ကိုယ္နားလည္တဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရး

တေန႔က ညီမေလးတေယာက္ နဲ႔ စကားေျပာရင္း အိမ္ေထာင္ဖက္ ေရြးခ်ယ္တာေတြ၊ မိဘကို အသိေပးရတာေတြ၊ လက္မထပ္မီ လူႀကီးေတြ ဆုံးမၾကတာေတြကို စကားေရာက္သြားတယ္။ ေျပာမိတာေတာ႔ အစုံပဲ။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းလဲ ပါ၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရတာေတြလဲ ပါ ဆိုပါေတာ႔။

တကယ္ေတာ႔ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မိန္းကေလး ျဖစ္ေစ၊ ေယာက်ာၤးေလး ျဖစ္ေစ ဘ၀မွာ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားသင္႔တဲ႔ အရာေပါ႔။ ခ်စ္တာကို အေျခခံၿပီး ခ်စ္ရုံနဲ႔ မၿပီးဘဲ တဦးကို တဦး နားလည္ ခြင္႔လႊတ္ၿပီး အေပးအယူမွ်မယ္၊ ေမာင္တထမ္း မယ္တရြက္ နဲ႔ မိသားစု ဘ၀ေလးကို အတူ ညိွႏွိဳင္း တုိင္ပင္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ စိတ္ခ်မ္းသာရတာေပါ႔။

ကိုယ္တို႔အိမ္ကေတာ႔ အိမ္ေထာင္ဖက္ ေရြးတာမွာ မိဘ ေဆြမ်ိဳးက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တယ္ ဆိုတာ ထုံးစံ မရွိခဲ႔ဘူး။ ကိုယ္ခ်စ္ရင္ ကိုယ္သေဘာမွ်ရင္ လက္တြဲႏိုင္တယ္။ မိဘ ေဆြမ်ိဳးက ကိုယ္႔ႏွလုံးသားနဲ႔ အသိဥာဏ္နဲ႔ပဲ ဆုံးျဖတ္ေစခဲ႔တယ္။

ကိုယ္တို႔ ေမာင္ႏွမတေတြ အရြယ္ေရာက္လို႔ အသီးသီး ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူေတြ ေတြ႔ၾကေတာ႔ ကိုယ္တို႔မွာ အေဖပဲ ရွိေတာ႔တာ။ အေဖကေတာ႔ သမီးက ခ်စ္ရင္ အေဖကလဲ လိုက္ခ်စ္ရမွာေပါ႔ လို႔ပဲ ေျပာခဲ႔တာပါ။ သားသမီးတိုင္းကို မိဘ ေမတၱာအျပည္႔နဲ႔ ေရးတဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔ လက္ဖြဲ႔တတ္သူပါ။ ဒါေၾကာင္႔မို႔လဲ အေဖ႔သူငယ္ခ်င္း တကၠသိုလ္မင္းေမာ္က ကဗ်ာနဲ႔အတူ၊ သမီးလွဴသည္၊ နတ္လူသာဓု ေခၚေစေသာ၀္ လို႔ ကဗ်ာစပ္ခဲ႔တာ။

ကိုယ္သူ႔ကို အိမ္နဲ႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔တုန္းက အေဖက အထဲမွာ။ အဲဒီတုန္းက ကိုယ္လဲ သူ႔အိမ္က ထမင္းဖိတ္ေကၽြးလို႔ သြားစားရင္း သူ႔မိဘ၊ အမေတြနဲ႔ ဆုံၿပီးၿပီ။ ကိုယ္႔အိမ္ကို တလွည္႔ မိတ္ဆက္မယ္ဆိုေတာ႔ အမေတြကို ႀကိဳေျပာထားတာမို႔ သူတို႔ကလဲ ထမင္းစားဖိတ္မယ္လို႔ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ အေမအစား အေမ႔အမ ကိုယ္တို႔ ႀကီးႀကီးတေယာက္ကိုလဲ အသိေပးတဲ႔အေနနဲ႔ အိမ္မွာ ေခၚထားတယ္။

ကိုယ္တကယ္ပူတာက ကိုယ္နဲ႔ အထက္ေအာက္ တႏွစ္ႀကီး တႏွစ္ငယ္ ေမာင္ေလးနဲ႔ အဆင္ေျပပါ႔မလား ပူတာ တခုပါပဲ။ သူက မေက်နပ္ရင္ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး လုပ္တတ္လို႔ပါ။ အဲဒီတုန္းကမ်ား လန္႔လိုက္၊ ထိတ္လိုက္တာ။ ဘာမွ မျဖစ္သလို မနည္း ဟန္ေဆာင္ေနရတယ္။ သူတလွည္႔ ကိုယ္တလွည္႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အားေပးေနရတယ္။

