ေျပာျပခ်င္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြ..

ႏို၀င္ဘာ ဆိုတာ တအုံေႏြးေႏြး ရင္ခုန္ေဆြး တဲ႔ လ လို႔ အေဖက ကဗ်ာစပ္ဖူးတယ္။ သူမ်ားေတြအတြက္ေတာ႔ မသိ၊ ကိုယ္တို႔ မိသားစု အဖို႔မွာေတာ႔ ႏို၀င္ဘာဆိုရင္ ခ်မ္းခ်မ္း မွဳန္မွဳန္နဲ႔ ေဆြးေဆြး ငိုင္ငိုင္ ျဖစ္မိရတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ႏို၀င္ဘာလထဲမွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြကို ခြဲခြာရတာမို႔ပါ။

အေဖကလဲ ႏို၀င္ဘာ အလြမ္းကဗ်ာေတြ အမ်ားၾကီး ဖြဲ႔ခဲ႔တယ္။ ႏို၀င္ဘာမွာ ကိုယ္တို႔ အေမ ဆုံးတယ္။ အေမဆုံးတာ ၁၇ရက္၊ အေဖ႔ေမြးေန႔က ၁၉ရက္ဆိုေတာ႔ တခုေသာ အေဖ႔ေမြးေန႔မွာ အေမ႔ကို ဂူသြင္းသျဂိဳဟ္ ရတာမို႔ပဲ။ ေနာက္ ကိုယ္႔ေမာင္ေလးလဲ ႏို၀င္ဘာထဲပဲ ဆုံးျပန္တယ္။

အေမ႔အေၾကာင္း စဥ္းစားမိရင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အျပံဳးေတြ၊ စပယ္ပြင္႔ေလးေတြ၊ သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းေလး အျပင္ ေၾကာင္ေလးေတြကိုပါ တြဲျမင္မိတတ္တယ္။ အေမ႔ဆီက ေၾကာင္ေလးေတြ ခ်စ္တတ္တဲ႔ စိတ္ကို အေမြအျဖစ္ ကိုယ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ယူခဲ႔ပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးလဲ တိရိစာၦန္ေလးေတြကို ခ်စ္ၾကတယ္။

အေမရွိတုန္းက ညေန အေမ ေက်ာင္းက ျပန္အလာ ညေနခင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္က ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာေနတတ္တာ..။ ဒီေန႔မွာ အေမ႔ကို သတိရလို႔ ကိုယ္က လြမ္းတာေတြ ခဏထားၿပီး စာလာဖတ္သူေတြကို ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္ လို႔ စဥ္းစားတာ..။ ေၾကာင္မခ်စ္သူမ်ား ဖတ္ေနတာကို ဒီတင္ ရပ္ၾကပါ။

ဒီ တိုင္းျပည္ကိုေရာက္လာေတာ႔ တျခားအိမ္က ေၾကာင္ေလးေတြ ျခံထဲ လာေမြးေနတာ ကိုယ္တို႔က ေကၽြးေမြးထားရင္း အိမ္မွာ ေၾကာင္အုပ္မၾကီး ျဖစ္ေနတာ ေရးဖူးပါတယ္။ အဲဒီကေလးေတြက ျခံထဲမွာ ေနၾက၊ စားတဲ႔အခ်ိန္ လာၾကနဲ႔ အမ်ားစုက လူ အကိုင္ မခံဘူး။ ခ်ီလို႔မရေသးဘူး။ အေ၀းကေန ၾကည္႔ ခ်စ္ေနရတာမ်ိဳး။

ေၾကာင္ေလးေတြ အိမ္မွာရွိတယ္ဆိုေတာ႔ အိမ္ေလးက အိမ္နဲ႔တူၿပီး သာသာယာယာ ရွိတယ္ ထင္မိတာ..။ အေ၀းက ကိုယ္႔ရဲ႔ တူမေတြကလဲ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးထားတယ္ဆိုေတာ႔ သေဘာေတြက်လို႔။ အေဒၚေတြအားလုံးထဲမွာ ဘယ္သူ႔အခ်စ္ဆုံးလဲ ေမးရင္ ခ်ိဳခ်ိဳ ႔ကိုသာ အခ်စ္ဆုံး တဲ႔။ ေၾကာင္ေတြေၾကာင္႔ မ်က္ႏွာပြင္႔ေနတာေလ။

အိမ္ကို လာလည္တဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႔ ကေလးေတြဆိုရင္လဲ ကိုယ္တို႔အိမ္ လာလည္ရမွာ ေပ်ာ္ၾကတယ္ ဆိုတယ္။ ေၾကာင္ေတြကို အစာေကၽြးလိုက္၊ လိုက္ဖမ္းလိုက္နဲ႔ ေဆာ႔ရတာကိုး။ ကိုယ္႔ကိုလဲ ေခၚတာ ေၾကာင္အန္တီ တဲ႔ (အဲဒါေတာ႔ မနိပ္ေသးဘူး)။ တကယ္က ေၾကာင္ေလးေတြရွိတဲ႔ အိမ္က အန္တီ လို႔ ဆိုလိုခ်င္ပုံပါ။ ကိုယ္႔ဖာသာကိုယ္ ဘာသာျပန္ယူ လိုက္ရတာပါ။ ေၾကာင္ေနေသာ အန္တီ လို႔ အျဖစ္မခံႏိုင္လို႔ပါ။

ဒီလိုနဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးလာတာ အကိုင္မခံေတာ႔ သားေၾကာ ျဖတ္ဖို႔ ဖမ္းမရ၊ ဖမ္းမရေတာ႔ သားအုပ္က ပြားစီးလာ..။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လဲ ေဒ၀ါလီခံရမဲ႔ အေပါက္ ျဖစ္လာေတာ႔ တိရိစာၦန္ထိန္းသိမ္းေရးစခန္း ကို ပို႔လိုက္ပါ တဲ႔၊ မိတ္ေဆြမ်ားက အၾကံေပးပါတယ္။ သားေၾကာျဖတ္ၿပီးမွ ျပန္ေခၚေမြးေပါ႔ တဲ႔။ ဒါနဲ႔ စုံစမ္းၾကည္႔မယ္ ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္မိပါတယ္။

“ဟဲလို တိရိစာၦန္ ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းကပါလားရွင္”
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ဘာမ်ား ကူညီရပါမလဲ”
“က်မ အိမ္မွာ တျခားက ေၾကာင္ေလးေတြ ေရာက္လာေနပါတယ္။ အဲဒါ ကေလးေတြေမြးၿပီး ပြားလာလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ”
“ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ပါလိမ္႔..”
“၁၀ ေကာင္ေလာက္ပါ”
“ခင္ဗ်ားက ဘယ္ျမိဳ႔နယ္မွာ ေနတာလဲ”
ကိုယ္လဲ ေၾကာင္ေလးေတြ လာယူဖို႔ အေကာင္းေမးတယ္ ထင္ၿပီး ..
“ XXX ျမိဳ႔မွာ ေနတာပါ”
“အခုကိုပဲ ခင္ဗ်ားကို ဖမ္းၿပီး အေရးယူလို႔ ရေနၿပီ။ ခင္ဗ်ားေနတဲ႔ ျမိဳ႔မွာ တအိမ္ေထာင္ကို ၂ေကာင္ပဲ ေမြးခြင္႔ရွိပါတယ္” (ဟိုက္.. ပလုတ္တုပ္၊ ငါ႔ကို ဖမ္းမယ္ ဆိုပါ႔လား.. အျမန္ေျဖရွင္းမွ..)
“တကယ္က က်မ ေမြးထားတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ သူမ်ားအိမ္က လာေနၾကတာပါရွင္။ က်မက ခ်စ္လို႔ ေကၽြးထားတာပါ”
“ခင္ဗ်ားေကၽြးထားတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ ရွိၿပီလဲဗ်”
“၃လ ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္ရွင္” (တကယ္က ၁၀ လ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဖမ္းမွာစိုးလို႔ ေလွ်ာ႔ေျပာလိုက္တာပါ)
“၂ပတ္ ေကၽြးထားတယ္ ဆိုရင္ပဲ က်ေနာ္တို႔က ခင္ဗ်ားပိုင္ ေၾကာင္ လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္” တဲ႔။

ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ ဘြာ ခတ္ၿပီး ဖုန္းကို ကမန္းကတန္း ခ်လိုက္ရပါတယ္။ ထိုင္ေနရင္ အေကာင္းသား၊ ဖုန္းဆက္မိမွ လက္ထိပ္ေစာ္နံ သြားတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လဲ ေၾကာင္ေလးေတြကို ဖမ္းၿပီး သားေၾကာျဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရပါတယ္။ ပထမဆုံး ရင္းႏွီးေနတဲ႔ သမီးျဖဴ နဲ႔ အိုဘားမားကို fix လုပ္ဖို႔ ေဆးရုံ ပို႔ရပါတယ္။ ေဆးရုံေရာက္လို႔ register လုပ္ဖို႔ နံမည္ စာရင္းသြင္းေတာ႔ ဒုကၡ ေရာက္ျပန္ပါေရာ။

ေၾကာင္ အျဖဴေလး နံမည္ကို အရင္ေမးေတာ႔ သမီး လို႔ ေျပာလိုက္တာ ကိစၥမရွိေပမဲ႔ သားေၾကာလာျဖတ္တဲ႔ ေနာက္ ေၾကာင္မေလး နံမည္က အိုဘားမား ဆိုေတာ႔ ခက္ကုန္ၿပီ။ အေမရိကန္ သမၼတၾကီး သားအိမ္ထုတ္သည္ ဆိုၿပီး သတင္းျဖစ္သြားလဲ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ။ ဟို မ်က္ေမွာင္ၾကီး ကုတ္ၿပီး ၾကည္႔ေနတဲ႔ ၀န္ထမ္းဟာ ဒီမိုကရက္လား မသိ။ ကိုယ္႔မွာ အားနာပါးနာ လွမ္းလွမ္း ျပံဳးျပရတာ အေမာ။

ဒါနဲ႔ ေၾကာင္မေလး ၂ေကာင္ ကိစၥ ၿပီးသြားေတာ႔ ေနာက္ေၾကာင္မေလးတေကာင္က ႏွဳတ္ခမ္းမွာ မွဲ႔ေလးနဲ႔မို႔ စပယ္တင္ တဲ႔။ စပယ္တင္က လုံးလုံး ဖမ္းလို႔ မရတာမို႔ သူ႔ကို သားေၾကာ ျဖတ္လို႔ မရဘဲ ဒီအတိုင္းထားထားရတယ္။ အသက္က ၄လ ဆိုေတာ႔ ငယ္ပါေသးတယ္ဆိုၿပီး ၾကည္႔ေနမိတာလဲ ပါတယ္။

စပယ္တင္ေလးကို သမီးျဖဴနဲ႔ အိုဘားမားက လုံး၀ ၾကည္႔မရဘဲ ရန္လုပ္လို႔ သူ႔မွာ အနက္ေရာင္ေၾကာင္ထီးၾကီး ျဖစ္တဲ႔ အၾကီးေကာင္နဲ႔ပဲ အေဖာ္လုပ္ ေနရရွာတယ္။ အၾကီးေကာင္ကလဲ ကေလးခ်စ္တတ္ပုံရတယ္။ စပယ္တင္ေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ လ်က္ေပး၊ ေနပူထဲမွာ တူတူ ေနဆာလွဳံဆိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔ကလဲ ညီမေလးကို ဂရုစိုက္ေနာ္ သားၾကီး ဆိုၿပီး ေျပာေနရတာ။

