ႏို၀င္ဘာ ဆိုတာ တအုံေႏြးေႏြး ရင္ခုန္ေဆြး တဲ႔ လ လို႔ အေဖက ကဗ်ာစပ္ဖူးတယ္။ သူမ်ားေတြအတြက္ေတာ႔ မသိ၊ ကိုယ္တို႔ မိသားစု အဖို႔မွာေတာ႔ ႏို၀င္ဘာဆိုရင္ ခ်မ္းခ်မ္း မွဳန္မွဳန္နဲ႔ ေဆြးေဆြး ငိုင္ငိုင္ ျဖစ္မိရတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ႏို၀င္ဘာလထဲမွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြကို ခြဲခြာရတာမို႔ပါ။
အေဖကလဲ ႏို၀င္ဘာ အလြမ္းကဗ်ာေတြ အမ်ားၾကီး ဖြဲ႔ခဲ႔တယ္။ ႏို၀င္ဘာမွာ ကိုယ္တို႔ အေမ ဆုံးတယ္။ အေမဆုံးတာ ၁၇ရက္၊ အေဖ႔ေမြးေန႔က ၁၉ရက္ဆိုေတာ႔ တခုေသာ အေဖ႔ေမြးေန႔မွာ အေမ႔ကို ဂူသြင္းသျဂိဳဟ္ ရတာမို႔ပဲ။ ေနာက္ ကိုယ္႔ေမာင္ေလးလဲ ႏို၀င္ဘာထဲပဲ ဆုံးျပန္တယ္။
အေမ႔အေၾကာင္း စဥ္းစားမိရင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အျပံဳးေတြ၊ စပယ္ပြင္႔ေလးေတြ၊ သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းေလး အျပင္ ေၾကာင္ေလးေတြကိုပါ တြဲျမင္မိတတ္တယ္။ အေမ႔ဆီက ေၾကာင္ေလးေတြ ခ်စ္တတ္တဲ႔ စိတ္ကို အေမြအျဖစ္ ကိုယ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ယူခဲ႔ပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးလဲ တိရိစာၦန္ေလးေတြကို ခ်စ္ၾကတယ္။
အေမရွိတုန္းက ညေန အေမ ေက်ာင္းက ျပန္အလာ ညေနခင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္က ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာေနတတ္တာ..။ ဒီေန႔မွာ အေမ႔ကို သတိရလို႔ ကိုယ္က လြမ္းတာေတြ ခဏထားၿပီး စာလာဖတ္သူေတြကို ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္ လို႔ စဥ္းစားတာ..။ ေၾကာင္မခ်စ္သူမ်ား ဖတ္ေနတာကို ဒီတင္ ရပ္ၾကပါ။
ဒီ တိုင္းျပည္ကိုေရာက္လာေတာ႔ တျခားအိမ္က ေၾကာင္ေလးေတြ ျခံထဲ လာေမြးေနတာ ကိုယ္တို႔က ေကၽြးေမြးထားရင္း အိမ္မွာ ေၾကာင္အုပ္မၾကီး ျဖစ္ေနတာ ေရးဖူးပါတယ္။ အဲဒီကေလးေတြက ျခံထဲမွာ ေနၾက၊ စားတဲ႔အခ်ိန္ လာၾကနဲ႔ အမ်ားစုက လူ အကိုင္ မခံဘူး။ ခ်ီလို႔မရေသးဘူး။ အေ၀းကေန ၾကည္႔ ခ်စ္ေနရတာမ်ိဳး။
