တေန႔ကေတာ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး၊ ဟုိဟုိဒီဒီ ေလွ်ာက္စဥ္းစားရင္းနဲ႔ လူေတြရဲ ႔ အစြဲအလန္းေတြကို သြားေတြးမိတယ္။
တရားသေဘာနဲ႔ ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အစြဲအလန္းေတြ မထားတာ ေကာင္းတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာမွေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္အစြဲေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္ရွိတတ္ၾကတယ္။
ကိုယ္႔အေမဆိုလဲ ပစၥည္းေလးတခု သုံးလို႔ အဆင္ေျပၿပီဆိုရင္ ဒါေလးကိုပဲ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ သုံးတတ္တာ ငယ္ငယ္က သတိထားမိတယ္။ ဥပမာ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းတခု ၀ယ္မယ္ဆိုရင္ National တံဆိပ္ပဲ သုံးတယ္။ အေမတို႔ေခတ္က အခုလိုလဲ ေရြးစရာေတြ သိပ္မေပါေသးတာလဲ ပါမွာေပါ႔။ ေနာက္ၿပီး သုံးစြဲသူကို စိတ္ခ် ယုံၾကည္မွဳတခု ေပးႏိုင္ခဲ႔လို႔လဲ ျဖစ္မွာေပါ႔။
ေနာက္ေတာ႔ သူ႔အေမ မာမားဆိုလဲ အဲဒီလို အစြဲအလန္းေလးေတြ ရွိတာ ေတြ႔ရျပန္တယ္။ ဥပမာ လက္၀တ္ရတနာ၀ယ္ရင္ က်န္တဲ႔ဆိုင္ေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ကံစမ္းမဲေပးေပး၊ ပရိုမိုးရွင္းလုပ္လုပ္ အဲဒါေတြ ဘာမွ မလုပ္တဲ႔ သူ၀ယ္ေနက်ဆိုင္ေလးမွာပဲ အားေပးတာ ေတြ႔ရတတ္တယ္။
တခါကေတာ႔ မာမားနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ျမိဳ႔ထဲသြားၾကတာ ကိစၥၿပီးလို႔ စားေသာက္မယ္ဆိုေတာ႔ ဆိုင္ေလးတဆိုင္ကို ေခၚသြားတယ္။ ဆိုင္ေလးက မခမ္းနားလွပါဘူး။ ကိုယ္က ဆီခ်က္စားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ေခၚသြားတာပါ။ ဆိုင္ရွင္နဲ႔ မာမားနဲ႔က ေျပာဆို ႏွဳတ္ဆက္လို႔ပါ။ ဒါနဲ႔ အသိမိတ္ေဆြဆိုင္ ထင္လို႔ ေမးၾကည္႔တာ ဒီလိုပဲ လာစားရင္းခင္သြားတာ တဲ႔။
ကိုယ္႔အမ်ိဳးသား ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေခၚလာၿပီး စားေနက် တဲ႔။ ခုထိ ဆီခ်က္ဆို အဲဒီဆိုင္ကိုပဲ သတိရတုန္း စြဲတုန္းမို႔ အခုဆို ေခၽြးမကိုေတာင္ ေခၚလာစားေနတာေလ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက စားခဲ႔တာ၊ ႀကီးတဲ႔အထိ ဒီလက္ရာကို စြဲလန္းတုန္း ဆုိပါေတာ႔။ တကယ္ပဲ စားလို႔လဲ ေကာင္းခဲ႔တယ္။
ကိုယ္ငယ္ငယ္က သတိရတာလဲ ေျပာျပရအုံးမယ္။ အိမ္ကို အေဖ႔မိတ္ေဆြ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ လာတည္းခိုၾကတာ မိန္းမက သူ႔ပစၥည္းအထုပ္ေတြထဲမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေခါင္းအုံးေလး ပါလာတယ္ေလ။ ကိုယ္တို႔ကလဲ ကေလးဆိုေတာ႔ စပ္စပ္စုစု ၾကည္႔မိလို႔ သိတာပါ။
အဲဒီအံတီက အိပ္ရင္ သူ႔ေခါင္းအုံးေလး ထုတ္အိပ္တာပါ။ မအိပ္ခင္လဲ စကားေျပာတုန္း ေခါင္းအုံးေလးကို ရင္ဘတ္မွာ ပိုက္ထားတတ္တာပါ။ သူ႔ေခါင္းအုံးေလးေတာင္ ကေလးေတြ ယူေဆာ႔မွာ စိုးရိမ္ေနတာ။ ကိုယ္႔အေမကိုလဲ ေျပာျပတယ္။ ဒီေခါင္းအုံးေလးက က်မအသက္ပဲ မမေရ..တဲ႔။ ဘာအဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာေနသလဲ ကေလးမို႔ မသိရေပမဲ႔ အေမကေတာ႔ ျပံဳးေနတာ မွတ္မိတယ္။ ကိုယ္လဲ ထူးဆန္းေနလို႔ မွတ္မိေနတာ။