ေတာ္ၾကာေနေတာ႔ စပယ္တင္ေလးက ကိုယ္၀န္ၾကီး တကားကား နဲ႔ ျဖစ္လာပါေလေရာ။ အၾကီးေကာင္တို႔မ်ား ကေလးခ်စ္တတ္တာ တဆိတ္ လြန္လြန္းတယ္။

အခ်ိန္က်ေတာ႔ စပယ္တင္က ကေလးပိစိေလး ႏွစ္ေကာင္ ေမြးျပန္တယ္။ ၄လ ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတဲ႔ ေၾကာင္ကေလးက ေမြးမယ္ဆိုေတာ႔ ကေလးက ကေလးေမြးသလို ျဖစ္ေနတာမို႔ ကိုယ္တို႔က ရွင္မယ္ေတာင္ မထင္ဘူး။ ေမြးစက ေၾကာင္အေသးေလးေတြက လက္သန္းေလာက္သာ အရြယ္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စပယ္တင္ေလးက သူ႔ကေလးေတြကို ဂရုစိုက္လိုက္တာ။ ေသခ်ာ ဂရုစိုက္ေတာ႔ ႏွစ္ေကာင္လုံး ရွင္ၾကျပန္တယ္။

အျဖဴနဲ႔ အနက္ၾကားေလးေတြ..။ ကိုယ္တို႔လဲ ေၾကာင္အေမၾကီး မရွိတုန္း တိတ္တိတ္ ခိုးၾကည္႔တာ တေကာင္က ႏွာေခါင္းမွာ အနက္စက္ေလး ၂စက္ နဲ႔။ ဒါနဲ႔ family name လဲပါေအာင္ ကိုယ္က မိုးစက္ လို႔ နံမည္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္တေကာင္က ေမးေစ႔တခုလုံး နက္ေနေတာ႔ ကာရန္လဲ လိုက္သြားေအာင္ မုတ္ဆိတ္ လို႔ နံမည္ေပးလိုက္တယ္။ မိုးစက္ နဲ႔ မုတ္ဆိတ္ ေပါ႔။ အဲဒီ မုတ္ဆိတ္လဲ ေၾကာင္ အမ ေလးပဲ။

အေမသာရွိရင္ ကိုယ္႔ကို ဘယ္လို ျပန္ေျပာမယ္ မသိ။
မိုးစက္တို႔ မုတ္ဆိတ္တို႔အဖြား ကို သနပ္ခါးပါးပါး နဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြကို ေပါင္ေပၚတင္ရင္း စာဖတ္ေနတာမ်ား အိမ္မွာ ျမင္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္႔မလဲ လို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိပါေသးတယ္။

မိုးခ်ိဳသင္း

56 comments:

Unknown said...

I love cat too

BCC said...

ေရာက္ပါတယ္ဗ်ား။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ဆံုၾကေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာေနမယ္ထင္ပါတယ္။ အားလံုးကို သတိရပါတယ္။

PAUK said...

အေမရွိတုန္းက ညေန အေမ ေက်ာင္းက ျပန္အလာ ညေနခင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္က ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း .....................ေၾကာင္မခ်စ္သူမ်ား ဖတ္ေနတာကို ဒီတင္ ရပ္ၾကပါ။

ဒီစာပုဒ္ဖတ္ျပီး..ငိုရင္းး..ခိုးဖတ္ရင္းျပန္သြားတယ္။။
ေၾကာင္မခ်စ္တာ အျပစ္လား...။။

JulyDream said...

ဟိုဌာနက လာ မဖမ္းၾကေသးဘူးလား ဟင္... ဖုန္းဆက္တုန္းက လိပ္စာ မေျပာမိလိုက္လုိ႕လား။ ဖုန္းနံပါတ္ကေန လိပ္စာ ျပန္ရွာလို႕ရတယ္ မဟုတ္လား။ အဟီး... (ၿခိမ္းေျခာက္ေနျပန္ၿပီ)

ဒါနဲ႕ ေၾကာင္ခ်ီးကိစၥ ဘယ္လို ရွင္းသလဲ။ အဲဒါေလး သိခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာင္ေမြးဖူးတယ္။ အၿမီးေကာက္ေလးေတြ။ အေကာင္လည္း ထြားတယ္။ ေၾကာင္အေမႀကီးက ကားေအာက္မွာ အိပ္ေနတုန္း ကားႀကိတ္ၿပီး ေသသြားရွာတယ္။

Shwe Aung San said...

You are really amazing blogger.
Every post is so interesting.
Thank you so much.
San

တန္ခူး said...