ေၾကာင္ေလးေတြ အိမ္မွာရွိတယ္ဆိုေတာ႔ အိမ္ေလးက အိမ္နဲ႔တူၿပီး သာသာယာယာ ရွိတယ္ ထင္မိတာ..။ အေ၀းက ကိုယ္႔ရဲ႔ တူမေတြကလဲ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးထားတယ္ဆိုေတာ႔ သေဘာေတြက်လို႔။ အေဒၚေတြအားလုံးထဲမွာ ဘယ္သူ႔အခ်စ္ဆုံးလဲ ေမးရင္ ခ်ိဳခ်ိဳ ႔ကိုသာ အခ်စ္ဆုံး တဲ႔။ ေၾကာင္ေတြေၾကာင္႔ မ်က္ႏွာပြင္႔ေနတာေလ။
အိမ္ကို လာလည္တဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႔ ကေလးေတြဆိုရင္လဲ ကိုယ္တို႔အိမ္ လာလည္ရမွာ ေပ်ာ္ၾကတယ္ ဆိုတယ္။ ေၾကာင္ေတြကို အစာေကၽြးလိုက္၊ လိုက္ဖမ္းလိုက္နဲ႔ ေဆာ႔ရတာကိုး။ ကိုယ္႔ကိုလဲ ေခၚတာ ေၾကာင္အန္တီ တဲ႔ (အဲဒါေတာ႔ မနိပ္ေသးဘူး)။ တကယ္က ေၾကာင္ေလးေတြရွိတဲ႔ အိမ္က အန္တီ လို႔ ဆိုလိုခ်င္ပုံပါ။ ကိုယ္႔ဖာသာကိုယ္ ဘာသာျပန္ယူ လိုက္ရတာပါ။ ေၾကာင္ေနေသာ အန္တီ လို႔ အျဖစ္မခံႏိုင္လို႔ပါ။
ဒီလိုနဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးလာတာ အကိုင္မခံေတာ႔ သားေၾကာ ျဖတ္ဖို႔ ဖမ္းမရ၊ ဖမ္းမရေတာ႔ သားအုပ္က ပြားစီးလာ..။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လဲ ေဒ၀ါလီခံရမဲ႔ အေပါက္ ျဖစ္လာေတာ႔ တိရိစာၦန္ထိန္းသိမ္းေရးစခန္း ကို ပို႔လိုက္ပါ တဲ႔၊ မိတ္ေဆြမ်ားက အၾကံေပးပါတယ္။ သားေၾကာျဖတ္ၿပီးမွ ျပန္ေခၚေမြးေပါ႔ တဲ႔။ ဒါနဲ႔ စုံစမ္းၾကည္႔မယ္ ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္မိပါတယ္။
“ဟဲလို တိရိစာၦန္ ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းကပါလားရွင္”
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ဘာမ်ား ကူညီရပါမလဲ”
“က်မ အိမ္မွာ တျခားက ေၾကာင္ေလးေတြ ေရာက္လာေနပါတယ္။ အဲဒါ ကေလးေတြေမြးၿပီး ပြားလာလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ”
“ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ပါလိမ္႔..”
“၁၀ ေကာင္ေလာက္ပါ”
“ခင္ဗ်ားက ဘယ္ျမိဳ႔နယ္မွာ ေနတာလဲ”
ကိုယ္လဲ ေၾကာင္ေလးေတြ လာယူဖို႔ အေကာင္းေမးတယ္ ထင္ၿပီး ..
“ XXX ျမိဳ႔မွာ ေနတာပါ”
“အခုကိုပဲ ခင္ဗ်ားကို ဖမ္းၿပီး အေရးယူလို႔ ရေနၿပီ။ ခင္ဗ်ားေနတဲ႔ ျမိဳ႔မွာ တအိမ္ေထာင္ကို ၂ေကာင္ပဲ ေမြးခြင္႔ရွိပါတယ္” (ဟိုက္.. ပလုတ္တုပ္၊ ငါ႔ကို ဖမ္းမယ္ ဆိုပါ႔လား.. အျမန္ေျဖရွင္းမွ..)
