ဆန္႔က်င္ဖက္တို႔ ညီညြတ္မွဳ

တေလာကေတာ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း လမ္းေဘးမွာ ပန္းခ်ီကားေလးေတြကို အစီအရီ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပထားတာေတြ႔တာနဲ႔ အမွတ္တမဲ႔ ၀င္ၾကည္႔မိတယ္။ ပုံေလးေတြက ေကာင္းပါတယ္။ အေပ်ာ္တမ္းဆြဲတယ္ ဆိုေပမဲ႔ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဆြဲသေလာက္ ေကာင္းမြန္တာပါ။ ပန္းခ်ီဆရာက ခပ္ငယ္ငယ္ မုတ္ဆိတ္ေရးေရး နဲ႔ အေ၀းကို ေမွ်ာ္ၾကည္႔ေနတတ္တဲ႔ မ်က္လုံးရီရီေတြနဲ႔ပါ။

ကိုယ္လဲ နားလည္လို႔ မဟုတ္ေပမဲ႔ ဒီလိုပဲ ေလွ်ာက္ၾကည္႔ေနမိတာ။ အဲဒီထဲမွာ ပန္းခ်ီကားတကားကေတာ႔ ကိုယ္႔ကို အေတာ္ဆြဲေဆာင္သလိုရွိတာမို႔ ရပ္ၿပီး ေငးမိတယ္။ သူသုံးထားတာ ဆန္႔က်င္ဖက္အေရာင္ေတြကို လွလွပပ တြဲသုံးသြားတာမို႔ တျခားကားနဲ႔မတူ၊ တမ်ိဳး လွ ေနတာပါပဲ။ ညေနခင္းမွာ ဘတ္စ္ကားေစာင္႔ေနပုံရတဲ႔ လူပင္လယ္ႀကီးကို ဆြဲထားတာ။

ဒါနဲ႔ ေအးလဲေအး၊ ေမွာင္စလဲ ျပဳလာၿပီမို႔ ဆက္မၾကည္႔ေတာ႔ဘဲ ပန္းခ်ီဆရာကို ျပဳံးႏွဳတ္ဆက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ႔တယ္။ လမ္းမွာလဲ စဥ္းစားလာမိတာ။ ၾကည္႔သမွ် ပန္းခ်ီကားအားလုံး တြဲဖက္ညီတဲ႔ အေရာင္ေလးေတြနဲ႔ စပ္ဟပ္ဆြဲထားတာ ခ်စ္စရာ..။ ဟာမိုနီ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုေပမဲ႔ ဘာလို႔ ဟုိပန္းခ်ီကားကိုပဲ အေတြးထဲမွာ သယ္လာရပါလိမ္႔ လို႔ေပါ႔။

တကယ္ေတာ႔ မတူညီတဲ႔ ႏွစ္ခု ေပါင္းစပ္ရင္လဲ အလွဆိုတာ ျဖစ္ေပၚတတ္တာပဲ။ အဲဒါကို ေတြးမိလို႔ အေဖစပ္ထားတဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ကို သတိရသြားတာနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ ျပန္ရွာ ၾကည္႔မိတယ္။

အဲဒီကဗ်ာကို အေဖက စန္ဒီေယးဂိုးျမိဳ႔က လာဟိုယာကမ္းေျခကို ေရာက္တုန္းမွာ စပ္ခဲ႔တယ္ လို႔ ေအာက္ေျခမွတ္စုေလး ေရးထားပါတယ္။ ဖတ္ၾကည္႔ပါအုံးေနာ္။ ေခါင္းစဥ္က ဆန္႔က်င္႔ဖက္တို႔ ညီညြတ္မွဳ တဲ႔..။

ျမသားပင္လယ္၊ သမုဒ္က်ယ္မွာ
လွိဳင္းစြယ္ လိွဳင္းၾကမ္း၊ လွိဳင္းငါးမန္းေတြ
ေသြးျဖန္ျဖန္းထ ၀ိုင္းအုံၾကြလဲ
ကမ္းစ သဲျပင္၊ ေနေရာင္လြင္မွာ
ဖ်ံလ်င္တစု၊ ဘာမမွဳဘဲ
သူ႔သဘာ၀၊ လဲေလ်ာင္းၾကတယ္
တက္ၾကြမွဳနဲ႔ ျငိမ္သက္မွဳ..။
ဆန္႔က်င္ဖက္တို႔ ညီညြတ္မွဳ..။

တင္မိုး
၁၊ ၁၊ ၂၀၀၄

ကိုယ္လဲ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရင္း ဆန္႔က်င္ဖက္တို႔ ညီညြတ္ရင္လဲ အလွတရားပဲလို႔ ဆက္ေတြးမိေနပါတယ္။

မိုးခ်ိဳသင္း

23 comments:

Anonymous said...