ခ်ိဳသင္းရယ္… တျပံဳးျပံဳးနဲ ့ဖတ္လာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးစာပိုဒ္ေလးေရာက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ရည္၀ဲမိတယ္…
ေၾကာင္အန္တီေရ… အိမ္မွာလဲ ေၾကာင္အန္ကယ္နဲ ့ေၾကာင္သားသား သားအဖရွိတယ္… အိုးဘားမားနဲ ့ေတြ ့ရေအာင္ လာလည္ဦးမွထင္တယ္… အိမ္မွာ ေၾကာင္မရွိေပမယ့္ ေအာက္ထပ္အိမ္က ေၾကာင္ေလးကို သားက ညေနေက်ာင္းကျပန္လာရင္ မွီးမွီ စားျပီးျပီလားလုိ ့ ေမးရတာအေမာ… ခ်ိဳသင္းတို ့အိမ္ ေၾကာင္ေတြ တပံုၾကီးဆို သူသိပ္ေပ်ာ္မွာ… ဒီမွာေတာ့ လမ္းေဘးေၾကာင္ေလးေတြကို သားေၾကာျဖတ္ေပးတဲ့အဖြဲ ့ရွိတယ္… သားေၾကာျဖတ္ျပီးသား ေၾကာင္ေလးေတြက နားရြက္မွာ တံဆိပ္ေလးေတြနဲ ့…. ဒီမွာက ေခြးေတြသာ အိမ္မွာေမြးၾကတာ ေၾကာင္ေလးေတြက လမ္းေဘးမွာ… ဟိုတေန ့က အသိအိမ္သြားလည္ေတာ့ အဲဒီအိမ္က ညီမေလးက ေၾကာင္ေကြ်းတဲ့အဖြဲ ့ထဲပါတယ္တဲ့… လမ္းေဘးက ေၾကာင္ေလးေတြကို အစာလိုက္ေကြ်းတဲ့အဖြဲ ့ဆိုပဲ…

Vista said...

ေၾကာင္မမ ..
အဲေၾကာင္ေလးေတြပိုင္ရွင္မမလို ့ေခၚတာပါ
အေနာ္လည္းေၾကာင္ခ်စ္တယ္ အခုက်ေနာ့္ေၾကာင္ၾကီးကရန္ကုန္အိမ္မွာ
မာမီနဲ ့ေနေနတယ္ .မိန္းမေတာင္ရျပီတဲ့ ဟိဟိ
ဒီမွာေတ့ာမေမြးရေသးဘူး
လမ္းေၾကာင္လို ့ထင္ျပီးေမြးဖို ့ေခ်ာင္းေနတဲ့ အျဖဴအနက္ၾကားေၾကာင္ၾကီး (ကိုယ့္ေနာက္ကိုလိုက္လုိက္လာတတ္တယ္ )ကလည္း အိမ္နဲ ့ဆိုတာဟိုေန ့ကမွသိလုိက္ရတယ္ အသည္းကြဲေနတယ္ ..ရွာအံုးမယ္ ..ခုေနတဲ့ရပ္ကြက္ကေၾကာင္ေလေၾကာင္လြင့္နည္းလိုက္ထွာေနာ္ ...

tin min htet said...

ေၾကာင္ေတာ့ သိပ္မခ်စ္လွပါဘူး။ ခ်ိဳသင္းေရးတာ ဖတ္လို႔ေကာင္းလို႔ ဖတ္တာ။ မေက်နပ္ရင္ (ေၾကာင္ ၁၂ ေကာင္ ေမြးမႈနဲ႔ တိုင္မယ္။) ေနာက္တခါ ေၾကာင္အနက္ေလး ေမြးရင္ "မိုးခ်ဳပ္" လို႔ နာမည္ေပးပါလား။

ဒီေန႔ ဆရာေမြးေန႔ကိုး။ အင္းစိန္အိမ္ေလးကို သတိရပါတယ္။

မဂၤလာပါ .... said...

ေျပာျပခ်င္တဲ႔ အေၾကာင္းေလးကို အားရပါးရ နားဆင္သြားတယ္ အစ္မ ေရ....
ႏွင္းလဲ ေၾကာင္ေလးေတြကို အေသခ်စ္တက္တယ္ ....
ႏို၀င္ဘာဟာ လြမ္းစရာေတြေကာင္းေနသလို ခ်စ္စရာေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္းကို ဖတ္ရတာကလဲ တစ္မ်ဳိးၾကည္ႏူးစရာပါပဲ
ႏွင္းေဟမာ

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Unknown said...

ဒိလိုေၾကာင္ေပါရင္ေတာ႔ သူ႔အိမ္သြားလည္ဖို႔ စဥ္းစားကာ ေနရအုံးမယ္။
ေၾကာင္မခ်စ္တာ.. မတတ္ႏိုင္ပါ။ စာေတာ႔ၿပီးေအာင္ ဖတ္သြားတယ္။

P.Ti said...

ေၾကာင္မခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး အမရယ္.. ခ်စ္လြန္းလို႔ ကစားတာ လြန္လြန္သြားတတ္တာပါ။

ခ်စ္စရာေၾကာင္ေလးေတြရွိေတာ့ ေၾကာင္မမၾကီး (ေၾကာင္မ်ားရွိေသာ မမၾကီး) လည္း မပ်င္းရတာေပါ့... လြမ္းစရာလည္းျဖစ္တာေပါ့...

kay said...

က်မေတာ့..အူေတြယားေနတာပဲ...။ း)

kiki said...

ေၾကာင္မခ်စ္ေပမဲ့ အန္တီေၾကာင္ အေရးအသားေကာင္းတာနဲ ့ အဆံုးထိ ဆက္ဖတ္လိုက္မိတယ္ ..ေပ်ာ္စရာ ေလးပဲ ။

အိုဗားမားေလး ကိုေတာ့ ေတြ ့ခ်င္သားရယ္ ..
ဘဘဂ်ီးကို သြားကုတ္ခိုင္းဖို ့ သင္ေပးခ်င္လို ့ပါ ..
ဟီးဟီး .. လက္ထိပ္ေစာ္ နံ မစိုးလို ့ ေျပးျပီ ေနာ္
ေၾကာင္အန္တီ (a) အန္တီေၾကာင္ ...

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

မမရယ္
ဖုန္းဆက္တဲ႔ ေနရာမွာ ရီလိုက္ရတာ... ခြက္ထိုးခြက္လန္..
ရံုးမွာ ဘေလာ့ခိုးဖတ္ေနတာ သူမ်ားေတြ သိကုန္တယ္...
:)
ပူးေတလဲ ေၾကာင္အရမ္းခ်စ္တာ...
ပူးေတရန္ကုန္အိမ္ကေၾကာင္ေတြက ၁၃ ေကာင္အထိ ပြားကုန္တာေလ..

