လူေတြဆိုတာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ဘယ္လိုမွ အႀကိဳက္ခ်င္း မတူႏိုင္ဘူး။ တထပ္တည္း မက်ႏိုင္ဘူးေလ။ ဒီလိုေရးလို႔ ခ်ိဳသင္းတေယာက္ ဘာေတြ ပ်ိဳးေနျပန္ၿပီလဲလို႔ ထင္ၾကအုံးမယ္။ ဘာမွ မပ်ိဳးရပါဘူး။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူညီၾကတာေလးေတြကို ေတြးမိလို႔ပါ။
ကိုယ္နဲ႔သူမွာလဲ အိမ္ေထာင္သာက်လာတာ မတူတဲ႔အခ်က္ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတာပါ။ အဲဒီေတာ႔ မတူတာေတြ ထိုင္ေရးေနရင္လဲ ဒီည မအိပ္လိုက္ရဘဲ မနက္ရုံးကို အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ တန္းအလုပ္ဆင္း လိုက္ရလိမ္႔မယ္။ အဲဒီေတာ႔ တူတာေတြ ေျပာရင္ ပိုတိုမယ္ ထင္တာပဲ။
အႀကိဳက္အတူဆုံး အခ်က္ကို ေျပာရရင္ေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရုပ္ရွင္ႀကိဳက္ၾကတာကိုပါ။ ရုပ္ရွင္မ်ားၾကည္႔ေနရင္ ျငိမ္ ေနတာပဲ။ ႏွစ္ေယာက္သား အားရက္ဆိုရင္ ရုပ္ရွင္ရုံေအာက္မွာ သြားေမာ႔ေနတာ ေတြ႔ရမယ္။
ရုံးအားရက္ေတြမွာ ဆဲလ္ဖုန္းကို ဆက္လို႔ မကုိင္ေတာ႔ဘူးဆိုရင္ သေဘာသာေပါက္ေပေတာ႔ လို႔ ရင္းႏွီးသူေတြကို ေျပာထားရတယ္။ နည္းနည္းေစာေသးလို႔ ဖုန္းကိုင္ရင္လဲ ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ ဟုိဖက္က သူငယ္ခ်င္းက ဒီေန႔ ဘာကားလဲေဟ႔ တဲ႔။ ေမးပုံက။ မသိတဲ႔သူဆို ကားပြဲစား လုပ္ေနသလား ထင္မွာ။
ကိုယ္ ဒီအေမရိကားကို စ ေရာက္လို႔ ပထမဆုံး ရုပ္ရွင္ၾကည္႔တဲ႔ညကို သတိရမိေသးတယ္။ ေဟာလိ၀ုဒ္ရွိတဲ႔ ရုပ္ရွင္ျမိဳ႔ေတာ္မွာ ေနမိရက္သားျဖစ္ေနတာမို႔ ကိုယ္ၾကည္႔ခ်င္တဲ႔ကားေတြ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ၾကည္႔ရေတာ႔မွာ ေတြးၿပီး အရမ္း၀မ္းသာေနတာ။ ဒါနဲ႔ ရုံထဲ၀င္ဖို႔ လက္မွတ္ျပေတာ႔ လက္မွတ္စစ္ လူႀကီးက ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားကို ေမးတယ္ေလ။ ခင္ဗ်ားရဲ႔အမ်ိဳးသမီး ဒီေလာက္ျပံဳးေနေအာင္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ထားသလဲ သိခ်င္လိုက္တာ တဲ႔။ တကယ္ေတာ႔ သူက ဘာမွ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီက ရုပ္ရွင္ေတြ ၾကည္႔ရေတာ႔မယ္ ဆိုၿပီး ပလပ္ပလပ္ ျဖစ္ေနတာ။
ရုပ္ရွင္ၾကည္႔တဲ႔လူေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား ရွိေသးတာ။ ေသာၾကာေန႔ညမွာ ၾကည္႔တဲ႔လူက တမ်ိဳးတစား၊ စေန၊ တနဂၤေႏြမွာ ၾကည္႔တဲ႔လူက တမ်ိဳးတစား။ ေသာၾကာေန႔ညေတြမွာဆို လူငယ္ေတြ အမ်ားဆုံး ေတြ႔ရတယ္။ လူငယ္သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ၊ လူငယ္စုံတြဲေတြ အမ်ားဆုံး ေတြ႔ရတယ္။
အဲလိုညေတြမွာ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ ခပ္ေဟာ႔ေဟာ႔ ကားေလးေတြပဲၾကည္႔၊ ဒါမွ ပရိသတ္နဲ႔ လိုက္တယ္။ အေသအခ်ာ ခံစားရမဲ႔ကား၊ အေလးအနက္ ထားရမဲ႔ကားေတြဆို ဘယ္ေတာ႔မွ ေသာၾကာည သြားမၾကည္႔ေလနဲ႔။ ကိုယ္က ဖီလင္နဲ႔ၾကည္႔ေန၊ သူတို႔က စကားေျပာ၊ ဆူညံေနဆိုရင္ ပ်က္ေရာပဲ။