တကယ္ သူ လာေတာ႔ အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္။ ကိုယ္က ဒီလူကို တသက္တာ ရည္ရြယ္ပါတယ္လို႔ အသိေပးၿပီးၿပီပဲ။ ကိုယ္စိုးရိမ္တဲ႔ ကိုယ္႔ေမာင္ေလးကလဲ ဘာမွ ပူညံပူညံ မလုပ္တဲ႔အျပင္ သူထမင္းစားတာကို ေဘးကေန ထိုင္ၿပီး စကားေတြ ေဖာင္ေအာင္ ေျပာလို႔။ အေဒၚကလဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း။ အမေတြကလဲ ေအးေအးေဆးေဆး။ မေၾကမခ်မ္း သေဘာမတူၾကတာက ကုိယ္႔ေၾကာင္ေလး ေတြပါ။ မထင္တဲ႔အကြက္က ထ ေဖာက္တာေပါ႔။

သူလာတဲ႔ အခ်ိန္ ေသာင္းက်န္းလိုက္ၾကတာ ေျဗာင္းကို ဆန္လို႔။ သူ႔ကို တိုက္တဲ႔ ေကာ္ဖီခြက္လဲ ေျပးလႊားရင္း တိုက္ပစ္လို႔ က်ကြဲလို ကြဲ။ သူထမင္းစားေနတုန္း နံေဘးက ေၾကာင္အိမ္ေပၚက သၾကားပုလင္းကို တြန္းခ်လိုက္လို႔ ပုလင္းကြဲၿပီး သၾကားေတြ ျပန္႔ၾကဲ။ တခါမွ ဒီေၾကာင္ေတြ အဲဒီလို မေဆာ႔ဖူးဘူး။ သူတို႔ အခ်စ္ကိုလုမဲ႔သူလို႔ သိေနသလိုလိုပါ။

အေဖ အျပင္ေရာက္တဲ႔အခ်ိန္က သူက ရန္ကုန္မွာ မရွိေတာ႔ဘူး။ အလုပ္သြားလုပ္ေနၿပီ။ အေဖ႔ကို သူ႔အေၾကာင္း မေျပာရေသးဘူး။ အဲဒီေန႔က အေဖ လြတ္တယ္ဆိုေတာ႔ အိမ္မွာ လူေတြကလဲ မစဲ၊ ဖုန္းလဲ မနားရ ႏွဳတ္ဆက္ၾက၊ ၀မ္းသာၾကနဲ႔။ ကိုယ္တို႔လဲ လာသမွ် မိတ္ေဆြေတြကို ဧည္႔၀တ္ေက်ေအာင္ ေကၽြးဖို႔ ေမြးဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကေပါ႔။

အေဖ႔ကိုေတာ႔ ေအးေအးေဆးေဆးတေန႔မွ ကိုယ္႔မွာ ရည္ရြယ္ထားသူ ရွိေၾကာင္း ေျပာမယ္လို႔ပဲ။ အေမရွိရင္ေတာ႔ အေမကတဆင္႔ အသိေပးခြင္႔ေတာင္းမိမွာပဲ။ အခုေတာ႔ အေဖ႔ကိုပဲ တိုက္ရိုက္ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ေျပာရေတာ႔မွာပဲ လို႔ ထင္ထားတာ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီလို ကိုယ္ မ်က္ႏွာမပူရဘဲ ကံေကာင္းသြားခဲ႔တာ။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ အဲဒီေန႔က အေဖလြတ္လို႔ ၀မ္းသာၿပီး ဖုန္းေတြ ဆက္ၾကတာမွာ ဖုန္းတခုက သူ႔အေမရဲ႔ ဖုန္းျဖစ္ေနခဲ႔တာ။ ဆရာႀကီး လြတ္တာ ၀မ္းသာပါတယ္ လို႔ လွမ္းႏွဳတ္ဆက္လိုက္တာပါ။ အဲဒီေတာ႔ အေဖက ဘယ္သူပါလဲ လို႔ ေမးတာေပါ႔။ အဲဒီေတာ႔ သူ႔အေမ မာမားက သူ႔သားနဲ႔ သမီးမိုးခ်ိဳသင္းက သိပ္ခင္ၾကပါတယ္ တဲ႔။

သူ႔သားနဲ႔ ကိုယ္႔သမီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရုံနဲ႔ ခုလို မိခင္ျဖစ္သူက တကူးတက ၀မ္းသာေၾကာင္း ႏွဳတ္ဆက္ေျပာတာ ေတာ္ရုံ တန္ရုံ ခင္မင္မွဳေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္လိမ္႔မလဲ လို႔ အေဖလဲ ရိပ္မိသြားေတာ႔တာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ အေဖလဲ ကိုယ္႔ အမအႀကီးဆုံးကို ေမးျမန္းရင္း အသိေပးၿပီးသား ျဖစ္သြားတာပဲေလ။ အဲဒီကတည္းက ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔တဲ႔ သူ႔မိဘႏွစ္ပါးကို ခုခ်ိန္ထိ ေက်းဇူးတင္ ခ်စ္ခင္ေနခဲ႔ရတာ။