“တကယ္က က်မ ေမြးထားတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ သူမ်ားအိမ္က လာေနၾကတာပါရွင္။ က်မက ခ်စ္လို႔ ေကၽြးထားတာပါ”
“ခင္ဗ်ားေကၽြးထားတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ ရွိၿပီလဲဗ်”
“၃လ ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္ရွင္” (တကယ္က ၁၀ လ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဖမ္းမွာစိုးလို႔ ေလွ်ာ႔ေျပာလိုက္တာပါ)
“၂ပတ္ ေကၽြးထားတယ္ ဆိုရင္ပဲ က်ေနာ္တို႔က ခင္ဗ်ားပိုင္ ေၾကာင္ လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္” တဲ႔။
ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ ဘြာ ခတ္ၿပီး ဖုန္းကို ကမန္းကတန္း ခ်လိုက္ရပါတယ္။ ထိုင္ေနရင္ အေကာင္းသား၊ ဖုန္းဆက္မိမွ လက္ထိပ္ေစာ္နံ သြားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လဲ ေၾကာင္ေလးေတြကို ဖမ္းၿပီး သားေၾကာျဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရပါတယ္။ ပထမဆုံး ရင္းႏွီးေနတဲ႔ သမီးျဖဴ နဲ႔ အိုဘားမားကို fix လုပ္ဖို႔ ေဆးရုံ ပို႔ရပါတယ္။ ေဆးရုံေရာက္လို႔ register လုပ္ဖို႔ နံမည္ စာရင္းသြင္းေတာ႔ ဒုကၡ ေရာက္ျပန္ပါေရာ။
ေၾကာင္ အျဖဴေလး နံမည္ကို အရင္ေမးေတာ႔ သမီး လို႔ ေျပာလိုက္တာ ကိစၥမရွိေပမဲ႔ သားေၾကာလာျဖတ္တဲ႔ ေနာက္ ေၾကာင္မေလး နံမည္က အိုဘားမား ဆိုေတာ႔ ခက္ကုန္ၿပီ။ အေမရိကန္ သမၼတၾကီး သားအိမ္ထုတ္သည္ ဆိုၿပီး သတင္းျဖစ္သြားလဲ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ။ ဟို မ်က္ေမွာင္ၾကီး ကုတ္ၿပီး ၾကည္႔ေနတဲ႔ ၀န္ထမ္းဟာ ဒီမိုကရက္လား မသိ။ ကိုယ္႔မွာ အားနာပါးနာ လွမ္းလွမ္း ျပံဳးျပရတာ အေမာ။
ဒါနဲ႔ ေၾကာင္မေလး ၂ေကာင္ ကိစၥ ၿပီးသြားေတာ႔ ေနာက္ေၾကာင္မေလးတေကာင္က ႏွဳတ္ခမ္းမွာ မွဲ႔ေလးနဲ႔မို႔ စပယ္တင္ တဲ႔။ စပယ္တင္က လုံးလုံး ဖမ္းလို႔ မရတာမို႔ သူ႔ကို သားေၾကာ ျဖတ္လို႔ မရဘဲ ဒီအတိုင္းထားထားရတယ္။ အသက္က ၄လ ဆိုေတာ႔ ငယ္ပါေသးတယ္ဆိုၿပီး ၾကည္႔ေနမိတာလဲ ပါတယ္။
စပယ္တင္ေလးကို သမီးျဖဴနဲ႔ အိုဘားမားက လုံး၀ ၾကည္႔မရဘဲ ရန္လုပ္လို႔ သူ႔မွာ အနက္ေရာင္ေၾကာင္ထီးၾကီး ျဖစ္တဲ႔ အၾကီးေကာင္နဲ႔ပဲ အေဖာ္လုပ္ ေနရရွာတယ္။ အၾကီးေကာင္ကလဲ ကေလးခ်စ္တတ္ပုံရတယ္။ စပယ္တင္ေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ လ်က္ေပး၊ ေနပူထဲမွာ တူတူ ေနဆာလွဳံဆိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔ကလဲ ညီမေလးကို ဂရုစိုက္ေနာ္ သားၾကီး ဆိုၿပီး ေျပာေနရတာ။
