၾကည္႔မိတယ္။ အန္ဖတ္ေတြ ေတြ႔ေတာ႔ စိတ္အရမ္းေလ သြားပုံပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္႔ရင္ထဲက စကားေတြ သူနားလည္သြားၿပီ။ ေဆးခန္းအရင္ ျပၿပီးမွ ၀ပ္ေရွာ့ကို လိုက္ခဲ႔ပါ တဲ႔။ ဒီကားက သူပိုင္ကား မဟုတ္၊ ရုံးကားမို႔ ကားေတာ႔ ျပင္ေပးပါ တဲ႔။ ဒီေလာက္ သေဘာေကာင္းတဲ႔ စင္ကာပူသား မေတြ႔ဖူးဘူး။ အန္ဖတ္တန္ခိုး ထင္တယ္။

ေနာက္တခါကေတာ႔ LA မွာ ျဖစ္တာပါ။ ဒီတခါေတာ႔ ကိုယ္ မအန္ေတာ႔ဘူး။ ကိုယ္တို႔ အမွားလဲ မဟုတ္ဘူး။ ဖရီးေ၀းေပၚမွာ ေရွ႔ကားက ဘရိတ္ေဆာင္႔အုပ္ ရပ္လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္တို႔လဲ လိုက္ရပ္လိုက္တယ္။ ကိုယ္တို႔ေရွ႔မွာ safety distance ရွိလို႔ ကားမတိုက္မိဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္က ကားကေတာ႔ အရွိန္မထိန္းႏိုင္လို႔ အရွိန္နဲ႔ ကိုယ္တို႔ကားေနာက္ကို ၀င္ၾကံဳးတာပါ။
တိုက္တဲ႔ကားေပၚမွာ ကေလး ၃ေယာက္ နဲ႔ ကေလးအေမ ပါတယ္။ အေမက ကေလးေတြကို ထိန္းရင္း ေမာင္းေတာ႔ ေရွ႔ကား ရပ္လိုက္တာကို သတိမျပဳမိဘဲ ျဖစ္သြားတယ္။

အဲဒီေနရာမွာ ကားတိုက္တာနဲ႔ မဆိုင္တာေလး ေျပာခ်င္ေသးတယ္။ ကား ေနာက္ၾကည္႔မွန္ ကေန အရွိန္နဲ႔လာေနတဲ႔ ကားကိုလဲ ျမင္ေရာ ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားက စတီယာရင္ကို လက္လႊတ္ၿပီး ကိုယ္႔ကို လွမ္းဖက္ ထိန္းလိုက္တာပါ။ ေနာက္ကေန အရွိန္ နဲ႔ တိုက္ေတာ႔မယ္ လို႔ သူက ျမင္ရတယ္ေလ။ ကိုယ္ ေရွ႔က dashboard နဲ႔ ေဆာင္႔မိမွာ စိုးလို႔ေလ..။

အဲဒီအခ်ိန္ေလးက လွ်ပ္တျပက္ ခဏတြင္း ျဖစ္သြားတာေလးပဲ။ ဒါေပမဲ႔ တကယ္႔အေရးအေၾကာင္းမွာ ကိုယ္ကလဲ ခါးပတ္ ပတ္ထားပါလ်က္နဲ႔ စိတ္ပူေဖာ္ ရလို႔ ကိုယ္က ျပန္ေတြးတိုင္း ၾကည္ႏူးေနမိတာ..။ အမွန္ျခစ္ အၾကီးၾကီး တမွတ္ ဆိုပါေတာ႔..။

ခုေတာ႔ လမ္းေတြလဲ နည္းနည္း သိလာပါၿပီ။ အိမ္နဲ႔ ဆိုင္ သြားတဲ႔ လမ္းကိုေတာ႔ ေကာင္းေကာင္း သိၿပီ (မသိခံႏိုင္ရိုးလား၊ အသြားအျပန္ တေန႔ ၂ေခါက္ေလ..)။ တပတ္စာ ေစ်း၀ယ္မယ္ဆိုရင္ ေစ်းဆိုင္ကို ၂ေခါက္ေလာက္ လမ္းမွားၿပီးရင္ ဆိုင္ကို တန္းကနဲ ေရာက္ပါၿပီ။ မဆိုးဘူး ေခၚရမွာေပါ႔။

ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မွဳ ျပန္တည္ေဆာက္ေနတဲ႔ ကာလ လို႔ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္။ သီခ်င္းလဲ ကိုယ္ေမာင္းရင္ စိတ္မ်ားမွာစိုးလို႔ မဖြင္႔ဘဲထားတာ ခုေတာ႔ တျဖည္းျဖည္း အသံ တိုးတိုးေလးကေန က်ယ္လာၿပီး လိုက္ဆိုရဲတဲ႔ အဆင္႔ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ။

တေန႔ကေတာ႔ ေက်ာင္းကအျပန္ သီခ်င္းေလးဆို ၿပီး တေယာက္တည္း ေမာင္းျပန္လာတယ္။ ဖြင္႔ထားတာ စိတ္ၾကိဳက္ ေရြးသြင္းထားတဲ႔ အေခြထဲက တင္ဇာေမာ္ သီခ်င္း ထင္ပါရဲ႔။ “မင္းရင္ထဲကို ေမးၾကည္႔လိုက္ပါ ဒါ အခ်စ္စစ္ လား” လို႔ ဆိုၿပီး လမ္းၾကားေလးထဲ ေကြ႔လိုက္တာ အရွိန္နဲ႔ ကားၾကီး တစင္းေပၚ တက္သြားပါေရာလား။

ျပည္နယ္ တခုကေန တခုကို ကားေလးေတြကို စီတင္ၿပီး ကားေတြ သယ္ပို႔တဲ႔ (car carrier truck) ထရပ္ကားအရွည္ၾကီးေတြ ဟိုင္းေ၀းလမ္းမၾကီးေတြမွာ ေတြ႔ဖူးမွာေပါ႔။ အခုလဲ အဲဒီကားၾကီးက loading လုပ္ဖို႔ ကားတက္လမ္းေလးကို ေျမၾကီးေပၚ ခ်ထားတာ..။ သူရပ္ထားတာကလဲ လမ္းအေကြ႔ထိပ္ ဆိုေတာ႔ ကိုယ္ကလဲ မျမင္ဘဲ ေကြ႔ၿပီး ကားၾကီးေပၚ တခါတည္း တက္လမ္းေလးကေန တန္းတက္သြားေတာ႔တာေလ..။

ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မွဳေတြ ရွိၿပီး ေမးၾကည္႔လိုက္စမ္းပါ ဘာညာ နဲ႔ သီခ်င္းအဆို ေကာင္းလိုက္တာ တခါတည္း မေမးလိုက္ရဘဲ တျခား စတိတ္ ပါသြားေတာ႔မလို႔..။ ဟ..ဘယ္႔ႏွာၾကီးေပၚ တက္သြားပါလိမ္႔၊ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ပါဟ၊ ဆင္းပါဟ နဲ႔ အေတာ္ ေခၽြးပ်ံသြားတယ္။

ေနာင္ ဆင္ျခင္စရာေတြ တိုးရျပန္တာေပါ႔ေလ..။

မိုးခ်ိဳသင္း

41 comments:

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ဟား..ဟား ငါ့ႏွမေတာ့ ျဖစ္တတ္ပေလ..အကိုၾကီးလဲ တခါတေလ အဲဒီကားေပၚေမာင္းတက္ၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးေပၚမိသား..ညည္းကေတာ့ လက္ေတြ႕ကိုအေကာင္အထည္ေဖၚပလိုက္တာပဲ..

Vista said...

ဟိဟိ အန္ဖတ္တန္ခိုးေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲ .. ေအာ့ေအာ့ .. အမွန္ျခစ္ႀကီးႀကီး တစ္မွတ္က အမွတ္ဘယ္ေလာက္လည္း မမခ်ိဳ တစ္မွတ္ကို ၁၀၀ ထင္ရဲ ့ ။

Nge Naing said...