စေန၊ တနဂၤေႏြမွာဆို မိသားစုေတြ လာၾကည္႔တာမ်ားတယ္။ အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီး စုံတြဲေလးေတြလဲ လာၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔ အသက္ႀကီးႀကီး အဖြားႀကီးေတြဆို ႏွဳတ္ခမ္းနီေလးေတြဆိုးလို႔၊ ပုတီးေလးေတြဆြဲလို႔၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေလးေတြ ၀တ္စားၿပီး တေယာက္လက္ တေယာက္ ၾကင္ၾကင္နာနာဆြဲလို႔ ရုပ္ရွင္လာၾကတယ္။
အဲလိုျမင္ကြင္းေတြေတြ႔ရင္ ကိုယ္က သူ႔ကို ျပရတယ္။ ၾကည္႔စမ္း၊ တို႔ေတြလဲ ႀကီးရင္ အဲလို ေနမွာ။ ႀကီးတဲ႔အထိ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည္႔ၿပီး အျမင္ခ်င္းဖလွယ္လို႔။ ဘ၀ကို ဒီလိုမ်ိဳး enjoy လုပ္ၾကတယ္။ အဲလိုမ်ိဳး အသက္ရွည္ရင္ေတာ႔ ေကာင္းမွာပဲေပါ႔။
အေဖရွိတုန္းကေတာ႔ ကိုယ္တို႔ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ အေဖမရွိတဲ႔အခ်ိန္၊ အေဖ ခရီးထြက္တဲ႔အခ်ိန္မွပဲ ရုပ္ရွင္သြားၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ အေဖက ရုပ္ရွင္ မႀကိဳက္လို႔ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ တေနရာတည္းမွာ ျငိမ္ၿပီး ပိတ္ကားကို စိုက္ၾကည္႔ၿပီး ၾကာၾကာ မေနခ်င္ဘူး။ မိတ္ေဆြနဲ႔ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္၊ စကားေျပာရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္ေလ။
အေဖ႔သဘာ၀က ၅မိနစ္ေလာက္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနလိုက္ရင္ တခါတည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေရာ။ အရမ္းအပူအပင္ ကင္းတယ္။ ခ်က္ခ်င္းအိပ္ႏိုင္၊ ႏိုးႏိုင္တယ္။ အဲဒါ အေဖ႔မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းတိုင္း သိၾကတယ္။ ခုပဲ စကားေျပာေန၊ ခုပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တာမ်ိဳးပါ။
တေန႔ေတာ႔ ကိုယ္တို႔ ၃ေယာက္သား ရုပ္ရွင္ သြားၾကည္႔ၾကေရာ ဆိုပါေတာ႔။ ကားနံမည္က ျမဴးနစ္ခ္ တဲ႔။ တကယ္႔အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ရုိက္ထားတာဆိုေတာ႔ အဲဒီလို ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကို မလြတ္တမ္းၾကည္႔တဲ႔ ကိုယ္တို႔က မေအာင္႔ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ အေဖ႔ကို သြားၾကည္႔ရေအာင္ ေျပာေတာ႔ အေဖကလဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ ၾကည္႔ၾကတာေပါ႔ တဲ႔။