ေတာ္ၾကာေနေတာ႔ စပယ္တင္ေလးက ကိုယ္၀န္ၾကီး တကားကား နဲ႔ ျဖစ္လာပါေလေရာ။ အၾကီးေကာင္တို႔မ်ား ကေလးခ်စ္တတ္တာ တဆိတ္ လြန္လြန္းတယ္။
အခ်ိန္က်ေတာ႔ စပယ္တင္က ကေလးပိစိေလး ႏွစ္ေကာင္ ေမြးျပန္တယ္။ ၄လ ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတဲ႔ ေၾကာင္ကေလးက ေမြးမယ္ဆိုေတာ႔ ကေလးက ကေလးေမြးသလို ျဖစ္ေနတာမို႔ ကိုယ္တို႔က ရွင္မယ္ေတာင္ မထင္ဘူး။ ေမြးစက ေၾကာင္အေသးေလးေတြက လက္သန္းေလာက္သာ အရြယ္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စပယ္တင္ေလးက သူ႔ကေလးေတြကို ဂရုစိုက္လိုက္တာ။ ေသခ်ာ ဂရုစိုက္ေတာ႔ ႏွစ္ေကာင္လုံး ရွင္ၾကျပန္တယ္။
အျဖဴနဲ႔ အနက္ၾကားေလးေတြ..။ ကိုယ္တို႔လဲ ေၾကာင္အေမၾကီး မရွိတုန္း တိတ္တိတ္ ခိုးၾကည္႔တာ တေကာင္က ႏွာေခါင္းမွာ အနက္စက္ေလး ၂စက္ နဲ႔။ ဒါနဲ႔ family name လဲပါေအာင္ ကိုယ္က မိုးစက္ လို႔ နံမည္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္တေကာင္က ေမးေစ႔တခုလုံး နက္ေနေတာ႔ ကာရန္လဲ လိုက္သြားေအာင္ မုတ္ဆိတ္ လို႔ နံမည္ေပးလိုက္တယ္။ မိုးစက္ နဲ႔ မုတ္ဆိတ္ ေပါ႔။ အဲဒီ မုတ္ဆိတ္လဲ ေၾကာင္ အမ ေလးပဲ။
အေမသာရွိရင္ ကိုယ္႔ကို ဘယ္လို ျပန္ေျပာမယ္ မသိ။
မိုးစက္တို႔ မုတ္ဆိတ္တို႔အဖြား ကို သနပ္ခါးပါးပါး နဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြကို ေပါင္ေပၚတင္ရင္း စာဖတ္ေနတာမ်ား အိမ္မွာ ျမင္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္႔မလဲ လို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိပါေသးတယ္။
အေဖကလဲ ႏို၀င္ဘာ အလြမ္းကဗ်ာေတြ အမ်ားၾကီး ဖြဲ႔ခဲ႔တယ္။ ႏို၀င္ဘာမွာ ကိုယ္တို႔ အေမ ဆုံးတယ္။ အေမဆုံးတာ ၁၇ရက္၊ အေဖ႔ေမြးေန႔က ၁၉ရက္ဆိုေတာ႔ တခုေသာ အေဖ႔ေမြးေန႔မွာ အေမ႔ကို ဂူသြင္းသျဂိဳဟ္ ရတာမို႔ပဲ။ ေနာက္ ကိုယ္႔ေမာင္ေလးလဲ ႏို၀င္ဘာထဲပဲ ဆုံးျပန္တယ္။
အေမ႔အေၾကာင္း စဥ္းစားမိရင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အျပံဳးေတြ၊ စပယ္ပြင္႔ေလးေတြ၊ သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းေလး အျပင္ ေၾကာင္ေလးေတြကိုပါ တြဲျမင္မိတတ္တယ္။ အေမ႔ဆီက ေၾကာင္ေလးေတြ ခ်စ္တတ္တဲ႔ စိတ္ကို အေမြအျဖစ္ ကိုယ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ယူခဲ႔ပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးလဲ တိရိစာၦန္ေလးေတြကို ခ်စ္ၾကတယ္။