အိုဘားမားအေၾကာင္းလဲ သေဘာက်တယ္.

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

ေနာက္လဲ ေၾကာင္ေတြအေၾကာင္မ်ားမ်ားေရးပါ ေၾကာင္အန္တီေရ......
ပူးေတၾကိဳက္လို႔ပါ။

:P said...

အီး..... မခ်စ္တာ အျပစ္လား.....

ေၾကာင္မခ်စ္တာနဲ႕ ဆက္မဖတ္ရေတာ့ဘူးလား....။

ေၾကာင္မခ်စ္ေပမယ့္ ေၾကာင္အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ဒီစာေတာ့ခ်စ္တယ္။

ဖတ္သြားပါတယ္ ေၾကာင္မမ။

ကိုေရတမာ said...

အခုထိအရီမရပ္ေသးဘူးး ေရးသာေရးေနတာ “အၾကီးေကာင္တုိ႔မ်ား ခေလးခ်စ္တတ္တာ တဆိတ္လြန္လြန္းဒယ္” ကိုရီလုိ႔မျပီးႏုိင္ေသးဘူး းD
တီတီ ေနေကာင္းေနပါေစ လို႔ဆုေတာင္းေနပါတယ္

Thant said...

“အၾကီးေကာင္တို႔မ်ား ကေလးခ်စ္တတ္တာ တဆိတ္ လြန္လြန္းတယ္” တဲ့လား....ဟား ဟား ဟား..ရယ္ရတာေခ်ာင္းေတာင္ဆိုးတယ္..အဟြတ္..အဟြတ္..

ကိုခ်စ္ေဖ said...

ခု အဲ့ဒီေၾကာင္ေလးေတြ အကုန္ရွိေသးလား ခ်ိဴသင္းတို႔ျမိဳ႔က ေၾကာင္ဥပေဒကို ဖ်က္မွျဖစ္မယ္ထင္တယ္.အိုဘာမားကိုလည္း ေမြးထားတာပဲ.ရမယ္ထင္တယ္..ဟဲ.ေၾကာင္ခ်စ္သူမို႔
ေနာက္ဆက္တြဲဖတ္ခ်င္ပါေသး.ရပ္မထားပါနွင့္.

NangNyi said...

ေၾကာင္ေတြ႔တိုင္း ပိတ္ကန္တတ္တဲ့ နန္းညီကို ဖတ္ေစခ်င္လုိ႔ဆိုၿပီး ေပးဖတ္လုိ႔ ဒီမွာတင္ရပ္ ဆိုေပမယ့္ မရပ္ပဲ ဆံုးတဲ့ထိ ဖတ္သြားပါတယ္.. အံ့ၾသပါ့.. ေၾကာင္ခ်စ္သတဲ့.. . 0_o !!

Steve Evergreen said...

ဒီမွာေတာ့ ေၾကာင္မဆိုရင္ သားေက်ာျဖတ္တာ £40 ေက်ာ္ ေပးရတယ္။ ေၾကာင္ထီးကေတာ့ £30 ေက်ာ္။ ေၾကာင္ထီးကို neutering လုပ္ရတာက spraying လုပ္ျပီး အျပင္တခ်ိန္လုံးသြားခ်င္ရင္လိုတယ္။ RSPCA အဖြဲ႕မွာ fund ေတြရွိေတာ့တခ်ိဳ႕မတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြလဲ ေတာင္းလို႕ရတတ္တယ္။ ဒီမွာေတာ့ တအိမ္ ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ေမြးရမယ္ မၾကားမိပါဘူး။ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ok ရင္ ေၾကာင္ေတြ ကိုေကာင္းေကာင္း care ေပးႏိုင္ရင္ျပီးတာပါဘဲ။ ျဖစ္သလိုထားျပီး ဂ႐ုမစိုက္ရင္ေတာ့လဲ တရားစြဲတာခံရျပီး အလုပ္ပါထိခိုက္ႏိုင္တာေပါ့။ တိရိစာၦန္ ညွင္းဆဲရင္ေတာ့သိတဲ့အတိုင္းေထာင္က်မွာေပါ့။ အဲဒီမွာလဲ တူတူဘဲထင္တယ္။

Rita said...
This comment has been removed by the author.
Rita said...

ေအာ္ ေၾကာင္ ေၾကာင္

ဟိုးတရက္ကတင္ လမ္းေဘးက ေၾကာင္ေသးေသးေလးကို မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္လာေသးတယ္။ ေၾကာင္ေသးေသးေတြ ေတြ႕ရခဲတယ္။

သစ္နက္ဆူး said...

မမိုးခ်ိဳ
ေၾကာင္ကေလးေတြ အေၾကာင္းေရးေပမယ့္
.....
ခံစားမႈက အစံုဘဲ...။

ကိုႀကီးေပၚ said...

ကေလးဘ၀က ေၾကာင္ခ်စ္ေပမယ့္ နည္းနည္းႀကီးလာေတာ့ မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေၾကာင္သိပ္ခ်စ္တဲ့ အမ တေယာက္ေၾကာင့္ ေၾကာင္ဒုကၡကို ေကာင္းေကာင္း ခံခဲ့ရဖူးတယ္။ ေၾကာင္ကို သရဏဂုံတင္ ေျမျမႇဳပ္သၿဂိဳဟ္ၿပီး ဆြမ္းကပ္တာ ခင္ဗ်ားတို႔ ၾကံဳဖူးလား။ က်ဳပ္ေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ပဲဗ်ိဳ႕...။

ေခးကို said...