လက္ထပ္ေတာ႔မယ္ ဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔အလုပ္က ဆရာျဖစ္တဲ႔ ဆရာ ဦးတင္ေမာင္သန္းက ကိုယ္႔ကို ေျပာပါတယ္။ ခ်ိဳသင္းေရ..နင္တို႔က ခ်စ္လို႔ ယူၾကတာဆိုေပမဲ႔ တေယာက္ စိတ္သေဘာထား တေယာက္ အေသးစိတ္ သိၾကတာ မဟုတ္ေသးဘူး။ အခုမွ အေသအခ်ာ သိရမွာဆိုေတာ႔ အျမင္မတူတာေတြ ရွိခ်င္ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေတြကို အေသအခ်ာ သိေအာင္ ၁ႏွစ္ေတာ႔ သည္းခံ တဲ႔။ တႏွစ္ၾကာရင္ သူက ဘယ္လို၊ ဘာႀကိဳက္တယ္-မႀကိဳက္ဘူး၊ ကိုယ္က သူနဲ႔ ဘာမတူဘူူး စသျဖင္႔ အကုန္ သိသေလာက္ ျဖစ္ၿပီ တဲ႔။ အဲဒီအခါ နားလည္မွဳရေအာင္ ညိွယူေပေတာ႔ တဲ႔။ ဒါဆို ေပ်ာ္ရလိမ္႔မယ္ တဲ႔။

ကိုယ္လဲ ကိုယ္႔ဆရာေျပာလို႔သာ နားေထာင္လိုက္တာ။ ကိုယ္တို႔ခ်င္း သိၿပီး နားလည္ၿပီးသား၊ ေနာက္ ခ်စ္လဲ ခ်စ္ၿပီးသားမို႔ ဘာသည္းခံစရာ လိုမလဲ ထင္တာေပါ႔။ ဘယ္ဟုတ္လိမ္႔မလဲ။ ႏွစ္ေယာက္အတူတူေနရေတာ႔မွ မတူ ကြဲလြဲတာေတြ တပုံႀကီး။ တကယ္႔ လက္ေတြ႔မွာ ကိုယ္႔ကို မႀကိဳက္္တာေတြလဲ ေပၚ၊ သူ႔ကို မႀကိဳက္တဲ႔အခ်က္ေတြလဲ သိ ဆိုေတာ႔ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းပဲ။

ႏွစ္ေယာက္စလုံးက မိသားစုထဲမွာ အငယ္ေတြ။ သူက ဒုန္းဆို ကိုယ္က ဒိုင္း။ အရင္ကေတာ႔ ေက်ာင္းသြား၊ေက်ာင္းျပန္ ႀကိဳပို႔ လုပ္တာေလာက္ သိတာကိုး။ အဲဒီတုန္းကေတာ႔ သူမႀကိဳက္တာလဲ ကိုယ္မေျပာ၊ ကိုယ္မႀကိဳက္တာလဲ သူမလုပ္ ကိုး။ အခုေတာ႔ ၂၄နာရီအတူေနရေတာ႔ သိရၿပီ။ အဲဒီ transition time တႏွစ္ေလာက္က အေတာ္ညိွလိုက္ရတယ္။ ဒါေတာင္ ခ်စ္လို႔ ယူၾကတဲ႔ အတြဲေနာ္။ မခ်စ္သာ မခ်စ္ရင္ ဘယ္လိုေနၾကမယ္ မသိ။

အေဖ ဆုံးမတာကေတာ႔ တမ်ိဳးပါ။ ဇနီး ခင္ပြန္းဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ အရင္းႏွီးဆုံးပဲ တဲ႔။ အျပင္လူနဲ႔ဆိုရင္ ကိုယ္က သေဘာေကာင္း လိုက္ေလ်ာ ဟန္ေဆာင္ေနလို႔ ရခ်င္ရတတ္ေပမဲ႔ အိမ္မွာေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္သေဘာထား အမွန္၊ ကိုယ္႔အားနည္းခ်က္၊ ကိုယ္႔ လိုအပ္ခ်က္ကို အရင္းႏွီးဆုံး ကိုယ္႔ အိမ္ေထာင္ဖက္က အသိဆုံးပဲ တဲ႔။