ကၽြန္မေတာ့ အခုထိ ကားမေမွာင္းဘူး။ ေယာက္်ားကနဲ႔ ကေလးက ကားေမွာင္းသင္ဖို႔ ေျပာရင္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္မွပဲ သင္ေတာ့မယ္ ဒီမွာေတာ့ Public Transport ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ ေနရာ ေဒသမွာ အႏၱရယ္လည္းမ်ား၊ ေလထုလည္း ညစ္ညမ္းခံၿပီး ကားေမွာင္းစရာ လိုေသးလားလို႔ပဲ ျပန္ေျပာတယ္။ အမွန္က အဲဒါေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး ေၾကာက္လို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတက္တဲ့ ေက်ာင္းက ၿမိဳ႔လယ္တည့္တည့္မွာ မီးရထားအစံု ဘတ္စကားအစံုရဲ့ ဆံုရာမွာလည္း ျဖစ္တယ္၊ ကားရပ္ဖုိ႔က်ေတာ့ အကန္႔အသတ္ ရွိၿပီး ရရင္လည္း ကားရပ္ခ ပိုက္ဆံက သိပ္ေစ်းႀကီးေတာ့ ရထားနဲ႔ သြားလာၾကတာပဲ မ်ားပါတယ္။

ေမဇင္ said...

ေသြးတုံး ၾကီး အန္တယ္ ေျပာျပီး တစ္ရႈးျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ....အသံထြက္ေအာင္ ရီမိျပီး...အမွန္ျခစ္ၾကီးၾကီး ေနရာမွာ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေလးခံစားရပါတယ္...မမ။

ေမွ်ာ္လင့္သူ said...

လာဖတ္သြားတယ္ေနာ္..
ကၽြန္ေတာ္ကားေမာင္းတက္ခါစကလဲ အရမ္းရယ္ရတယ္ ဗ်. ကားကုိေရေဆးခံုသြားတင္တယ္. ခံုက အျမင့္ကုိ တက္ရမွာ .. ေရေဆးခံုတည့္တည့္မွာ ကားကုိရပ္. ဂီယာၾကီးထိုး လီဗာကုိနင္း..ဒူးေတြလဲတုန္. အကုန္တုန္.. ဟုိဘက္လြန္က်မွာလဲ ေၾကာက္ေနတာ. အဲ.ေရာက္သြားတယ္ဗ်ာ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴပဲ.. ျပန္ဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ ကိြပါေလေရာ.. ကုိယ္က ေရွ႕ကိုေတာင္အခုမွ ေမာင္းတက္တာလာ ေနာက္ကိုဆုိတာ ေျမျပန္႔မွာေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္ဆုတ္တက္တာမဟုတ္ .. ေတာ္ေတာ္အၾကံအုိက္သြားတယ္. ေနာက္ ဆုိင္က ဆုတ္ေပးလို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္.

ပြင္႔ၿမဳးဇင္ said...

ရယ္လိုက္ရတာမမရယ္.. ၾကံဳလဲၾကံဳတတ္ ေရးလဲေရးတတ္ပ

Unknown said...

ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မွဳေတြ ရွိၿပီး ေမးၾကည္႔လိုက္စမ္းပါ ဘာညာ နဲ႔ သီခ်င္းအဆို ေကာင္းလိုက္တာ တခါတည္း မေမးလိုက္ရဘဲ တျခား စတိတ္ ပါသြားေတာ႔မလို႔..။ ဟ..ဘယ္႔ႏွာၾကီးေပၚ တက္သြားပါလိမ္႔၊ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ပါဟ၊ ဆင္းပါဟ နဲ႔ အေတာ္ ေခၽြးပ်ံသြားတယ္။


ရီလိုက္ရတာ မမရယ္ တကယ္ ေရးလည္းေရးတတ္တယ္

BCC said...

စာလာဖတ္သြားပါတယ္ မခ်ဳိသင္း။

ဇြန္မိုးစက္ said...

မမေရးတာ တစ္ဝႀကီးဖတ္သြားတယ္။
ေတာ္ေတာ္သေဘာေကာင္းတဲ့ စကၤာပူသားပါပဲ။
ေနာက္ထပ္အမွန္ျခစ္ႀကီးႀကီးေပးရတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေရးပါဦးလား မမေရ။

မမရဲ့ပုိစ့္အသစ္ေလးေတြအၿမဲေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့
ညီမဇြန္

ေမ့သမီး said...