မမိုးခ်ိဳ...
ဆန္႕က်င္ဘက္ေတြညီညြတ္ရင္သိပ္လွမွာ အေသအခ်ာပဲ..။
ၿမန္မာၿပည္ႀကီးလဲ အဲလိုဆိုသိပ္ကိုလွသြားမွာ..

tg.nwai said...

မမိုးခ်ိဳသင္းရဲ. အေတြးေလးေတြကလည္း စိတ္၀င္စားစရာ။ ဆရာ့ ကဗ်ာေလးကလည္း ပီျပင္ေလေတာ့ ပန္းခ်ီကားေလးေတာင္ ၾကည့္ခ်င္လာၿပီ။ ဘယ္အရာမဆို harmony ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ေအးခ်မ္းရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ေလ..။

လင္း said...

သိပ္ေကာင္းတဲ့ အေတြးေလးပါ အမ။ ဆန္ ့က်င္ဖက္တို ့ညီညြတ္တဲ့အခါ အရာအားလံုး အဆင္ေျပလွပသြားမွာပါ။

ဇနိ said...

အမစာေလးရယ္၊ ဆရာ့ ကဗ်ာေလးရယ္ကို ဖတ္ၿပီး.. ကိုအန္ဒီ ပို႔စ္ ကို သြားသတိရတယ္.. ဟုတ္ပါ့ေနာ္ အမရယ္ ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြလည္း လွပညီညြတ္ေနတတ္တာပဲကိုးေနာ္...
ကိုအန္ဒီ ပို႔စ္ကို ၾကားေၾကာ္ျငာညႊန္းလိုက္ဦးမယ္
http://wesheme.blogspot.com/2008/01/yin-yang.html

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

:P said...

ဆရာမရဲ့အေတြးေလးနဲ့ဆရာႀကီးရဲ့ကဗ်ာေလးကို
ခံစားသြားပါတယ္..ရွင္မင္းညိဳရဲ့ေကာမန့္လိုပဲ
ေရႊျမန္မာျပည္ႀကီး အရမ္းလွဖို့ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္

P.Ti said...

အမေျပာတဲ့ ပန္းခ်ီကားကိုျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာ။ စကားလံုးေလး နဲ႔ အေတြကလွတယ္ေနာ္... "ဆန္႔က်င္ဖက္တုိ႔ ညီညြတ္မႈ"

Anonymous said...

စာျပန္ေရးဖို႕ၾကိဳးစားတာ ေက်းဇူးပါ။ အစ္မေရ ေနေကာေကာင္းရဲ့လားဟင္...

ဒူကဘာ said...

အမရဲ႕ တင္ျပမႈ ဆရာႀကီး ရဲ႕ ကဗ်ာ ထပ္တူျပဳသြားေတာ႔ ဖတ္ကနဲ ေတြးမိတာ ရွင္းမင္းညိဳ လိုပဲ ထပ္တူက်လို႔ ေနပါလား.....?

Taungoo said...

အမေရ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့
“ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြ ေျပာင္းသြားရင္ ေလာကၾကီးက ေကာင္းသြားမွာပဲ” တဲ့။
ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြေျပာင္းျပီး အားလံုးတူသြားလို႔ေကာင္းတာမ်ိဳးထက္ မတူညီတဲ့ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြကို အခ်ိဳးညီညီ ဟန္ခ်က္က်က် ေပါင္းစပ္ႏိုင္တာကမွ ပိုအဓိပၸါယ္ရွိတာ။

PAUK said...

မခ်ိဳသင္းေရ..
ဖတ္သြားပါတယ္..

ဇနိ said...

အမခ်ိဳသင္းေရ နိနိတခါမွ ေတြးမၾကည့္ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ။ ထူးဆန္းလို႔ ဖတ္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ေနရေသးတယ္ အၾကာႀကီးပဲ။

ႏိုုင္ငံေရးၿငင္းခုုန္မႈမ်ား ၊ အႏုုပညာေမွာ္မ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးဝတ္မႈန္ said...