အဲဒီအခါ ကိုယ္႔ကို သိေလ ခ်ဥ္ေလ မျဖစ္ရေအာင္ အနီးဆုံးလူက ကိုယ္႔ကို ေလးစားေအာင္ ေနတတ္ပါေစ ငါ႔သမီး တဲ႔။ အခ်င္းခ်င္းေတြမို႔ ေလးစားဖို႔ မလိုအပ္ဘူးလို႔ မထင္ပါနဲ႔ တဲ႔။ ကိုယ္႔ အနီးဆုံးလူက ကိုယ္႔ကို ခ်စ္လဲ ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၊ ေလးလဲ ေလးစားရင္ သမီးတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာပါလိမ္႔မယ္ တဲ႔။

ကိုယ္႔အေမဆုံးေတာ႔ အေမ႔ကို ေျမမခ်မီ အေဖ႔ထက္ ၃ႏွစ္ငယ္ေပမဲ႔လည္း အေမ႔ ေမတၱာတရားကို ေက်းဇူးတင္ ေလးစားလို႔ အဲဒီဂုဏ္ကို ကန္ေတာ႔ခဲ႔တာ လို႔ အေဖက ရွင္းျပဖူးပါတယ္။

ကိုယ္လဲ perfect မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အားနည္းခ်က္ေတြ လိုအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလွတယ္။ ဒါေၾကာင္႔မို႔ တခါတေလ စိတ္လိုက္မာန္ပါ ျဖစ္ရင္ အဲဒီဆုံးမစကားေလးေတြကို ၾကားေယာင္ၿပီး ကိုယ္႔စိတ္ကိုယ္ ခၽြန္းျပန္အုပ္ရတတ္တယ္။ မေကာင္းတဲ႔ အျပဳအမူဆိုလဲ အျမဲသတိထားၿပီး မလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္သာ ေနခ်င္သူမို႔ စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ၿပီး ကုန္သြားရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို ႏွေျမာလို႔။

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္လဲ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ စဥ္းစားေနတဲ႔ ညီမေလးကို ကိုယ္႔အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ရွင္းျပ ေျပာျပလိုက္တာ သူလဲ ဘယ္လို သေဘာေပါက္သြားတယ္မသိဘူး။ ေတာ္ပါၿပီ မယူေတာ႔ပါဘူး မမရယ္၊ တေယာက္တည္းပဲ ေကာင္းပါတယ္ တဲ႔။
ေအာ္....ကိုယ္႔ ထုံးစံအတိုင္း ခုတ္ရာ တျခား၊ ရွရာ တလြဲ ျဖစ္ျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႔ေလ။

မိုးခ်ိဳသင္း

45 comments:

ZT said...

အင္း။ ရင္ေလးစရာပါလား။ ဖူး။

Su said...

ya now i think i better stay alone :)

May Moe said...

ဒီလိုပါပဲ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း ညွိညွိႏိႈင္းႏိႈင္းေပါ့ ဟီး ဖတ္မွတ္သြားပါတယ္

kay said...

ေအာ္..ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဖတ္ေနတာ.ေနာက္ဆံုးမွ..ညီမေလးက.. မယူေတာ့ပါဘူး ဆိုေတာ့..ဘယ္လိုလုပ္ရ။ ခက္တာပဲ..ကာလသားသမီးေတြ..က်မ ညီမ ၀မ္းကြဲေတြလဲ..အဲလိုပဲ..တြဲလာလိုက္တာ..တကယ္ယူဖို႕က်..က်ားမီးဆြဲရမလိုပဲ..။ ေခတ္ေတြ..အျမင္ေတြလဲ ေျပာင္းကုန္ပီထင္တယ္ေနာ္..။ အေမတို႕အေဖတို႕ေခတ္က..ရိုးရိုး..က်မတို႕ေခတ္က..မရိုးေတာ့..သူတို႕ေခတ္က်ေတာ့..ဆန္းကုနျပီ။

လင္း said...

အပ်ိဳၾကီးဘဲလုပ္ေတာ့မယ္ း) ။ လင္းကေတာ့ အၾကာၾကီး ခ်စ္သူဘ၀နဲ ့ေနျပီး ေနာက္ဆံုးပိတ္ေတာ့ အသဲကြဲတာနဲ ့အဆံုးသတ္ပါတယ္။
( ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့လည္း ၾကာရွည္ဖုံးထားလို ့မရတာေတြနဲ ့ သတ္ရတာေတြလဲရိွပါ့)
ဟီး သူ ့ကိုမရလို ့ပါ ။ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အပ်ိဳၾကီးမလုပ္ဘူး။

shin said...

ha ha...like the ending!.. I thought your cousin sister will say "Thank you! a ma!" lol....

RePublic said...

ဖတ္လို႕ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ၊၊ အမွန္ပါ၊

khin oo may said...

ေနာင္ေနာက္ကုိ ဝင္မရွဴပ္ ရန္ေလးနက္စြာ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါသည္။

ဟန္လင္းထြန္း said...