ညီမလည္း ေၾကာင္အရမ္းခ်စ္တယ္။ ၅ ေကာင္ျဖစ္လာလို႔ ေပးပစ္လိုက္ရတာ။ တေကာင္စီလည္း မေပးခ်င္လို႔ မိဘမဲ့ေဂဟာတစ္ခုကို ေပးလိုက္တာ။ လိုက္ပို႔တုန္းက သူတို႔စားေနက် ပန္းကန္၊ ေရခြက္နဲ႔ အစာထုတ္ပါ ထည္႔ေပးၿပီး ငိုလိုက္ရတာ။ အခုေတာ့ ေၾကာင္ျမင္ရင္ အတင္းမ်က္ႏွာလဲႊၿပီး မၾကည္႔မိေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတယ္။ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုရင္ သနားမိမွာစိုးလို႔။

Eaindra said...

မမခ်ိဳသင္းေရ..

ေရျခားေျမျခားမွာ ေၾကာင္ေလးေတြကို အေဖၚလုပ္ေနခြင့္ရလို႔ မိုးစက္တို႔မုတ္ဆိတ္တို႔ အဖြားက
ေက်းဇူးေတြတင္ေနဦးမွာ..ေၾကာင္အေဖနဲ႔အေမ့ကို

ဖြားဖြားလည္းအလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနေတာ့မွာ ေၾကာင္ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြနဲ႔ေလ

MANORHARY said...

အိမ္က ေၾကာင္တစ္ေကာင္တည္းၿဖစ္ေနလို႔
အေဖာ္ပို႔လုိက္ပါလား တစ္ေကာင္ေလာက္ ...း)

Nge Naing said...

ေၾကာင္ေတာ့ မခ်စ္တတ္ဘူး ဒါေပမဲ့ အဆံုးထိ ဖတ္သြားတယ္။

ksanchaung said...

ေၾကာင္ရယ္၊ ေခြးရယ္၊ လူရယ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ကာလတခုကို ျဖတ္သန္းလို႔ သံေယာဇဥ္ အမွ်င္တန္းလာတဲ့ ခဏမွာ ခ်စ္ရၿမဲပါ။ ဒါကို ဘယ္သူမွ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရပါဘူး။

ေမာင္ေမာင္ said...

ဟဟဟ ေၾကာင္မခ်စ္ေပမယ့္လဲ ဖတ္သြားပါတယ္။
အိမ္က အိမ္သူ နဲ့ သားသား ကေတာ့လား ေၾကာင္
ကိုခ်စ္လိုက္တာ မွ တုန္ေနတာပဲ။
ေတာ္ၾကာ ဘယ္က ေၾကာင္မွန္းမသိ ေကြ်းထားလိုက္
ေတာ္ၾကာ အဲလို ေမြးလိုက္ ေသ လိုက္နဲ ့။
ကုလားျပည္က ေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေၾကာင္၀ါ တစ္ေကာင္ထပ္တိုးေနျပန္ေရာ။
ကိုယ္က ေတာ့ လိုက္ေမာင္းထုတ္တယ္။
သူတို ့ေတြ က ေခၚေကြ်းၾကျပန္တယ္။
ခက္တာ က တစ္အိမ္လုံး က ခယ္မေရာ ေယာကၡမၾကီးေရာ ေယာက္ဖ ေရာ က ေၾကာင္ခ်စ္ၾကတယ္။ ေယာက္ဖ က ဆရာ၀န္ဗ်။ ထမင္းစားယင္ ဇြန္းခက္ရင္းနဲ့ ဒါေပမယ့္ လည္း ေၾကာင္က်ေတာ့ ဗ်ာ ဖက္တြယ္ လုံးေနလိုက္တာ
အင္း ကိုယ္က ေတာ့ ေၾကာင္ျမင္ယင္ေတာ့ ေမာင္းထုတ္ခ်င္ေနတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ေခြး ကို ေတာ့ခ်စ္တယ္။
နယ္ျမိဳ ့ေလး မွာ တာ၀န္က်ေတာ့ ေခြးေလေခြးလြင့္
တစ္ေကာင္ ကိုေမြးထားတာ။ သူက အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ဗ် ေစ်းထဲ က နီမ ဆိုတဲ့ ေခြးမ နဲ့ ပြားလာလိုက္တာ အေကာင္ ၂၁ ေကာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ဟဟဟဟ
တစ္ေန့ ကို ဆန္ကြဲ တစ္အိုးၾကီး က်ဳိရတယ္။

ဂ်ဴနို said...

ခ်ိဳသင္းကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ၿပီ။ အိုဘားမားကို သားအိမ္ထုတ္လိုက္တယ္တဲ့။
ခ်ိဳသင္းကိုေတာ့ ေၾကာင္ေတြနဲ႕တင္မက အိုဘားမားနဲ႕ပါတြဲၿပီး သတိရေနေတာ့မွာပဲ။


မအယ္

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ငါ့ႏွမရာ..
ငါ့့ျဖင့္..အန္တီစန္းသတိရလို႔စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတုန္း
ညည္းက ေၾကာင္အေၾကာင္း.ဆက္ေရးေတာ့ ရီလိုက္ရတာဟာ..

စႏၵကူး said...

ျပံဳးမိတယ္... ေၾကာင္ေလးေတြအရမ္းခ်စ္တယ္.ေၾကာင္နာမည္ကအပ်ံစားေတြဘဲ..
ကူးကူးရွိခဲ့တဲ့ေၾကာင္ေတြက
ေညာင္ကြိ
မီးမီေလး
ေပါင္ခ်ိန္

မယ္႔ကိုး said...

မစာေလး ဖတ္ရတာ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ အစံုျဖစ္မိပါတယ္္။
မယ္လည္း ေၾကာင္အရမ္းခ်စ္တယ္။
comment ေတြမွာ ေၾကာင္မခ်စ္တဲ႔ မမ mm ေလးမ်ား ဘာေရးမလဲလို႔ ရယ္ၿပီး လိုက္ရွာမိပါေသးတယ္။ =)

ကိုလူေထြး said...