အမကေတာ့ျဖစ္ရမယ္။ အမက်မွအဲလိုေတြ ျဖစ္တာလား။ အမအေရးအသားေလးကပဲ ဆြဲေဆာင္မႈရိွတာလား။ ဖတ္လို႕ေကာင္းတာပဲ။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးထင္ပါရဲ႕။ :D အမွန္ျခစ္အႀကီးႀကီး ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးကေတာ့။ တကယ္တမ္းအခက္အခဲ ျဖစ္လာမွပဲ ကိုယ့္အေပၚဘယ္လို ေစတနာထားလဲသိႏုိင္မွာေနာ္။ (တိတ္တိတ္ေလးအားက်ၿပီး ျပန္သြားပါတယ္။ :P)

phyuphyusoe said...

အမွန္ျခစ္ၾကီးၾကီးေပးတဲ့ေနရာအၾကိဳက္ဆံုးပဲ
ပို႔စ္အသစ္ဖတ္ရလို႕ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ေနာ္

ကိုေပါက္စ said...

ခ်ိဳသင္းေရ....
ေက်ာ္၀ဏၰ ကသူ႔ဟာသူ ေႀကာက္လို႔လွမ္း
ဖက္လိုက္တာမ်ားၿဖစ္ေနမလား..ဟား ဟား
( ေနာက္တာေနာ္ )

လုလု said...

မမေရ ႕ ႕
မမပုိ႕စ္ကုိဖတ္ရင္း ေမာ္ေတာ္ကားလုိက္ေမာင္းရတာ ေျခေထာက္ေတြလည္း ဘရိတ္ေတြနင္းလုိ႕ေပါ့ (တကယ္ေတာ့ စားပြဲေအာက္က တန္းကုိ ဘရိတ္အမွတ္နဲ႕ နင္းေနတာေလ)
အန္ဖတ္တန္ခုိးနဲ႕ အမွန္ျခစ္အၾကီးၾကီးကုိ ၾကိဳက္လုိက္တာ :D
မမေရ ကားေတာ့ မေမာင္းတတ္ဘူး၊ အိပ္မက္ထဲ ေမာင္းေနရင္ေတာင္ ကားကေန ေလယာဥ္ပ်ံျဖစ္သြားလုိ႕ ေလထဲမွာခ်ည္း ေမာင္းေနတာ အသည္းေတြ တုန္လြန္းလုိ႕
လက္ေတြ႕ေတာ့ မေမာင္းတတ္ပါ။

Anonymous said...

တိုက္ကား ေမာင္းတာကိုး မမိုးခ်ိဳသင္းက

ၾကားထဲက ကိုေက်ာ္၀ဏၰ ေၾကာ္ျငာထိုးသြားတယ္ကြာ။

ဆုိင္မွာ expire ျဖစ္ေနတဲ့ ဘက္ထီေတြ ပို႕ဖုိ႕ မၾကိဳးစားနဲ႕ေနာ္။ သိေနတယ္ :P

ကုိေပါ said...

အဟမ္း... ႐ူပေဗဒမွာ သင္ရတဲ့ Inertia သေဘာအရဆုိရင္ ေနာက္ကားက ကုိယ့္ကားကုိ ဝင္တုိက္တဲ့အခါ ကုိယ့္က ေရွ႕က ဒက္႐ွ္ဘုတ္ကုိ ဝင္ေဆာင့္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္းနည္းပါတယ္။ ေနာက္က ေခါင္းမွီကုိ ေနာက္ေစ့နဲ႔ ေဆာင့္မိဖုိ႔ ပုိျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေရွ႕က ကားကုိ ကုိယ့္ကားက ဝင္တုိက္တာဆုိရင္ေတာ့ ဒက္ရွ္ဘုတ္နဲ႔သာမက ေရွ႕ကမွန္ကုိပါ နဖူးနဲ႔ ေဆာင့္မိႏုိင္ပါတယ္။

(ဦးရံွစားလုပ္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ဆြဲၾကည့္တာပါ။ မွားတဲ့အခါလည္း မွားေပမေပါ႔ ဆုိတဲ့ ဦးရွံစားေလ။ း-)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႐ုတ္ခ်ည္းတခဏအခ်ိန္ေလးမွာ ကုိေက်ာ္ဝဏၰက မခ်ဳိသင္းကုိ စိတ္ပူလုိ႔ ဖက္လုိက္တာပဲ။ အဲဒါက အႏွစ္။

tin min htet said...