အစ ပထမေတာ႔ ဟုတ္လို႔ပဲ။ အေဖႀကီးက စိတ္၀င္တစားၾကည္႔ေနတာ။ ကိုယ္ကလဲ ဇာတ္ကားကို ၾကည္႔လိုက္၊ အေဖမ်ား ပ်င္းေနသလားလို႔ အေဖ႔မ်က္ႏွာၾကည္႔ အကဲခတ္လိုက္ေပါ႔။ ေနာက္ ၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ႔ ရုံထဲမွာ ေအးကလဲေအး၊ ျငိမ္ကလဲ ျငိမ္ေနရတာဆိုေတာ႔ အေဖ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာ။
ပထမေတာ႔ ကိုယ္က ေကာင္းခန္းေတြ လြတ္သြားမွာစိုးလို႔ အေဖ႔ကို တိုးတိုးေလး ႏွိဳးေသးတယ္။ မရပါဘူး။ အိပ္တာမွ ေဟာက္ေတာင္ ေဟာက္ေနေသးတာပါ။ ရုပ္ရွင္နဲ႔ အျပိဳင္ေပါ႔ေလ။ ေဟာက္သံက နည္းနည္းက်ယ္လာေတာ႔ ေဘးကလူေတြက ခပ္ရွမ္းရွမ္း ၾကည္႔ၾကတယ္။ ကိုယ္ကလဲ ျပန္ျပံဳးျပရတာေပါ႔။ အေဖ႔ေတာ႔ မႏွိဳးႏိုင္ပါဘူးဆိုတဲ႔ အျပံဳးမ်ိဳးေပါ႔။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၀ုန္းဒိုင္းဆိုၿပီး ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ေသနတ္ေတြ ထ ပစ္ၾကပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ႔ အေဖလဲ အရမ္းလန္႔ၿပီး ႏိုးလာတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲ၊ ဘာျဖစ္တာလဲ သမီး တဲ႔။ ကိုယ္႔လက္ကို ဆုပ္ၿပီး ေမးတယ္။ ေအာ္ အေဖ၊ အဲဒါ ေသနတ္ပစ္ၾကတာေလ၊ အိုလံပစ္ အားကစားသမားေတြကို ျပန္ေပးဆြဲၿပီး ပစ္သတ္လိုက္တဲ႔ အခန္းေလ။ ေအာ္၊ ေအး ေအး။ အေဖ လြတ္သြားလို႔ အေဖ႔ကုိ ျပန္ရွင္းျပပါအုံး တဲ႔။ အဲဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲ တတ္သ၍ မွတ္သ၍ နားလည္သေလာက္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ၿပီး ျပန္ရွင္းျပရတာေပါ႔။
အေဖကလဲ ေခါင္းညိတ္ၿပီး နားေထာင္တယ္။ ရွင္းလဲ ျပၿပီးေရာ၊ ခဏေနေတာ႔ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္ပါေရာ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ႔ ေဟာက္သံထြက္လာျပန္ပါေရာ။ ေဘးကလူေတြကလဲ ထပ္ေတာ႔ၾကည္႔ၾကေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ တကားလုံး အေဖက အိပ္လိုက္၊ ေဟာက္လိုက္၊ လန္႔ႏိုးလာလိုက္၊ သမီးက ရွင္းျပလိုက္နဲ႔ဆိုေတာ႔ ေနာက္ေတာ႔လဲ ရုိးသြားပုံရပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ကို ၾကည္႔ၿပီး ျပံဳးေနၾကတယ္။
ရုံျပင္ထြက္လာေတာ႔ ေကာင္းရဲ႔လား အေဖဆိုေတာ႔ ေအး၊ ေအး တဲ႔။ (တကယ္ေတာ႔ အိပ္လို႔ ေကာင္းတာ ေနမွာ) ဟုိတေလာကလဲ မႏွင္းနဲ႔ ဘယ္လ္ဂ်ီယံမ္မွာ ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႔ေသးတယ္ တဲ႔။ (မႏွင္းဆိုတာ ကိုယ္႔အမအငယ္ ကို ေျပာတာပါ) ဘာကားသြားၾကည္႔တာလဲ ဆိုေတာ႔ Brokeback Mountain တဲ႔။ ဟာ ေအာ္စကာကားပဲ၊ အေဖ ႀကိဳက္ရဲ႔လား ဆိုေတာ႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ Brokeback မဟုတ္ဘူး၊ ဗရုတ္ဗရက္ ေမာင္တိန္ ပဲ သမီးရ။ ေယာက်ာၤးခ်င္း ႀကိဳက္ရတယ္ လို႔ တဲ႔။ ဟုတ္သားပဲ။ အဲဒီကားက gay ေတြအေၾကာင္း ရုိက္ထားတာေလ။
ေအာ္ အေဖႀကီးကို လြမ္းလိုက္တာေနာ္...။
မိုးခ်ိဳသင္း