မခ်ဳိသင္း

ဒီကိစၥ က ၾကားေနျမင္ေနရတာ ရုိးေနၿပီဆုိေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးႏုိင္တဲ့ ကိစၥ။ အင္းးးးးးး ဟူးးးးးးးးးး

သက္ျပင္းကုိခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမႈတ္ထုတ္ရင္း ျပန္လည္ထြက္ခြါသြားပါတယ္။

ဇနိ said...

အမခ်ိဳသင္း ကိုယ္တိုင္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္ အေတြ႔အႀကံဳေလးအတြက္ တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္။
ခုလို သိရေတာ့ သတိထားရမယ္။ စဥ္းစားရမယ္ေပါ့ေနာ္။
ခုတ္ရာတျခား ရွရာတျခားေတာ့ နိနိအတြက္ မျဖစ္ေစရပါဘူး။
တေန႔ေန႔ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔မွာ မဂၤလာေဆာင္အံုးမွာေနာ္ အမခ်ိဳသင္း။
ကိုနိအိမ္က ညီမကို သိတယ္။ ခ်စ္လည္းခ်စ္ၾကပါတယ္။ နိနိအိမ္ကိုေတာ့ မေျပာရေသးဘူး။
တေန႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာမယ္လို႔ အမလို စိတ္ကူးထားတာပဲေလ။ ခုထိေျပာမထြက္ေသးပါဘူး။
ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ မိသားစုတစ္ခုကိုေတာ့ ထူေထာင္ခ်င္ပါေသးတယ္ အမရယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ နိနိအတြက္ ခေလာ ခလူးကို သည္းခံရမယ္ အမခ်ိဳသင္းေရ။
နိနိ

tg.nwai said...

ေကာင္းတယ္ ခ်ိဳသင္းေရ.. အေတြ႔အၾကံဳေတြ ျပန္ေ၀မွ်ေပးတဲ႔ အတြက္လဲ ေက်းဇူး။ .ဆရာ့ စကားကိုလည္း မွတ္သားသြားပါတယ္။

ခ်ိဳသင္း အခ်စ္ေၾကာင့္ အားရွိရတဲ႔ အေၾကာင္းေလးေတြလည္း ေရးဦးမွေပါ့။ သူက ၀ုန္း ကိုယ္က ဒိုင္း။ ၿပီး သူကေခ်ာ့ ကိုယ္လည္းေပ်ာ့... ဟဲဟဲ။

MANORHARY said...

ဟင္...အေစာၾကီးတည္းကဘာလို႔အဲလိုမဆံုးမခဲ့တာလဲ
ဒီအခ်ိန္က်မွ..ဘာလုပ္ရမွာလဲ...အဟင့္..
း)

ThuHninSee said...

"ကိုယ္႔ အနီးဆုံးလူက ကိုယ္႔ကို ခ်စ္လဲ ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၊ ေလးလဲ ေလးစားရင္ သမီးတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာပါလိမ္႔မယ္ တဲ႔"
ဘယ္လုိ ေလးစားေအာင္ေနရလဲဟင္။

Eaindra said...

အစ္မေရ..

ကိုးႏွစ္တိတိ..ႀကိဳက္ခဲ့ၾကတာပါ..
အခုထိညွိလို႔..မရႏိုင္ေသးတာ..(အဟီး)

တစ္ခါတစ္ေလ..ေတြးၾကည့္မိတယ္ အစ္မေရ...အခ်စ္ဆိုတာ..မရွိပဲ
အိမ္ေထာင္တစ္ခု..တည္ျမဲတယ္ဆိုတာ..
ဟုတ္ႏိုင္ပါ့မလား..ေပါ့..။

အိျႏၵာ

nu-san said...

မမုိးခ်ိဳသင္းေရ.. “သိေလ.. ခ်ဥ္ေလတဲ့လား..” ဆရာၾကီးေျပာခဲ့တဲ့ ဆုံးမစကားကုိလည္း မွတ္ထားပါ့မယ္.. :)

လင္းလက္ said...

အမေရ ကၽြန္ေတာ္စဖတ္ဖူးကတည္းက
စာအေရးအသားေကာင္းလို႔ႀကိဳက္ခဲ့တာ
လင့္ထားတာလဲၾကာပါၿပီ
အၿမဲလည္းလာလည္ျဖစ္ပါတယ္
စကားေျပေကာ၊စကားေျပာေရးဟန္ေျပျပစ္တာကို
သေဘာက်မိပါတယ္
ေလးစားအတုယူလွ်က္...............

PAUK said...

မခ်ိဳသင္း..
က်ေနာ့အတြက္ အသံုး၀င္၀င္ မ၀င္၀င္..
ဖတ္သြားပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္ကို သေဘာမက်တာကလႊဲရင္ေပါ့..
ဟီးး
အားရင္..အိမ္ဖက္လာလည္ပါဦး...
(မေရာက္တာၾကာျပီ..မေတြ႔တာၾကာျပီ..
သတိရလိုက္တာ....ထံုသင္းရာ..)