အမွန္ျခစ္အႀကီးႀကီးက ဘယ္နားကို ခ်စ္ေပးလိုက္တာလဲ။ အဲ .. ျခစ္ေပးလိုက္တာလဲ ..

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ဟားဟား မလိမ့္တပတ္နဲ႔ သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ႀကီး သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္းပါ ႂကြားထားတယ္။

သက္ေဝ said...

သတိရေနတံုး ခ်ိဳသင္းပိုစ့္ အသစ္ဖတ္ရလို႕ ေပ်ာ္သြားတယ္... တခ်ိန္လံုး ျပံဳးေနရေအာင္ ေရးတတ္ပ... း))

ကားကေတာ့ ေမာင္းတတ္တာ မမွားပါဘူး... သိပ္မေၾကာက္နဲ႕ ခ်ိဳသင္း.. ရဲရဲသာခ်...
ေၾကာက္ေနရင္ အမွားျဖစ္ဖို႕ ပိုမ်ားတတ္တယ္...
(ကိုယ္က ေၾကာက္လို႕ အားရသြားၿပီေလ... ခုေတာ့ ေအးေဆးပဲ.. ဟဲဟဲ)

MANORHARY said...

ေအာ္ အမွန္ၿခစ္ အမွန္ခ်စ္ း))

khin oo may said...

ကုိုကိုက ခ်ိဳ႕ကုိအားကိုးတာပါ။ အမွန္က……..

Unknown said...

အို..အမွန္ျခစ္ႀကီးႀကီးတစ္မွတ္ကို...ဖတ္တဲ႔အခါ ၾကည္ႏူးလုိ႔..
အမွတ္တစ္ကုေဋေလာက္ေပးမိတယ္။ ကံေကာင္းလိုက္တာ အစ္မရယ္။

tg.nwai said...

ခ်ိဳသင္းေရ..ရယ္စရာ..ၾကည္ႏူးစရာ..ထိတ္လန္႔စရာမ်ားနဲ႔ ရသ စံုပါေပ႔ေနာ္.. အေနာက္ကေန ကားတုိက္ခံရတုန္းက ကေလး သံုးေယာက္အေမ ကားေမာင္းတာဆုိေတာ႔..အဟဲ..ဒီကေလးသံုးေယာက္နဲပ ကားေမာင္းဖုိ႔ ပိုေသြးေၾကာင္သြားရတယ္..

ခ်ိဳသင္း ကံေကာင္းလုိက္တာ... အမွန္ျခစ္ႀကီးႀကီးအေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိဦးမွာပါေနာ္..မ်ားမ်ားေရးပါဦး.. အားက်ခ်င္လြန္းလို႔...:))

ဂ်ဴနို said...

ခ်ိဳသင္းတို႕ကေတာ့ကြာ ထမိန္ေတြ ၾကြားလို႕ၿပီးေတာ့ ကားထုတ္ၾကြားတယ္။
လံုခ်ည္ေတြအေၾကာင္း ေျပာသလိုလိုနဲ႕ သူက ေက်ာက္ခဲကြင္းပါ ဆိုတာပါလာေသး၊ ခုလည္း ကားအေၾကာင္းကေန ဂ်စ္ဂ်စ္ က ဘယ္လို ျခစ္ေၾကာင္းကပါလာတယ္ တအားၾကြားတာပဲ။:)))))

အမွန္က ဂ်စ္ဂ်စ္က ခ်ိဳသင္းကို ဒိုင္းသဖြယ္ အားကိုးတႀကီး ဆြဲယူတာပါ။:))

သဒၶါလိႈင္း said...