အေမရွိတုန္းက ညေန အေမ ေက်ာင္းက ျပန္အလာ ညေနခင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္က ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာေနတတ္တာ..။ ဒီေန႔မွာ အေမ႔ကို သတိရလို႔ ကိုယ္က လြမ္းတာေတြ ခဏထားၿပီး စာလာဖတ္သူေတြကို ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္ လို႔ စဥ္းစားတာ..။ ေၾကာင္မခ်စ္သူမ်ား ဖတ္ေနတာကို ဒီတင္ ရပ္ၾကပါ။
ဒီ တိုင္းျပည္ကိုေရာက္လာေတာ႔ တျခားအိမ္က ေၾကာင္ေလးေတြ ျခံထဲ လာေမြးေနတာ ကိုယ္တို႔က ေကၽြးေမြးထားရင္း အိမ္မွာ ေၾကာင္အုပ္မၾကီး ျဖစ္ေနတာ ေရးဖူးပါတယ္။ အဲဒီကေလးေတြက ျခံထဲမွာ ေနၾက၊ စားတဲ႔အခ်ိန္ လာၾကနဲ႔ အမ်ားစုက လူ အကိုင္ မခံဘူး။ ခ်ီလို႔မရေသးဘူး။ အေ၀းကေန ၾကည္႔ ခ်စ္ေနရတာမ်ိဳး။
ေၾကာင္ေလးေတြ အိမ္မွာရွိတယ္ဆိုေတာ႔ အိမ္ေလးက အိမ္နဲ႔တူၿပီး သာသာယာယာ ရွိတယ္ ထင္မိတာ..။ အေ၀းက ကိုယ္႔ရဲ႔ တူမေတြကလဲ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးထားတယ္ဆိုေတာ႔ သေဘာေတြက်လို႔။ အေဒၚေတြအားလုံးထဲမွာ ဘယ္သူ႔အခ်စ္ဆုံးလဲ ေမးရင္ ခ်ိဳခ်ိဳ ႔ကိုသာ အခ်စ္ဆုံး တဲ႔။ ေၾကာင္ေတြေၾကာင္႔ မ်က္ႏွာပြင္႔ေနတာေလ။
အိမ္ကို လာလည္တဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႔ ကေလးေတြဆိုရင္လဲ ကိုယ္တို႔အိမ္ လာလည္ရမွာ ေပ်ာ္ၾကတယ္ ဆိုတယ္။ ေၾကာင္ေတြကို အစာေကၽြးလိုက္၊ လိုက္ဖမ္းလိုက္နဲ႔ ေဆာ႔ရတာကိုး။ ကိုယ္႔ကိုလဲ ေခၚတာ ေၾကာင္အန္တီ တဲ႔ (အဲဒါေတာ႔ မနိပ္ေသးဘူး)။ တကယ္က ေၾကာင္ေလးေတြရွိတဲ႔ အိမ္က အန္တီ လို႔ ဆိုလိုခ်င္ပုံပါ။ ကိုယ္႔ဖာသာကိုယ္ ဘာသာျပန္ယူ လိုက္ရတာပါ။ ေၾကာင္ေနေသာ အန္တီ လို႔ အျဖစ္မခံႏိုင္လို႔ပါ။
ဒီလိုနဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးလာတာ အကိုင္မခံေတာ႔ သားေၾကာ ျဖတ္ဖို႔ ဖမ္းမရ၊ ဖမ္းမရေတာ႔ သားအုပ္က ပြားစီးလာ..။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လဲ ေဒ၀ါလီခံရမဲ႔ အေပါက္ ျဖစ္လာေတာ႔ တိရိစာၦန္ထိန္းသိမ္းေရးစခန္း ကို ပို႔လိုက္ပါ တဲ႔၊ မိတ္ေဆြမ်ားက အၾကံေပးပါတယ္။ သားေၾကာျဖတ္ၿပီးမွ ျပန္ေခၚေမြးေပါ႔ တဲ႔။ ဒါနဲ႔ စုံစမ္းၾကည္႔မယ္ ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္မိပါတယ္။
“ဟဲလို တိရိစာၦန္ ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းကပါလားရွင္”
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ဘာမ်ား ကူညီရပါမလဲ”
“က်မ အိမ္မွာ တျခားက ေၾကာင္ေလးေတြ ေရာက္လာေနပါတယ္။ အဲဒါ ကေလးေတြေမြးၿပီး ပြားလာလို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ”
“ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ပါလိမ္႔..”