သစ္နက္ဆူး said...

မမိုး...
ေရးထားတာေလးက ေကာင္းပါတယ္..
သူမ်ားေတြလည္း စဥ္းစားလို ့ရတာေပါ့...
စဥ္းစားလြန္ျပီး...ေနာင္လာေနာက္သားေတြ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္မလြဲေအာင္ေတာ့...
အေျခအေနၾကည့္ျပီး ခုတ္ ေပါ့...။
အခု သူေရွာင္မယ့္ ဘက္ကို သြားခုတ္မိျပီ...။

strike said...

ဒါကေတာ႔ ဘ၀ေပါ႔ဗ်ာ၊သိုးေဆာင္းလိုဆိုရင္ေတာ႔ "That"s Life၊
ဒါေပမယ္႔ ဘ၀ဆိုတာကိုအေကာင္းဆံုး၊အဆင္ေၿပေၿပ
ၿဖင္႔ေတြ႔ၾကံဳသင္႔၊ေတြ႔ၾကံဳေစခ်င္ပါသည္။

Nu Thwe said...

ေၾကာင္ေလးေတြ ဆႏၵျပတာကို သေဘာက်တယ္ ခ်ိဳသင္းေရ။ သူတို႔က ကိုေက်ာ္႔ကို ၿပိဳင္ဖက္လို႔ သေဘာထားတယ္ေပါ႔ေလ...ဟိဟိ။
မခင္ဦးေမ ေရးထားတာ ရယ္ရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သေဘာမတူဘူး။ သူကလည္း ေနာက္တာ ျဖစ္မွာပါေလ။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ လူေတြက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သူတို႔ဖာသာ သူတို႔ ခ်ထားၿပီးသား။ ကုိယ္ ေျပာတာနဲ႔ တိုက္ဆိုင္သြားေတာ႔ ကိုယ္ ေျပာလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သလိုလို ျဖစ္သြားတာ။ ေျပာစရာ ရွိတာေတာ႔ ေျပာပါ။ အရမ္း ေကာင္းပါတယ္။
တစ္မိသားနဲ႔ တစ္မိသား တစ္ေန႔မွာ ၂၄ နာရီ အတူတူ ေနၾကည္႔ေတာ႔ မတိုက္ဆိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္လာတာ သဘာ၀ပါ။ ကိုယ္ သည္းခံရတာေတြ ရွိသလို သူ သည္းခံရတာေတြလည္း ရွိတာပဲ။ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူမွ တစ္ဖက္သတ္ မႏိုင္စားတဲ႔၊ မေက်လည္တာေလးေတြကို ရန္မျဖစ္ပဲ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြး ၫႇိႏိႈင္းႏိုင္တဲ႔ relationship မ်ိဳးကေတာ႔ ေရရွည္ ေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေအာင္ work out လုပ္ႏိုင္တာလည္း achievement in life တစ္ခုပါပဲ။

ေဗဒါရီ said...

အမေရ .. မွတ္သားစရာေတြ အျပည့္နဲ႔ စာတပုဒ္ပါပဲ။
အမေဖေဖ ဆံုးမစကားေလးက အဖိုးတန္လွပါတယ္။
အဲဒီအတိုင္း အိမ္ေထာင္သည္တိုင္း လိုက္နာႏိုင္ၾကရင္ ကေတာက္ကဆ ဆိုတာ ရွိမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ အသက္ေတြ ႀကီးႀကီးလာျပီ :D

မီယာ said...

before and after ကေတာ့မတူတာ အေသအခ်ာပဲ။ ေနာင္ဂ်ိန္ကလည္း ပေလးသလားပဲ။ တခါတေလမ်ား အ့့ံၾသစရာ။ ဘယ္လုိေျပာင္းလဲ သြားၾကတာလဲလုိ႔။

Anonymous said...

အမေရ ဒီစာဖတ္ျပီး က်ေနာ္လည္းအိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘူးလားလို႕ အဟီး

ATN said...

ခုတ္ရာ တျခား၊ ရွရာ တလြဲ ျဖစ္ျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႔ေလ။...
----------------------------
မျဖစ္ပါဘူး...

တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း... တေယာက္တည္းေနတာက... ပိုေကာင္းတယ္လို႕... ယူဆလို႕... ျဖစ္ေပမေပါ့ေလ...

တေယာက္ထဲ... မေနခ်င္လို႕... ႏွစ္ေယာက္... တြဲေနခ်င္တဲ့... accompanionship ဆိုတဲ့... အေဖာ္သဟဲျပဳမႈမွာ...
တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ေလးစားတာ...
တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ခ်စ္တာ... တဦးခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္... အားနည္းခ်က္ကို... အျခားတဦးက... နားလည္... လက္ခံ... ခြင့္လႊတ္တာ... အဲတာေတြက... တကယ္... အေရးၾကီးတာေတြပါပဲ...