အမခ်ိဳသင္းလို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲ ေခၚလုိက္မယ္ေနာ္... စိတ္ထဲမွာက ရင္းႏွီးေနတာၾကာပါၿပီ...။ အမဘေလာ့ကို အၿမဲလည္း ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့ အသစ္ဖတ္ရမလဲပဲ ေမွ်ာ္ေနတာေလ။ ဒီေန႔ေတာ့ အသစ္ေတြ႔ေတာ့ ၀မ္းသာသြားတယ္။ သဒၶါ႔ဘေလာ့မွာေတာ့ အမကို လင့္ခ်ိတ္ထားပါတယ္။

ခင္တဲ့
ညီမသဒၶါ

Pan Ei said...

"အေဖ႔တုန္းက အသက္မမီတာေလးကို ေတြးမိလို႔ပါ။"
အမအဲဒါကိုေရးေတာ့မယ္ဆိုတာ အေပၚကစာေၾကာင္းကို ဖတ္ကတည္းက သိေနတယ္.. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒီအျဖစ္ေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႕မရလို႕...အမအေဖအေၾကာင္းေရးတဲ့ အဲဒီပို႕စ္ေလးကို ဖတ္ျပီးကတည္းက မိဘခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္ပဲ ေျပာပါေတာ့.. အမဘေလာ့ဂ္ကို လာဖတ္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို အဲဒါကိုသတိရတာပဲ.. ေဖေဖကလည္း အခုအေ၀းမွာေရာက္ေနတာလဲ ပါမယ္ထင္ပါရဲ႕ေလ... း)

အမေရးခဲ့တာေလးေတြအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါမမ...

T T Sweet said...

မခ်ိဳသင္း ဘာေရးေရး ဖတ္လို႕ေကာင္းေနတာခ်ည္းပဲ ... ဟိုအရင္ ကားေမာင္းသင္တဲ႔အေၾကာင္းေရးတံုးကလဲ ဖတ္ရင္းရယ္ရတာ။
ခုလဲအစမွအဆံုး ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး ဖတ္သြားပါတယ္။

သစ္နက္ဆူး said...

မမိုး
က်ေနာ္ ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ခ်င္လို ့....
ကားေမာင္းသင္ေပးပါလားးးးးးး။

Calm Hill said...

ကားေပၚတက္သြားေတာ့ Mr.Bean ထဲကလို ကားက ေမႊ႔ရာတင္လာတဲ့ ကားျဖစ္ေနေသးလားဟင္ :D ေျပာစရာေနရာ မေတြ႕လို႔ ဒီမွာပဲေျပာသြားေတာ့မယ္ခင္ဗ် GMail Page ေအာက္ဆံုးမွာ Turn off buzz ဆိုတာ စာလံုးအေသးအေလးေတြနဲ႔ ရွိပါတယ္ အဲဒါကို ႏွိပ္လိုက္ရင္ GMail ထဲမွာ Buzz ကိုမျမင္ရေတာ့ပါဘူး။

ကိုခ်စ္ေဖ said...

ေအာ..ကိုေက်ာ္၀ဏၰလဲ လက္စသပ္ေတာ့ အမွန္ျခစ္ရာေတြ မ်ားေနတာကိုး..

sansantin said...

ျမင္းရိုင္းနဲ. တူတဲ့ကား ျမင္းယဥ္ေအာင္ လုပ္နိုင္ျပီေပါ.
ေျမပံုေတာင္မႀကည္. တတ္ဘူးဆိုေလာက္တဲ့ အဆင္.ေတာ. မေရာက္ဘူး ထင္ရဲ.

လင္းဒီပ said...