စာဖတ္သူေတြကို ကိုယ္ရဲ႕ ဝမ္းနည္းမႈေတြ ကူးစက္သြားမွာစိုးလို႕ ေပ်ာ္စရာဖက္ျပီး ေရးေပးတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေစတနာပါ...

းဝ)

nu-san said...

အမရဲ႕ေၾကာင္ေလးေတြ အေၾကာင္းဖတ္ရတာ ရီရတယ္.. ဒါေပမယ့္ အမတုိ႔ မိသားစုရဲ႕ ႏုိ၀င္ဘာ အမွတ္တရေတြ ဖတ္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး.. :(
က်ေနာ္လည္း ေၾကာင္ခ်စ္တတ္တယ္အမ.. အိမ္မွာလည္း ေၾကာင္ေတြ ၁၀ ေကာင္ေက်ာ္အထိ ရွိဖူးတယ္.. အခ်စ္ဆုံး ေၾကာင္ေလး တစ္ေကာင္လည္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္.. တခါတေလက်ရင္ေလ သူ႕ကုိ သတိရတယ္.. ေသသြားတာေတာ့ ၾကာျပီ.. အဲဒီေနာက္ပုိင္း ေၾကာင္ေတြ ေခြးေတြဆုိ ခပ္ခြာခြာပဲ ေနျဖစ္ေတာ့တယ္..

Anonymous said...

I think
to love the animal is important.

The person
(who does not love any animal )
can be difficult
to love the people.

Thank Sayama Moe Cho Thin,

Dr. Alice Khin Saw Win said...

I love you so much just because you are cat lover. Please write more about your cats.

alice

သီဟသစ္ said...

အစ္မခ်ဳိသင္းေရ..

ေၾကာင္မခ်စ္တတ္ပါခင္ဗ်ာ
But အစ္မစာေတြကုိ သေဘာက်လုိ႔ ဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ
:)

ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

Unknown said...

အမေရ ....ၿဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ....
အမကို အၿပင္မွာေတြ႕ခ်င္တယ္..
စာေတြဖတ္ရင္းခ်စ္လာလို႕

မီယာ said...

အမေရ ေၾကာင္ေတာ့ မေမြးဖူးဘူး... အမစာေတြ ဖတ္တုိင္း ရသမ်ိဳးစုံ ခံစားရတယ္... အေမလည္း ၃၀ရက္ ႏုိ၀င္ဘာမွာ ဆုံးတာ။ သတိရလုိ႔ အဲ့ဒီေန႔မွာ ရန္ကုန္ ဖုံးေခၚေတာ့ အေမ အိပ္ေနတယ္ဆုိၿပီး ေခၚမေပးလုိ႔ စိတ္တုိမိတာ အေမက ဆုံးကာစေလး ျဖစ္ေနတယ္။

ကိုခ်စ္ေဖ said...

ခ်ိဴသင္းေရ.ကိုဦးနဲ႔ မသႏၱာဘေလာ့မွာ ခိ်ဴသင္း လြန္ခဲ့တဲ့
နွစ္ နွစ္ဆယ္ေလာက္က ေရးတဲ့ ၀ထၳဳေလးသြားဖတ္လာတယ္. သူတို႔တင္ထားတာေတြ႔လို႔..

http://oothandar.blogspot.com/

ေရးေျပာစရာေနရာလည္းမရွိေသးေတာ့ ရွိတဲ့ေနရာမွာပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္..

ကိုေပါက္စ said...

ခ်ိဳသင္းေရ....
ကိုကိုေလးအိမ္မွာလည္း..ခ်ိဳသင္းတို႔လိုပဲၿဖစ္ေနၿပီ။
(ကိုကိုေလး)

pandora said...

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေအးေအးေဆးေဆး လာဖတ္သြားတယ္.

ေၾကာင္ေသးေသး ေဆာ့တတ္တဲ့အရြယ္ေလးေတြကို ပိုခ်စ္ပါတယ္။

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ခ်ိဳသင္းေရ...ေၾကာင္မခ်စ္ေပမဲ့ ခ်ိဳသင္းေရးထားတဲ့ ေၾကာင္အေၾကာင္းေလးေတြကိုေတာ့ ခ်စ္ပါတယ္...။ သူမ်ားအိမ္လည္သြားလို႔ ေၾကာင္ေတြ႔ရင္ ေျမာင္ေျမာင္...ဆိုၿပီးသူတို႔ေတြရဲ႕ ေမးေစ့ ေအာက္ကိုလက္နဲ႔သပ္ေပးတိုင္း ေခါင္းေလးေမာ့ေပးၿပီး ဇိမ္ခံတတ္တဲ့ေၾကာင္ေလးေတြကို ခဏေလးေတာ့ ခ်စ္မိပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ ေမြးဖို႔ေလာက္ထိေတာ့ အႏံြတာ မခံႏိူင္ဘူး ခ်ိဳသင္းရယ္။ ကိုယ္တိုင္္ေတာင္မွ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ ေရခ်ိဳးဖို႔ ကို တြန္းေနရတာ...ဟီးဟီး

လင္း said...

ေၾကာင္မခ်စ္သူမ်ား ရပ္ရမဲ့ေနရာမွာ မရပ္ဘဲ ဆက္ဖတ္သြားပါတယ္။ ေၾကာင္မခ်စ္ေပမဲ ့ ေၾကာင္မမကို ခ်စ္တာကိုး (ဟိဟိ ခေလးေတြ လို လုိက္ေခၚတာေနာ္ စိတ္ဆိုးနဲ ့) ေၾကာင္ေတြေနရာမွာ ေခြးအစားထိုးျပီးဖတ္လိုက္တယ္။

Unknown said...