“၁၀ ေကာင္ေလာက္ပါ”
“ခင္ဗ်ားက ဘယ္ျမိဳ႔နယ္မွာ ေနတာလဲ”
ကိုယ္လဲ ေၾကာင္ေလးေတြ လာယူဖို႔ အေကာင္းေမးတယ္ ထင္ၿပီး ..
“ XXX ျမိဳ႔မွာ ေနတာပါ”
“အခုကိုပဲ ခင္ဗ်ားကို ဖမ္းၿပီး အေရးယူလို႔ ရေနၿပီ။ ခင္ဗ်ားေနတဲ႔ ျမိဳ႔မွာ တအိမ္ေထာင္ကို ၂ေကာင္ပဲ ေမြးခြင္႔ရွိပါတယ္” (ဟိုက္.. ပလုတ္တုပ္၊ ငါ႔ကို ဖမ္းမယ္ ဆိုပါ႔လား.. အျမန္ေျဖရွင္းမွ..)
“တကယ္က က်မ ေမြးထားတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ သူမ်ားအိမ္က လာေနၾကတာပါရွင္။ က်မက ခ်စ္လို႔ ေကၽြးထားတာပါ”
“ခင္ဗ်ားေကၽြးထားတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ ရွိၿပီလဲဗ်”
“၃လ ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္ရွင္” (တကယ္က ၁၀ လ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဖမ္းမွာစိုးလို႔ ေလွ်ာ႔ေျပာလိုက္တာပါ)
“၂ပတ္ ေကၽြးထားတယ္ ဆိုရင္ပဲ က်ေနာ္တို႔က ခင္ဗ်ားပိုင္ ေၾကာင္ လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္” တဲ႔။
ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ ဘြာ ခတ္ၿပီး ဖုန္းကို ကမန္းကတန္း ခ်လိုက္ရပါတယ္။ ထိုင္ေနရင္ အေကာင္းသား၊ ဖုန္းဆက္မိမွ လက္ထိပ္ေစာ္နံ သြားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လဲ ေၾကာင္ေလးေတြကို ဖမ္းၿပီး သားေၾကာျဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရပါတယ္။ ပထမဆုံး ရင္းႏွီးေနတဲ႔ သမီးျဖဴ နဲ႔ အိုဘားမားကို fix လုပ္ဖို႔ ေဆးရုံ ပို႔ရပါတယ္။ ေဆးရုံေရာက္လို႔ register လုပ္ဖို႔ နံမည္ စာရင္းသြင္းေတာ႔ ဒုကၡ ေရာက္ျပန္ပါေရာ။
ေၾကာင္ အျဖဴေလး နံမည္ကို အရင္ေမးေတာ႔ သမီး လို႔ ေျပာလိုက္တာ ကိစၥမရွိေပမဲ႔ သားေၾကာလာျဖတ္တဲ႔ ေနာက္ ေၾကာင္မေလး နံမည္က အိုဘားမား ဆိုေတာ႔ ခက္ကုန္ၿပီ။ အေမရိကန္ သမၼတၾကီး သားအိမ္ထုတ္သည္ ဆိုၿပီး သတင္းျဖစ္သြားလဲ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ။ ဟို မ်က္ေမွာင္ၾကီး ကုတ္ၿပီး ၾကည္႔ေနတဲ႔ ၀န္ထမ္းဟာ ဒီမိုကရက္လား မသိ။ ကိုယ္႔မွာ အားနာပါးနာ လွမ္းလွမ္း ျပံဳးျပရတာ အေမာ။