ကိုယ္ငယ္ငယ္ကလဲ ၆ႏွစ္ေမြးေန႔မွာ အေမက ဗိုလ္မရုပ္ေလး တရုပ္၀ယ္ေပးဖူးတယ္။ ကိုယ္တင္မဟုတ္၊ ကိုယ္႔ငယ္သူငယ္ခ်င္း အိအိအတြက္ပါ ဆင္တူ ၀ယ္ေပးတာ။ အရုပ္ကေလး နံမည္က မိနီတဲ႔။ အဲဒီအရုပ္ေလးက ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကီးလာတဲ႔အထိ ကိုယ္နဲ႔အတူရွိတုန္း။ မ်က္လုံးေတြ ႏွဳတ္ခမ္းနီေဆးေရာင္ေတြေတာင္ ပ်က္ကုန္ၿပီ ကိုယ္က သိမ္းထားတုန္း။ ေနာက္ အိမ္ေျပာင္းေတာ႔မွ အရုပ္ေလးရဲ႔ ေပါင္ေတြ ျပဳတ္ေနတာမို႔ ကိုယ္လက္အဂၤါမစုံတာ အိမ္မွာ မထားေကာင္းဘူးဆိုလို႔ ထားခဲ႔ရတယ္။
ကိုယ္႔အေဖကိုလဲ စိတ္ထဲမွာ သိပ္အစြဲအလန္း မထားတတ္ဘူးလို႔ ထင္တာ ကိုယ္႔အထင္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲတာ ေတြ႔ရေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ အေဖက ဒီႏိုင္ငံကို ကိုယ္႔ထက္ ၅ႏွစ္ေလာက္ ေစာၿပီး ေရာက္ေနတာမို႔ ကိုယ္နဲ႔ျပန္ေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ ေရာဂါ ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းေနပါၿပီ။
အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ႔ ဒီက ေနရာေတြ၊ လမ္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အကုန္ ျမန္မာျပန္ ပစ္တာပါ။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ သူဗမာျပည္မွာ ေနေနတာလို႔ ယူဆထားခ်င္ပုံပါပဲ။
ဥပမာ ေျပာရရင္ -
“ကဲ သမီးေရ အေဖ႔ကို အလမၺရာက ကိုခင္ေမာင္ေရႊတို႔အိမ္ကုိ ပို႔..။”
“Alhambra ကို ေျပာတာလား အေဖ”
“ေအး သမီး။ ဒါေပမဲ႔ အလမၺရာဆိုတဲ႔ နံမည္က ပုိေကာင္းတယ္။ ေအာင္စည္ ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ မိုးေခါင္ရင္ မိုးရြာေအာင္ တီးရတဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ေအာင္စည္ႀကီးေပါ႔။ က်က္သေရရွိတယ္ေလ။”
“ေအာ္..ေအာ္..”
ဒါကေတာ႔ အေဖ မိတ္ေဆြ တေယာက္ဆီ လမ္းညႊန္ ဖုန္းဆက္ေနတာပါ။
“က်ေနာ္တို႔အိမ္က ယမုံနာလမ္းကေန လာရတယ္ဗ်။”
“ယမုံနာ ဟုတ္လား ဆရာ။ က်ေနာ္ ေျမပုံမွာ ရွာမေတြ႔လို႔၊ ဘယ္လို စာလုံးေပါင္းသလဲ ေျပာပါအုံး။”
(အဲဒီအခါ ကိုယ္က ၾကားက ျဖတ္ၿပီး)
“Ramona Avenue လို႔ ေျပာတာအကုိ။ အကို Ramona အတိုင္း တည္႔တည္႔လာၿပီး ဘယ္ေကြ႔ရင္ ခ်ိဳသင္းတို႔အိမ္ ေရာက္တယ္။”
(အဲဒီမွာ အေဖက ထပ္၀င္ေျပာပါေသးတယ္)
“က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာ ခင္ဗ်ား တည္းလို႔ရတယ္ သိလား။ ယမုံနာ တည္းခိုခန္းေပါ႔ဗ်ာ..တဲ႔။”
ေျပာရရင္ေတာ႔ အစုံပါပဲ။ Rose hill ကိုလည္း ႏွင္းဆီကုန္း တဲ႔။ Red hill ကိုလည္း ေျမနီကုန္း တဲ႔။
ဆန္ဖရန္စစ္စကိုက Golden Gate တံတားႀကီးကို ကိုယ္တို႔ကို လိုက္ျပတဲ႔အခါ ေျပာေသးတယ္။ ဒါ စစ္ကိုင္း တံတားႀကီးပဲ သမီးေရ။ ၾကည္႔..ၾကည္႔ သိပ္လွတယ္ တဲ႔။
ေနာက္တခါကေတာ႔ အိမ္နားက လမ္းေလးတလမ္းကေတာ႔ Stalin Way တဲ႔။ ရုရွားက ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႔ နံမည္ေပါ႔။ အဲဒါက်ေတာ႔ ဘယ္လိုေပးမလဲဆိုေတာ႔ အေဖက “လမ္းနီေလး” တဲ႔။
တခါကေတာ႔ ကိုယ္တို႔ သားအဖ ၃ေယာက္ ဖေလာ္ရီဒါကို ခရီးဆန္႔ၾကပါတယ္။ အေဖ႔ မိတ္ေဆြရွိတဲ႔ Clear Water ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႔ကေလးမွာ ေလယာဥ္ဆင္းရတာပါ။ အေဖကေတာ႔ အဲဒီကို သြားတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ႔ပုံပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ နံမည္လဲ သူ႔ဖာသာသူ ထုံးစံအတိုင္း ေျပာင္းေခၚလိုက္ပါတယ္။ ေရၾကည္အိုင္ တဲ႔။ ဒါေပမဲ႔ အေဖေရာက္ဖူးတဲ႔ ရန္ကုန္က ေရၾကည္အိုင္နဲ႔ေတာ႔ မတူပါဘူးေလ။ ဒါလဲ စိတ္အစြဲအလန္း တမ်ိဳးပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္။
မိုးခ်ိဳသင္း