ေရးတတ္လိုက္တာလို႔ပဲေျပာရမလား မသိပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္သာဆို ေရးဖို႔စိတ္ကူးေပၚမိမွာမဟုတ္သလို၊ စိတ္ကူးေပၚမိျပန္ရင္လည္း “ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္႐ွိပါသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ေၾကာင္ဆယ္ေကာင္ေပါက္လာပါသည္...” လို မူလတန္းေက်ာင္းသား စာစီစာကုံးဆန္ဆန္ အေရးအသားေလာက္ပဲ ထြက္လာမွာ။ အေရးအသားညက္ညက္ေလးနဲ႔ ေခၚသြားတာပဲ တစ္ပုဒ္လုံး။
ေနာက္ဆုံး စာပိုဒ္ေလးကေတာ့ အႀကိဳက္ဆုံးပဲ
“အေမသာရွိရင္ ကိုယ္႔ကို ဘယ္လို ျပန္ေျပာမယ္ မသိ။
မိုးစက္တို႔ မုတ္ဆိတ္တို႔အဖြား ကို သနပ္ခါးပါးပါး နဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြကို ေပါင္ေပၚတင္ရင္း စာဖတ္ေနတာမ်ား အိမ္မွာ ျမင္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္႔မလဲ လို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိပါေသးတယ္။”

su mon said...

အစ္မခ်ိဳသင္းေရ....
အစ္မရဲ႕ Blog ကိုစေတြ႕တဲ႔ေန႔ကေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယက္ကိုၿပန္ေတြ႔ရသလိုပဲ။
အစ္မအေရးအသားကိုသိပ္ၾကိုက္တာပဲဗ်ာ...
ဒီေန႕ Blog စလုပ္တဲ႕ေန႔၊ အစ္မဆီကိုပထမဆံုးအမွတ္တရနဲ႕ပထမဆံုးစာပို႔ၿဖစ္တာပဲ။
အစ္မက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

Unknown said...

ေၾကာင္လည္းခ်စ္တယ္။ ေခြးလည္းခ်စ္တယ္။ အခု
မု၀မ္နဲ႕ ေရွာင္ေကြးဆိုတဲ့ ေခြးပုေလးႏွစ္ေကာင္ရွိတယ္။ အေဆာင္မွာထားေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူတို႕ဘာသာစကားေတြနဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံၾကေတာ့ ေခြးေတြလည္းမ်က္စိလည္ၿပီး ဘာစကားမွ နားမလည္ျဖစ္ေနတယ္။ အခန္းျပန္ေ၇ာက္တာနဲ႕ ျမန္မာစကားနားလည္ေအာင္ ျမန္မာသီခ်င္း အျမဲဖြင့္ေပးေနရတယ္။ မာဓကစကားတက္ရင္ေကာင္းမယ္။

Unknown said...

ေၾကာင္လည္းခ်စ္တယ္။ ေခြးလည္းခ်စ္တယ္။ အခု
မု၀မ္နဲ႕ ေရွာင္ေကြးဆိုတဲ့ ေခြးပုေလးႏွစ္ေကာင္ရွိတယ္။ အေဆာင္မွာထားေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူတို႕ဘာသာစကားေတြနဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံၾကေတာ့ ေခြးေတြလည္းမ်က္စိလည္ၿပီး ဘာစကားမွ နားမလည္ျဖစ္ေနတယ္။ အခန္းျပန္ေ၇ာက္တာနဲ႕ ျမန္မာစကားနားလည္ေအာင္ ျမန္မာသီခ်င္း အျမဲဖြင့္ေပးေနရတယ္။ မာဓကစကားတက္ရင္ေကာင္းမယ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

မမေရးတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက အျမဲတမ္းဖတ္လုိ႔ေကာင္းတယ္။ အခုမွမန္႔ျဖစ္ေပမယ့္ အရင္ကတည္းက ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ မမကုိ ညီမ blogl list ထဲ add ထားတယ္။ ခြင့္ျပဳမယ္လုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ လာလည္ပါအုံး။ Post အသစ္လည္းေရးပါဦးေနာ္။ မမကုိခ်စ္တဲ့ ဇြန္မုိးစက္ :)

little brook said...

ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ေၾကာင္မခ်စ္တတ္ဘူး ေၾကာင္မခ်စ္တတ္တဲ့သူေတာင္ ခုပို႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး ေၾကာင္ေတြကို ခ်စ္မိသလိုလို စိတ္ထဲခံစားသြားမိတယ္ း)

thannsoenaing7 said...

မိုးခ်ိဳသင္းဆိုတာ နိုင္ငံျခားေရာက္မွၾကားဘူးတယ္ျမန္မာျပည္တုန္း ကမၾကားဘုူးဘူးေလ ကိုရဲ့အားနည္းခ်က္လို့ဘဲ ေျပာ၇မွာဘဲေလ ဒီေလာက္နာမည္ၾကီးစာေရး ဆရာတစ္ေယာက္ကိုေလ ဒါနဲ့စကားမစပ္ အမကအပ်ိဳၾကီးထင္တယ္ေနာ္ ေက်ာင္ကိုေတာ့ မခ်စ္ပါဘူး လူကိုဘဲခ်စ္တာပါေနာ္ ဒါ့ေၾကာင့္ဖတ္ လိုက္ပါတယ္ဆုံးေအာင္

Unknown said...

မမိုးခ်ိဳသင္းက သူ႔အစ္ကုိႀကီးလူပ်ိဳႀကီးကုိ ျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ေနတဲ႔ ႏွမလိမ္မာေလးအပ်ိဳႀကီးေနာ္။
:D