ဂရိပံုၿပင္အလိုအရေတာ့လူဆိုတာသူ႔မွာေပ်ာက္ေနတဲ့
အၿခမ္းေလးေတြကိုလိုက္ရွာေနကတည္းကစစ္ပြဲေတြ၊
ေသြးစီးေခ်ာင္းေတြကိုေရွာင္လႊဲလို႔မရခဲ့ဘူးလို႔ဆိုတယ္။
လူဆိုတဲ့ေကာင္ကဟိုးေရွးေရွးကတည္းကအၿငိမ္မေနတဲ့သူေတြ၊ အခ်ိန္ရတာနဲ႔စစ္ပြဲေတြကိုဘယ္လိုဖန္တီးမလဲလို႔စဥ္းစား
ႀကတယ္။ဆိုေတာ့..နတ္ေတြကစဥ္းစားတယ္။ ဒီေကာင္ေတြကိုၿပစ္ဒဏ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔အားလံုးကိုသတ္ပစ္လိုက္ရင္သူတို႔ကိုကိုးကြယ္မဲ့သူမရိွဘူးၿဖစ္သြားမယ္။
ဒါေႀကာင့္လူေတြကိုအားနည္းေအာင္လုပ္ပစ္ရမယ္လို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီးလူေတြကိုႏွစ္ၿခမ္းၿခမ္းပစ္လိုက္တယ္။(အရင္တံုးကလူဆိုတာေခါင္းႏွစ္လံုး၊လိင္ႏွစ္ခုနဲ႔အသဲႏွလံုးႏွစ္ခု) အဲ့ဒီအခ်ိန္ကတည္းကစၿပီးလူေတြဟာသူ႔ရဲ႕ေပ်ာက္ေနတဲ့အၿခမ္းေလးကိုလိုက္ရွာခဲ့ႀကေလတယ္တဲ့။
ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြရဲ႕ညီညြတ္မႈကိုဖ်က္ဆီးခဲ့တာ
တကယ္ေတာ့ဂရိနတ္ဘုရားေတြဗ်။

ေအာင္မိုးဝင္း

သစ္နက္ဆူး said...

မမိုးခ်ိဳ...
လမ္းေဘးပန္းခ်ီကားေလးေတြကို တန္ဘိုးထား ေငးတတ္တဲ ့အတြက္ ေက်းဇူးပါဗ်ာ...။
တစ္ခါတစ္ရံ...ေတာ္၀င္ျပခန္းက ေတာ္၀င္ဆရာေတြ
ထက္ လမ္းေဘးက ပန္းခ်ီကားေလးေတြက
ပိုျပီး အနုပညာဆန္တာလဲ ေတြ ့ရတတ္ပါတယ္...။
မညီမွ်ေပမယ့္ သူ ့လိုင္းနဲ ့သူေတာ့ရပ္တည္ေနၾက၊
အသက္၀င္ေနၾကတာပါ...။
ဆရာၾကီးရဲ ့ပညာအေတြ ့အၾကံဳအရ...
ဘ၀ အကန္ ့ေတြကို အနုပညာကဗ်ာနဲ ့တင္စားသြား
ခဲ ့တယ္...
သဘာ၀ရဲ ့ ဘက္ျပိဳင္မႈ အားေတြကို
ယွဥ္ျပထားတယ္လို ့ ပညာယူစဥ္းစားမိပါတယ္...
ဆရာ့ရဲ ့ကဗ်ာေလးကိုေတာ့ သိမ္းထားပါရေစ...။
ကဗ်ာေလးကို သိမ္းမထားဘဲ ေ၀ဌေပးတဲ ့အတြက္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မမိုးခ်ိဳရယ္...။

thwe thwe said...

မွန္လိုက္ေလ
ဆရာႀကီးနဲ့ ဆရာႀကီးသမီး (မမ)ရယ္။
ျမန္မာျပည္ အတြက္က ဒါေလးပဲ လိုေနတာပါ။
ျဖဴစင္ မွန္ကန္တဲ့ စိတ္ထားသာရွိရင္ ဘယ္အရာမဆို တြဲဖက္လို့ရပါတယ္။
ဆရာႀကီးကလည္း ကမၻာေျမမွာရွိတဲ့ အရာေတြကေန လူေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိမဲ့ ကဗ်ာကို ေရးသြားခဲ့တယ္။
မမကလည္း ဆရာႀကီး ေျပာခ်င္တဲ့ အရာကို လူတိုင္းသိနိုင္ေအာင္ ေရးေပးတတ္တယ္။
ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။

စူး said...

အမ.. အလုပ္ေတြရွုပ္ေနလို႔ပါ..အမ။
မၾကာခင္လဲ ဘေလာ့ကအနားယူေတာ့မယ္။
ေနာက္...အင္းးး မသိဘူး..ၾကာမွပဲ ျပန္လာေတာ့မယ္။

အမ စာေရးတာေတြေတာ့ လာဖတ္ေနမွာပါ။
စာမဖတ္ပဲ မေနႏိုင္လို႔ပါ။

tututha said...

အစ္မေရ အစ္မက ပန္းခ်ီကားေလးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေတြးကို ေရးခ်ိန္မွာ ဆရာဝသုန္ဆံုးတယ္ သိလား ... စိတ္မေကာင္းဘူး။ ကုန္ၿပီအစ္မေရ

ကုိေပါ said...

လူေတြမွာေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ ညီညြတ္ဘုိ႔ ေျပာၾကတဲ့အခါ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြက ႏွစ္ဖက္စလုံးက ရင့္က်က္သူေတြျဖစ္ပါမွ မမုိးခ်ဳိသင္း ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ လွပတဲ့ ေပါင္းစည္းမႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္မယ္။
တဖက္ကရင့္က်က္ၿပီး တဖက္က ႏုေနရင္ လည္း ဘယ္လုိမွ ရင္ၾကားေစ့လုိ႔မရဘူး။
ႏွစ္ဖက္လုံးက မရင့္က်က္ရင္ စစ္ပြဲေတြ ရန္ပြဲေတြ အေတာမသတ္ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။
ေကာလင္းေပါင္၀ဲ (ဗမာလုိ အသံထြက္နဲ႔ ေရးရတာမနိပ္ဘူး) တုိ႔လုိ တဖက္ပါတီက သမၼတေလာင္းကုိ ေထာက္ခံရေလာက္ေအာင္ သတၱိရွိပုံ၊ သေဘာထားႀကီးပုံကုိ ေလးစားမိပါတယ္။

khin oo may said...

ခင္လို႕လာပါတယ္။ ဆံပင္ေတြေထာင္ေနတာ ၿမင္ေယာင္ၿပီး ရယ္သြားတယ္။ mr bean ကိုသတိရလို႕. ၿကည္႕ဘူးတယ္ဟုတ္။ သူ႕ဆံပင္ေတြ ေထာင္သြားတာေလ။ ဗုိက္ ၿကီး ေကာ႕ေကာ႕နဲ႕လား ကုန္းကုန္းနံ႕လားလည္းၿမင္ေယာင္ၿပီး စိတ္ မေကာင္းဘူး. သိတယ္ အရမ္းခံစားရမွာဘဲ။ နာကလည္းနာ လွဴပ္ ကလည္းမလဴပ္နုိင္။

ေယာနသံစင္ေရာ္ said...

မမုိးခ်ဳိ..Blog အသစ္ေလးဆီလာလည္ဖုိ႔ဖိတ္ပါရေစ..အမရဲ့ Blog ကုိလင့္ထားတာလည္းခြင့္ျပဳပါ။ www.yawnathanzinyaw.blogspot.com
CBox မ႐ွိလ႔ုိ Comment ကေနခြင့္ေတာင္းတာပါ။

မီယာ said...

အမေရ
အမတုိ႔အင္းစိန္ကအိမ္ေလးဘယ္လုိေဆာက္ခဲ႔ရလဲ
ဆုိတာသိရင္ေရးပါလား၊ အိမ္ေလးကုိငယ္ငယ္ထဲက
အရမ္းႀကိဳက္တာ။

လင္း said...

စီဗံုးလဲ မရိွလို ့ အားနားနားနဲ ့ဘဲ လာေအာ္သြားပါတယ္။
စာျပန္ေရးေနျပီဆိုတာ လာသတင္းပို ့တာပါ။ လြမ္းေနတယ္ဆိုလို ့ ျပန္လာျပီ း)

ၿငိမ္းေ၀ said...

ဆရာမေလး ...
က်ေနာ္ ေန႔တိုင္းလိုလို လာလည္ပါတယ္။ ကြန္႔မန္႔မေရးခဲ့လို႔ လာမလည္ဘူးလို႔ မထင္ပါနဲ႔။ က်ေနာ္လည္း ခင္ဗ်ားအခုေရးတဲ့ သေဘာထားမ်ဳိး အရမ္းေရးခ်င္တယ္။ မေရးတတ္ရင္ က်ေနာ့္ကို တလြဲထင္ၾကဦးမယ္။ (သိတယ္ေနာ္) ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ တကယ့္အမွန္တရားပါ။ ဆရာတာရာက ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္လို႔ ေျပာဖူးတာပဲ။ က်ေနာ္ႀကိဳးစားၿပီး ေရးၾကည့္ပါဦးမယ္။

ဂ်ဴနို said...

ဆန္ ့က်င္ဖက္ေတြ ညီညြတ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ။
ဇစ္ေတြကို လက္နဲ ့ထိန္းၿပီး ဆြဲစိရသလို အသိတရားေလးနည္းနည္း စာနာမွဳေလးနည္းနည္း နဲ ့ဆြဲညွိလိုက္ရင္ေတာ့ ဆန္ ့က်င္ဖက္ေတြ ညီညြတ္လာမလားပဲ။
မအယ္