ဒါနဲ႔ ေၾကာင္မေလး ၂ေကာင္ ကိစၥ ၿပီးသြားေတာ႔ ေနာက္ေၾကာင္မေလးတေကာင္က ႏွဳတ္ခမ္းမွာ မွဲ႔ေလးနဲ႔မို႔ စပယ္တင္ တဲ႔။ စပယ္တင္က လုံးလုံး ဖမ္းလို႔ မရတာမို႔ သူ႔ကို သားေၾကာ ျဖတ္လို႔ မရဘဲ ဒီအတိုင္းထားထားရတယ္။ အသက္က ၄လ ဆိုေတာ႔ ငယ္ပါေသးတယ္ဆိုၿပီး ၾကည္႔ေနမိတာလဲ ပါတယ္။
စပယ္တင္ေလးကို သမီးျဖဴနဲ႔ အိုဘားမားက လုံး၀ ၾကည္႔မရဘဲ ရန္လုပ္လို႔ သူ႔မွာ အနက္ေရာင္ေၾကာင္ထီးၾကီး ျဖစ္တဲ႔ အၾကီးေကာင္နဲ႔ပဲ အေဖာ္လုပ္ ေနရရွာတယ္။ အၾကီးေကာင္ကလဲ ကေလးခ်စ္တတ္ပုံရတယ္။ စပယ္တင္ေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ လ်က္ေပး၊ ေနပူထဲမွာ တူတူ ေနဆာလွဳံဆိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔ကလဲ ညီမေလးကို ဂရုစိုက္ေနာ္ သားၾကီး ဆိုၿပီး ေျပာေနရတာ။
ေတာ္ၾကာေနေတာ႔ စပယ္တင္ေလးက ကိုယ္၀န္ၾကီး တကားကား နဲ႔ ျဖစ္လာပါေလေရာ။ အၾကီးေကာင္တို႔မ်ား ကေလးခ်စ္တတ္တာ တဆိတ္ လြန္လြန္းတယ္။
အခ်ိန္က်ေတာ႔ စပယ္တင္က ကေလးပိစိေလး ႏွစ္ေကာင္ ေမြးျပန္တယ္။ ၄လ ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတဲ႔ ေၾကာင္ကေလးက ေမြးမယ္ဆိုေတာ႔ ကေလးက ကေလးေမြးသလို ျဖစ္ေနတာမို႔ ကိုယ္တို႔က ရွင္မယ္ေတာင္ မထင္ဘူး။ ေမြးစက ေၾကာင္အေသးေလးေတြက လက္သန္းေလာက္သာ အရြယ္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စပယ္တင္ေလးက သူ႔ကေလးေတြကို ဂရုစိုက္လိုက္တာ။ ေသခ်ာ ဂရုစိုက္ေတာ႔ ႏွစ္ေကာင္လုံး ရွင္ၾကျပန္တယ္။
အျဖဴနဲ႔ အနက္ၾကားေလးေတြ..။ ကိုယ္တို႔လဲ ေၾကာင္အေမၾကီး မရွိတုန္း တိတ္တိတ္ ခိုးၾကည္႔တာ တေကာင္က ႏွာေခါင္းမွာ အနက္စက္ေလး ၂စက္ နဲ႔။ ဒါနဲ႔ family name လဲပါေအာင္ ကိုယ္က မိုးစက္ လို႔ နံမည္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္တေကာင္က ေမးေစ႔တခုလုံး နက္ေနေတာ႔ ကာရန္လဲ လိုက္သြားေအာင္ မုတ္ဆိတ္ လို႔ နံမည္ေပးလိုက္တယ္။ မိုးစက္ နဲ႔ မုတ္ဆိတ္ ေပါ႔။ အဲဒီ မုတ္ဆိတ္လဲ ေၾကာင္ အမ ေလးပဲ။
အေမသာရွိရင္ ကိုယ္႔ကို ဘယ္လို ျပန္ေျပာမယ္ မသိ။
မိုးစက္တို႔ မုတ္ဆိတ္တို႔အဖြား ကို သနပ္ခါးပါးပါး နဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြကို ေပါင္ေပၚတင္ရင္း စာဖတ္ေနတာမ်ား အိမ္မွာ ျမင္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္႔မလဲ လို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိပါေသးတယ္။
မိုးခ်ိဳသင္း
56 Comments