အစ္မဆီမွာ ကားေမာင္းလာသင္မယ္..:P

“တကယ္႔အေရးအေၾကာင္းမွာ ကိုယ္ကလဲ ခါးပတ္ ပတ္ထားပါလ်က္နဲ႔ စိတ္ပူေဖာ္ ရလို႔ ကိုယ္က ျပန္ေတြးတိုင္း ၾကည္ႏူးေနမိတာ..။ အမွန္ျခစ္ အၾကီးၾကီး တမွတ္ ဆိုပါေတာ႔..။”

အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းကို ေလ့လာသြားပါတယ္ ။
ဆက္ေတြးမိတာက အစ္မ ခါးပတ္ပတ္ရင္ ခါးပတ္ၾကိဳး အရွည္ၾကီး ဆြဲထုတ္ရမွာပဲ.:)

ကိုလူေထြး said...

ဒီအတိုင္းဆို
ပညာေတြ လာသင္အံုးမွပါဗ်ာ...

းဝ)

Bino said...

ကား ေနာက္ၾကည္႔မွန္ ကေန အရွိန္နဲ႔လာေနတဲ႔ ကားကိုလဲ ျမင္ေရာ ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားက စတီယာရင္ကို လက္လႊတ္ၿပီး ကိုယ္႔ကို လွမ္းဖက္ ထိန္းလိုက္တာပါ။ ေနာက္ကေန အရွိန္ နဲ႔ တိုက္ေတာ႔မယ္ လို႔ သူက ျမင္ရတယ္ေလ။ ကိုယ္ ေရွ႔က dashboard နဲ႔ ေဆာင္႔မိမွာ စိုးလို႔ေလ..။

You got a kind the way you want.

Anonymous said...

ရဲရဲသာေမာင္း အမ .. ဒါမွ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ ေစ်းကို ဒိုင္လွ်ိသြားၿပီး ကိုယ္ဝယ္လို ့ရမွာ :D

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

မမခ်ိဳသင္းမ်ား
ေရးလိုက္ရင္ စိတ္၀င္စားစရာ
ဖတ္ခ်င္စရာေတြၾကီးပဲ
းးစကားမစပ္----ဒီအိမ္ေလးအရမ္းလွတယ္မမးးးးးး

thwe thwe said...

မမေရ

ညီမလဲ မဂ်ဴနိုတို ့မခင္ေမဦးတို ့ကို ေထာက္ခံတယ္။ ဘယ္လိုပဲ စဥ္းစားစဥ္းစား ဘယ္လိုပဲ ကားပညာရွင္ေတြနဲ့ တိုင္ပင္ျကည့္ျကည့္ ဒီအေျဖပဲ ထြက္တယ္။ အစ္ကိုက တကယ္လုပ္ရက္တယ္ေနာ္။ :P

မမ ၃ ရက္ေလာက္ေပ်ာက္သြားတာ တစ္ျခား state ကို ကားသယ္တဲ့ ကားျကီးနဲ့ ပါသြားတာကိုး။ ကားေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို့ ့အခ်ိန္မရလိုက္တာမို ့လား။ ဟားဟား

ေဆာင္း said...

ဖတ္လို ့ေကာင္းလုိက္တာ ေနေကာင္းသြားျပီလား ညီမ အမေတာ့ ျပန္ျပန္ဖ်ားေနတယ္။

victorOway said...

အစ္မေရ က်ေနာ္-နွင္းဆီေရာင္ေတာ္လွန္ေရးရုပ္ပံုလႊာအပိုင္း(၄)တင္ထားတယ္သတင္းပို ့တာပါ။စာေတြလည္းလာဖတ္သြားပါတယ္။

က်ည္ေ၀ျဖိဳး

MAL EI said...

sis,

i love this post very much ..
i'd like to send you one photo ..
how can i reach you, to send it ?

ma ei

MAL EI said...

sis,

i love this post very much ..
i'd like to send you one photo ..
how can i reach you, to send it ?

ma ei

Anonymous said...

hee,hee,I just recently had an accident.I was too sick and hard to concentrate in driving.I sent two kids in school and shot to my work and I need to pass the Curtin University area and there are alot of international student driver and most of them are not good driver and most of them having first car and dangerous spot.anyway it was at my fault as I hit the slow moving car from front and it hit another one from it's front(chain reaction).luckily,no one was injured and my insurance paid for all the damages and wrote off my car for $2000.pls make sure you have your insurance update.so.you can have confidence financially whilst driving .
lay1966@gmail.com