အဲတာေတြက... အေဖာ္သဟဲျပဳမႈကို... ဖက္တြယ္ထားလိုသူတိုင္း...
ဖတ္ရတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြပါပဲ...

အဲ... စာမ်က္ႏွာေတြကို... လူသား ႏွစ္ေယာက္... အတူတကြ... ဖတ္ႏိုင္ၾကျပီဆိုရင္ျဖင့္.... ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စရာေကာင္းတဲ့... အေဖာ္သဟဲျပဳမႈ... သို႕မဟုတ္... အိမ္ေထာင္ေရးတခုကို... ရျပီေပါ့...။

------------

ဒါက... အကိုနားလည္တဲ့... အိမ္ေထာင္ေရးပါ...
ငါ့ ညီမေရ႕... း)

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မခ်ဳိသင္း ေဖေဖ ေျပာတဲ့ စကားက အရမ္းေကာင္း တာပါပဲ။

KLNG said...

မမမွတ္သားနာယူသြားပါတယ္..။

P.Ti said...

အဲဒါေတြေၾကာင့္ေပါ့... တစ္ေယာက္ထဲပဲေနေတာ့မယ္... အဟဲ

ေၾကာင္ေလးေတြမရွိေပမယ့္ က်န္ရစ္ခဲ့မယ့္သူေတြကို သနားလုိ႔ပါ..

အဟဲ.. ေၾကာင္ၾကည့္တာ.. :P

thwe thwe said...

အင္း တကယ္ေတာ့ မမက ဆရာ မင္းေမာ္လိုပဲ

အားလံုးႀကားႀကားသမွ် ညီမ ညီမ ညီမ ယူေတာ္မူႀကပါလို့ ေျပာသင့္တယ္

အခုေတာ့ သူက အပ်ိဳႀကီးလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ တစ္သက္လံုးတင္ေက်ြးရေတာ့မယ္

ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ? အခုမွေတာ့ ေျပာလည္း ေျပာျပီးေနျပီဆိုေတာ့ ေက်ြးလိုက္ပါေတာ့ေလ
:P;)) :)))

Ko Kyaw said...

ဖတ္လို႔သိပ္ေကာင္းပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုးက်မွ ရယ္မိေတာ့တယ္ :)
By the way, Happy Christmas !

nyimuyar said...

thanks for ur message.

:P said...

ဖတ္မွတ္သြားပါတယ္

tututha said...

သေဘာမတူတဲ့ေၾကာင္ဆိုလို႔ ဒီတခါပဲၾကားဖူးတယ္ ... အဆန္းခ်ည္းပါပဲလား :) :) :)

သက္ေဝ said...

သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ဘ၀ထဲမွာ ေကာင္းတူ ဆိုးဖက္ ေအးအတူ ပူအမွ် ရည္ရွည္ ေပါင္းဖက္ ေနထိုင္ဖို ့ဆိုတာ ေစ့ေစ့ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ကို မလြယ္တာပါ။ ကိုယ့္ေမာင္ႏွမ ရင္းခ်ာေတြေတာင္ တစ္ခါတစ္ခါမွာ စိတ္နဲ ့မေတြ ့ဘဲ ရန္ျဖစ္ၾကရေသးတာ… သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာဖြယ္ရာမရွိ…။

အဲဒီလိုအခါမ်ိဳးေတြမွာ ကိုယ္ ့ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့သူ ကိုယ္ကလဲ တကယ္ခ်စ္တဲ့သူ မွသာလွ်င္ ရည္ရွည္ သည္းခံႏိုင္မွာ။ အဲဒါေတြအတြက္ အဓိက လိုအပ္တာက အခ်စ္…။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ ၊ ေလးစားမႈ နဲ့ ့ သည္းခံခြင့္လႊတ္ျခင္း…။

ဒါမွသာ သာယာခ်မ္းေျမ့တဲ့ အိမ္ေထာင္ေလး တစ္ခု ျဖစ္လာမယ္လို ့ ယံုၾကည္ပါတယ္...။

စူး said...

အမ......................ေရ့


စာေတြေတာ့ အားတိုင္းဖတ္ပါတယ္..အမရဲ့
အမက်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ.....


အမေရ့............ မတတ္သာလို့ခနတာခြဲခြါေပမဲ့
ရီစရာစာေတြေရးတဲ့ အမ သေဘာေကာင္းတဲ့အမကို ေမ့ပါဘူးးးးးးးးးးးးးးးးး

khin oo may said...

kom: kom: kom: ဤ အိမ္ေပၚသုိ႔ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာေရာက္ေစေသာ၀္... မဂၤလာေရာက္ေစေသာ၀္...

khin oo may said...

20 Dec 08, 09:48 AM
Boyz: ဘရိတ္ပါ ျဖဳတ္ေပးလို္ကါမယ္
20 Dec 08, 09:48 AM
kom: တြန္းခ်င္သူမ်ား လင္း ( http://amhattaya.blogspot.com/
20 Dec 08, 09:48 AM
Boyz: သင္းထံုကိုိ ေတာင္ေပၚက အဆင္းမွာ ဘီးတပ္၊ေခ်ာဆီထည့္ၿပီး ဂ်က္အင္ဂ်င္အားန႔ဲ ကူတြန္းေပးမယ္.
20 Dec 08, 09:47 AM
kom: sin dan lar: တြန္းျပီေဟ့
20 Dec 08, 09:47 AM
Boyz: ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ
20 Dec 08, 09:47 AM
Boyz: ခုမွ ႏိုးတယ္..
20 Dec 08, 09:47 AM
kom: MayMoe: သာမီးလဲ ကူတြန္းေပးပါ့မယ္
20 Dec 08, 09:46 AM
kom: Republic: က်ေနာ္လည္း ကိြတို႕ အစ္မခ်ဳိ တို႕လို ၀င္တိုက္ ..အဲ ၀င္တြန္းေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်
20 Dec 08, 09:46 AM
kom: မဇနိ: လင္းေနမေကာင္းဘူးဆို နိနိလည္း ေနာက္ကေန တြန္းကူပါ့မယ္ မမခ်ိဳသင္းနဲ႔အတူ
20 Dec 08, 09:46 AM
kom: မခ်ိဳသင္း: ေခ်ာင္းဆိုးတာ လည္ပင္းကို scarf အျမဲ ပတ္ထား ညီမ၊ ေအးတယ္။ အမဆို ေန႔တိုင္း ပတ္ထားရတယ္။

khin oo may said...

20 Dec 08, 09:46 AM
kom: မခ်ိဳသင္း: ညီမေရ ေနမေကာင္းဘူးဆို.. ဒီေတာင္ကို ေက်ာ္ႏိုင္ေအာင္ ေနာက္က တြန္းတင္ ပါ႔မယ္ညီမရယ္။

pandora said...

အေဖာ္နဲ႕ေနမလား တေယာက္တည္းေနမလား။ ၅၀ - ၅၀ ပဲလို႕လည္း ေျပာၾကတာၾကားဖူးတယ္။ ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈေပါ့ေလ။ ဘာပဲေရြးေရြး Appreciate what you have လို႕ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေျပာဖူးေသးတယ္။

Dr. Yi Yi Win said...

အစ္မေရ..စာေတြလာဖတ္သြားပါတယ္ေနာ္. အစ္မမွာဘေလာ့ဂ္ေတြ သံုးခုေတာင္ဗ်။ အျခားဖက္ေတြလည္းေရာက္ခဲ့ပါတယ္ရွင္။

၀တီခင္ said...

မမခ်ိဳသင္း။ ႏွစ္ဦး သေဘာထားခ်င္းတိုက္ဆိုင္ဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ကူတဲ့ကိစၥပါ။ အခုလို ဆရာၾကီးရဲ႕ဆံုးမစကားေတြနဲ႕အတူ အမရဲ႕စာကိုဖတ္ျပီး စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရပါတယ္။ ေက်းဇူးပါ ....

Unknown said...

Ma Moe Cho Thinn,
How are you? I visit to your blog everyday but I haven't seen new posts. Ama yay, try to keep your health fit. I hope that you are rather busy not sick.
Merry Xmas and happy new year.

စူး said...

အမခ်ိဳသင္းေရ..
ေနေကာင္းပါရဲ့လားးးးး
က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ပါ..

အမေရ မဂၤလာရိွေသာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစေနာ္

Merry X-mas and Happy New year2009!!!!

WWKM said...

ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္မေရ.
ပညာယူစရာေတြလဲ မွတ္သားသြားပါတယ္ရွင္.
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္.

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

“ကိုယ္႔ကို သိေလ ခ်ဥ္ေလ မျဖစ္ရေအာင္ အနီးဆုံးလူက ကိုယ္႔ကို ေလးစားေအာင္ ေနတတ္ပါေစ” ဆိုတဲ့စကားက သိပ္အဖိုးတန္တာပါပဲ အစ္မ။ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ျပန္ေျပာျပလို႔ရေအာင္ တေလးတစား ဖတ္သြားပါတယ္။

KKN said...

Ma Moe,

Thanks alot to read it... I just married going to one year...last time i love too much him...He also...now i feel a little bit something...I think ....
he also may be...but i don't want to leave from him.....so i will try again & i will surely listen ur
talking....Sorry pardon me....my english is so poor...Thanks alot Ma Moe....

Nwe ( S'pore )